Τα δυτικά F-16 που καθυστερούν και οι Ρώσοι αυτονομιστές που ταράζουν τη Μόσχα
Ανανεώθηκε:
Τις τελευταίες 24 ώρες, η ρωσική πόλη του Μπέλγκοροντ -πολύ κοντά στα σύνορα με την Ουκρανία και συγκεκριμένα ελάχιστα χιλιόμετρα από το Χάρκοβο- δέχεται στοχευμένες επιθέσεις.
Ο δήμαρχος της ρωσικής πόλης, Βιάτσεσλάβ Γκλάντκοβ, ανακοίνωσε πως τόσο τα ξημερώματα της Δευτέρας και καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας, στην πόλη του έγιναν επιθέσεις με drones τα οποία αρχικά χτύπησαν ένα σπίτι και στην συνέχεια έριξαν εκρηκτικά σε κυβερνητικό κτήριο.
Από τις επιθέσεις δεν έχει σημειωθεί, σύμφωνα με το δήμαρχο της πόλης, κάποιος τραυματισμός, αλλά έχει διαταχθεί η εκκένωση δύο μικρών πόλεων γύρω από το σημείο των επιθέσεων και την περιοχή «χτενίζουν» ειδικά κλιμάκια της αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας της Ρωσίας αλλά και του στρατού.
Τα συγκεκριμένα χτυπήματα με τη χρήση drones δεν είναι μία πρακτική που μέχρι σήμερα έχει εφαρμόσει μαζικά τουλάχιστον το Κίεβο ειδικά στην συγκεκριμένη περιοχή.
Την ευθύνη για τα συγκεκριμένα χτυπήματα έσπευσαν να αναλάβουν δύο «παραστρατιωτικού» τύπου οργανώσεις με τα ονόματα «Λεγεώνα για την Ελευθερία της Ρωσίας» και «Σώμα Ρώσων Εθελοντών», οι οποίες δεν ανήκουν και φαίνεται πως δεν συνδέονται με κανέναν τρόπο με το Κίεβο.
Οι συγκεκριμένες ομάδες αποτελούνται από Ρώσους, οι οποίοι είναι πολιτικοί αντιφρονούντες και με βάση τα ελάχιστα που υπάρχουν ως πληροφορίες για την σύστασή τους έχουν πάρει τα όπλα με την έναρξη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία προκειμένου να αντιταχθούν στις πρακτικές και το αιματοκύλισμα του Πούτιν.
Πηγές από το Κρεμλίνο δεν αρνούνται την ύπαρξη των συγκεκριμένων ομάδων αλλά υπογραμμίζουν πως εξοπλίζονται, εκπαιδεύονται και πολεμούν υπό τις οδηγίες του ουκρανικού στρατού.
Σε κάθε περίπτωση, τα χτυπήματα στο Μπέλγκοροντ φαίνεται πως «εγκαινιάζουν» μία νέα πρακτική από την πλευρά των Ουκρανών, όχι απαραίτητα «ακίνδυνη» για όσα στοχεύουν να επιτύχουν στο άμεσο μέλλον.
Το Κίεβο έχει δεσμευθεί προς τους Δυτικούς του συμμάχους πως δεν θα προβεί σε χτυπήματα στην Ρωσική επικράτεια με τα όπλα, μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς που ήδη έχει λάβει και κυρίως πως τα μαχητικά 4ης γενιάς που αξιώνει ο Ζελένσκι εδώ και καιρό δεν θα παραβιάσουν τον εναέριο χώρο της Ρωσίας.
Από την άλλη τα πλήγματα σε ρωσικές περιοχές μέσω τέτοιου τύπου μονάδων αποκαλύπτουν και το ζήτημα το οποίο αυτή την στιγμή φαίνεται πως αντιμετωπίζει η Ρωσία στο πεδίο και πιθανότατα θα προσπαθήσει να το εκμεταλλευτεί η ουκρανική πλευρά.
Στην πρώτη φάση του πολέμου, η Μόσχα με συντονισμένες ενέργειες αλλά και σημαντικές δυνάμεις επιχείρησε ανεπιτυχώς να καταλάβει το Χάρκοβο.
