Ταξιδεύουν και τρομοκρατούν: Ποιοι είναι οι ακροδεξιοί χούλιγκαν της Ντιναμό «Bad Blue Boys»

Η «γέννηση» των Κακών Παιδιών της Κροατίας

Η Ντιναμό υπήρξε σημαντικό αλλά όχι κυρίαρχο αθλητικό μέγεθος στα αθλητικά και ποδοσφαιρικά χρονικά της ενωμένης Γιουγκοσλαβίας.

Με τέσσερις κατακτήσεις πρωταθλημάτων και ακόμη τέσσερα κύπελλα ερχόταν 3η σε βαρύτητα μετά τον Ερυθρό Αστέρα και την Παρτιζάν και το Ζάγκρεμπ αρκετά πίσω από το Βελιγράδι.

Από τα τέλη της δεκαετίας του 70 αλλά και καθ΄ όλη την δεκαετία του 80 όσοι δεν δίσταζαν να φωνάζουν σε γήπεδα και πλατείες το όνομα της ομάδας του Ζάγκρεμπ ήταν κοινό μυστικό πως έμπαιναν στα «μαύρα κατάστιχα» των αστυνομικών αρχών και των μυστικών υπηρεσιών της άλλοτε ενωμένης Γιουγκοσλαβίας.

Οι «Bad Blue Boys» ή BBB για συντομία, το πιο φανατικό γκρουπ οπαδών της Ντιναμό, ιδρύθηκε το 1986.

Το όνομά της το πήρε από την ταινία «Bad Boys» του 1983 με τον Σον Πεν.

Γρήγορα το group των φανατικών οπαδών της ομάδας χωρίς σαφή ιεραρχία και δομή πήρε το εθνικιστικό βάπτισμα που θα οδηγούσε στην ρήξη – αφορμή των δραματικών επεισοδίων του 1990 σε ένα παιχνίδι με τον Ερυθρό Αστέρα που δεν ξεκίνησε ποτέ αλλά ξεκίνησε έναν εμφύλιο πόλεμο και την διάλυση της Γιουγκοσλαβίας.

Ο Φράνιο Τούτζμαν και το «άδειασμα» των κακών παιδιών

Ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος Πρόεδρος της αυτόνομης Κροατίας, Φράνιο Τούτζμαν, είναι ο άνθρωπός ο οποίος χρησιμοποίησε τον πυρήνα των BBB για να επιτύχει τους δικούς του στόχους.

Το 1991, μετά την εκλογή του στην Προεδρία της ανεξάρτητης Κροατίας, αποφασίζει να απομακρυνθεί από το αμιγώς εθνικιστικό αφήγημα…

Ως πρώτη και βασική κίνηση επιλέγει την αλλαγή του ονόματος της ομάδας πείθοντας αρχικά τους φανατικούς της Ντιναμό πως είναι για το καλό της χώρας να μην υπάρχει τίποτε που να θυμίζει Γιουγκοσλαβία ειδικά στον αθλητισμό της νεοσύστατης χώρας.

Οι Blue Bad Boys για έναν χρόνο θα στηρίξουν τον Τούτζμαν χωρίς να αλλάξουν το παραμικρό στο δόγμα και την βία με την οποία υποστήριζαν τα πιστεύω και την ομάδα τους.

Οι πρώτες φωνές αντίδρασης θα ξεκινήσουν να ενοχλούν την Προεδρία το 1993 όταν οι φανατικοί θα ζητήσουν ανοιχτά από τις κερκίδες και τους δρόμους του Ζάγκρεμπ να επανέλθει το όνομα Ντιναμό.

Θα είναι τέτοια η έκταση που θα πάρει το θέμα ώστε ο Πρόεδρος Τούτζμαν θα αλλάξει μεν και πάλι το όνομα, αυτή τη φορά σε Croatia, αλλά θα χαρακτηρίσει σε δημόσιο «πύρινο» λόγο του ανόητους και αδαείς όσους θέλουν επιστροφή στα «Γιουγκοσλαβικά – κομουνιστικά πρότυπα».

Ο πόλεμος με τους BBB είναι πλέον ανοιχτός και στο Μάξιμιρ το όνομα του Τούτζμαν θα είναι συνώνυμο βρισιάς.

Η εθνικιστική ιδεολογία και τα γκράφιτι με τον Χίτλερ

Από την πρώτη τους οργανωμένη «εκδρομή» στο Μπέργκαμο το 1984 όταν και από τα επεισόδια που προκάλεσαν έχασε την ζωή του ένας αστυνομικός και ακόμη τουλάχιστον 50 είχαν τραυματιστεί σοβαρά, οι φανατικοί της Ντιναμό δεν έκρυψαν την εθνικιστική τους προσέγγιση.

Οι ναζιστικοί χαιρετισμοί ειδικά στο πέταλο των ιδρυτικών μελών είναι «προαπαιτούμενοι» ενώ και τα γκράφιτι στους μεγαλύτερους συνδέσμους της Κροατικής Πρωτεύουσας περιλαμβάνουν και τον Αδόλφο Χίτλερ.

Πανό με τον ηγέτη του φασιστικού κινήματος της Κροατίας, Άντε Πάβελιτς, υπάρχουν τόσο στο Βόρειο όσο και στο Νότιο πέταλο στο γήπεδο της ομάδας σε κάθε «φορτισμένο» πολιτικά παιχνίδι.