Ανάλυση της Jerusalem Post για το πώς η Χαμάς «έπιασε στον ύπνο» το Ισραήλ

Την ίδια ώρα, ένα συγκλονιστικό άρθρο του Seth J. Frantzam στην Jerusalem Post, εξηγεί το πώς το Ισραήλ, αλλά και η διεθνής κοινότητα αιφνιδιάστηκαν από την επίθεση που εξελίσσεται σε πολεμική σύγκρουση.

Στην ανάλυσή του ο αρθρογράφος εξηγεί πώς το Ισραήλ «αποκοιμήθηκε» με μία αίσθηση ασφάλειας, «ξυπνώντας» απότομα σήμερα μέσα σε έναν εφιάλτη. Μία ανάλυση που εξηγεί πώς στο Ισραήλ δημιουργήθηκε ένα ψευδές αίσθημα ασφάλειας που κατέρρευσε σήμερα!

Διαβάστε παρακάτω ολόκληρο το άρθρο:

«Μας ξύπνησαν οι σειρήνες στην Ιερουσαλήμ σήμερα το πρωί γύρω στις 8:15 το πρωί. Ήταν ασυνήθιστο. Ήταν επίσης απίστευτο ότι οι ρουκέτες θα εκτοξευόντουσαν στην Ιερουσαλήμ χωρίς προειδοποίηση.

Σε προηγούμενες συγκρούσεις, όπως το 2012, όταν οι πύραυλοι στόχευσαν για πρώτη φορά την πόλη, και το 2014 και το 2021, υπήρξε μακρά προοπτική της επίθεσης. Σήμερα η σιωπή διαπέρασε και υπήρχε μια βαθιά αίσθηση έλλειψης ασφάλειας και μια αίσθηση σημαντικής αλλαγής στο είδος της σύγκρουσης που αντιμετωπίζουμε.

Οι σκηνές επιθέσεων από τη Χαμάς κατά μήκος της κοινότητας της Γάζας είναι κάτι από εφιάλτες. Η Χαμάς προσπάθησε στο παρελθόν να διεισδύσει σε κοινότητες κατά μήκος των συνόρων και να χρησιμοποιήσει σήραγγες για να εξαπολύσει επιθέσεις, αλλά το Σάββατο 7 Οκτωβρίου ήταν ένα διαφορετικό είδος επίθεσης. Ο μεγάλος αριθμός σημείων διείσδυσης και το γεγονός ότι εισέβαλαν σε κοινότητες και παρέλασαν, τραβώντας βίντεο δίπλα σε κατεστραμμένα οχήματα ή δίπλα σε θύματα των επιθέσεων τους, δημιουργεί ένα τεράστιο αίσθημα έλλειψης ασφάλειας.

Πώς φτάσαμε ως εδώ;

Η Χαμάς είναι ένας εχθρός που είναι γνωστός. Το Ισραήλ πολεμά τη Χαμάς εδώ και δεκαετίες. Κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Ιντιφάντα η ομάδα άρχισε να αυξάνει τις ικανότητές της, χρησιμοποιώντας πυραύλους και όλμους για να τρομοκρατήσει τις κοινότητες πολιτών στη Γάζα και στα σύνορα της Γάζας. Μετά την Αποδέσμευση, η Χαμάς άρχισε να αποθηκεύει ρουκέτες και όπλα. Τα χρησιμοποίησε για να πραγματοποιήσει την επιδρομή τον Ιούνιο του 2006 κατά την οποία συνελήφθη ο στρατιώτης του Ισραηλινού Στρατού Gilad Shalit. Κρατήθηκε στη Γάζα για πέντε χρόνια.

Μετά το 2006 η Χαμάς συνέχισε να εκτοξεύει ρουκέτες στο νότιο Ισραήλ, στοχεύοντας το Σντερότ και τις κοινότητες κοντά στα σύνορα. Η Χαμάς επέκτεινε το εύρος των πυραύλων της, χτυπώντας την Ασκελόν για πρώτη φορά το 2008. Η εκτόξευση ρουκετών οδήγησε το Ισραήλ να ξεκινήσει την Επιχείρηση Cast Lead και μια χερσαία εισβολή στη Γάζα. Υπήρχαν πολλές μικρότερες επιχειρήσεις πριν από αυτή τη μεγάλη σύγκρουση, συμπεριλαμβανομένων των Summer Rains και του Hot Winter, αλλά το 2009 φάνηκε να είναι ένα σημείο καμπής στο μέγεθος των συγκρούσεων που έρχονται.