Οι βομβαρδισμοί του βιομηχανικού κέντρου της Ουκρανίας υπήρξαν σφοδρότεροι και από αυτούς στην Μαριούπολη και επί της ουσίας έχει καταστραφεί με βάση τα ουκρανικά στοιχεία το 80% της πόλης.
Στο Χάρκοβο τελικώς οι ρωσικές δυνάμεις δεν μπήκαν ποτέ με την άμυνα των Ουκρανών όχι μόνο να κερδίζει την μάχη αλλά και να εκδιώκει το σύνολο των τεθωρακισμένων και του ρωσικού πυροβολικού που επί 100 ημέρες σφυροκοπούσε τις ουκρανικές θέσεις.
Σήμερα στην ίδια περιοχή δυο παραστρατιωτικές και σίγουρα ολιγομελείς ομάδες έχουν την δυνατότητα να χτυπούν ρωσικές πόλεις περνώντας απαρατήρητοι από τα σύνορα και κυρίως εισβάλλοντας με drones από τον αέρα.
Το μήνυμα που δίνει η συγκεκριμένη εξέλιξη είναι ξεκάθαρο:
«Η Ρωσία παρά την αριθμητική της υπεροχή αδυνατεί να φυλάξει επαρκώς τα ίδια της τα σύνορα με την Ουκρανία».
Οι επιτελείς στην Μόσχα μπορεί να αποφασίσουν να «απαντήσουν» με πυραύλους στην πρόκληση αλλά αυτό σε καμία περίπτωση δεν θα κρύψει την ουσία του προβλήματος.
Οι Ουκρανοί πλέον γνωρίζουν και έχουν δοκιμάσει άμεσα ή έμμεσα τις αντοχές της ρωσικής άμυνας.
Το πρόβλημα για το Κρεμλίνο είναι πως οι Ουκρανοί ίσως να ξέρουν καλύτερα τα τρωτά σημεία καλύτερα από το ίδιο και δεν θα διστάσουν όταν τους δοθεί η ευκαιρία να τα εκμεταλλευτούν.
Όχι, η Ουκρανία δεν προσανατολίζεται σε μια αντεπίθεση με κατάκτηση ρωσικών εδαφών, να και ίσως να το ήθελαν πολλοί στο περιβάλλον του Ζελένσκι.
Ο πανικός και η διχοτόμηση των δυνάμεων όμως είναι ένα κρίσιμο πλεονέκτημα σε κάθε μάχη.
Οι Ουκρανοί φαίνεται πως έχουν «ζεστάνει» πλέον για τα καλά τις μηχανές της αντεπίθεσής τους και θα αξιοποιήσουν ο,τιδήποτε θα τους δώσει πλεονέκτημα.
Σε αυτό το μοτίβο πίεσης έρχεται να προστεθεί και η αμερικανική «υποχώρηση» στο ουκρανικό αίτημα για παροχή μαχητικών τέταρτης γενιάς.
Ο Μπάιντεν φαίνεται πως έχει πει το ναι αν και τα F16 είναι αδύνατο να πετάξουν για τους επόμενους μήνες στον ουκρανικό ουρανό.
Προς το παρόν οι Ουκρανοί θα στείλουν τους πιλότους που διαθέτουν στα δυτικά της Ουκρανίας, πιθανότατα σε Πολωνία και Γερμανία όπου το επόμενο διάστημα θα εκπαιδευτούν εντατικά στις πτήσεις και στον χειρισμό των οπλικών συστημάτων.
Αξίζει να υπογραμμιστεί πως το διάστημα εκπαίδευσης είναι αρκετά μεγάλο και η διαδικασία επίπονη για τους πιλότους.
Ενδεικτικό του χρόνου είναι πως ένας ήδη εκπαιδευμένος πιλότος σε F16 εάν για κάποιο διάστημα απέχει από πτήσεις, χρειάζεται τουλάχιστον πέντε μήνες «φρεσκάρισμα» προκειμένου να επανέλθει ενεργός στην θέση και τα καθήκοντά του.
Οι Ουκρανοί έχουν αποδείξει πάντως και στα οπλικά συστήματα ξηράς πως είναι σε θέση να μειώνουν σημαντικά τον χρόνο εκμάθησης και σε πολλές περιπτώσεις να «ξαναγράφουν» ακόμη και τα εγχειρίδια χρήσης εξελιγμένων όπλων.