Η Χαμάς επωφελήθηκε από την Αραβική Άνοιξη και το χάος που εκτυλίχθηκε στη Λιβύη και στο Σινά, εισάγοντας περισσότερα όπλα και αποθηκεύοντας ένα οπλοστάσιο ρουκετών. Μέχρι το 2012 η τρομοκρατική ομάδα ένιωθε αρκετή σιγουριά για να εκτοξεύσει πυραύλους στο Τελ Αβίβ και την Ιερουσαλήμ κατά τη διάρκεια της επιχείρησης που ονομάστηκε Πυλώνας Άμυνας του Ισραήλ. Εδώ, η Χαμάς και το Ισραήλ αποχώρησαν από το χείλος μιας άλλης χερσαίας εισβολής. Η Χαμάς μετέφερε επίσης πόρους αυτή τη στιγμή για να κατασκευάσει τούνελ. Οι σήραγγες ήταν για λαθρεμπόριο, αλλά η Χαμάς άρχισε επίσης να προσπαθεί να κάνει σήραγγα κάτω από τα σύνορα της Λωρίδας της Γάζας για να χτυπήσει τις ισραηλινές κοινότητες.

Στον επόμενο γύρο μαχών το 2014 το Ισραήλ κατέστρεψε τουλάχιστον 34 σήραγγες και έπληξε χιλιάδες στόχους στη Γάζα. Την εποχή εκείνη η Χαμάς διέθετε ένα οπλοστάσιο περίπου 10.000 ρουκετών και πολλοί από αυτούς καταστράφηκαν ή χρησιμοποιήθηκαν στον πόλεμο. Το Iron Dome αποτελούσε πλέον όλο και περισσότερο κλειδί για την άμυνα του Ισραήλ, καθώς ο όγκος των πυραύλων αυξανόταν σε κάθε σύγκρουση. Για παράδειγμα, η Χαμάς εκτόξευσε περισσότερους πυραύλους μέσα σε λίγες μόνο ώρες στις 7 Οκτωβρίου 2023 από ό,τι σε πολλές από τις πρώτες πολυήμερες συγκρούσεις με το Ισραήλ.

Σημείο καμπής: Ο πόλεμος του 2014

Ο πόλεμος του 2014 σηματοδότησε ένα είδος καμπής. Η απειλή της σήραγγας έδειξε πώς η Χαμάς ήθελε να προσπαθήσει να μπει κάτω από τα σύνορα και να απειλήσει τις ισραηλινές κοινότητες, όπως τα κιμπούτζ και τα μοσαβίμ κατά μήκος των συνόρων. Επιπλέον, η Χαμάς χρησιμοποίησε θαλάσσιο κομάντο για να προσπαθήσει να διεισδύσει σε μια παραλία κοντά στο Ζικίμ. Εξουδετερώθηκαν από το Ισραήλ.

Μετά το 2014 υπήρξε μια αλλαγή στη στρατηγική του Ισραήλ. Οι χερσαίες εισβολές τελείωσαν και το Ισραήλ χρησιμοποίησε την αεροπορία του όλο και περισσότερο για να πραγματοποιήσει χτυπήματα ακριβείας στη Γάζα. Σε γενικές γραμμές, ο μεγάλος αριθμός των θυμάτων των πολέμων του 2009 και του 2014 δεν θα εμφανιζόταν ξανά. Επιπλέον, το Ισραήλ εστίασε τις προσπάθειες στην Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ, καθώς η Χαμάς μερικές φορές προτιμούσε να μείνει μακριά από συγκρούσεις στα σύνορα. Υπήρχαν εξαιρέσεις, όπως η Επιχείρηση Φύλακας των Τειχών, όταν η Χαμάς εκτόξευσε ρουκέτες στην Ιερουσαλήμ το 2021. Πιο αντιπροσωπευτική της εποχής 2014 έως 2023 ήταν η Επιχείρηση Μαύρη Ζώνη, η οποία ξεκίνησε με τη στόχευση του διοικητή του PIJ, Μπάχα Αμπού αλ-Ατά.

Ωστόσο, υπήρξαν διαφωνίες σχετικά με τον καλύτερο τρόπο χειρισμού της Γάζας. Ο υπουργός Άμυνας Avigdor Liberman παραιτήθηκε τον Νοέμβριο του 2018 επειδή αντιτάχθηκε στην κατάπαυση του πυρός στη Γάζα. Είναι σημαντικό να το κατανοήσουμε αυτό γιατί με τα χρόνια η Γάζα απέκτησε δευτερεύουσα σημασία σε σχέση με άλλα θέματα. Ένας νέος πιο έξυπνος φράκτης ασφαλείας κατασκευάστηκε και το Ισραήλ προσπάθησε να αποτρέψει την εξέλιξη των εντάσεων στη Γάζα σε συγκρούσεις. Αυτό δεν ήταν πάντα επιτυχές, αλλά γενικά οι απειλές της Χαμάς ελέγχονταν. Η Χαμάς κατέφυγε σε νέες τακτικές, εξαπολύοντας ένα κύμα ταραχών και διαμαρτυριών κατά μήκος του φράχτη το 2018, το οποίο ονόμασε «Μεγάλη Πορεία Επιστροφής». Ωστόσο, οι απειλές της Χαμάς φάνηκαν να αποτυγχάνουν. Φάνηκε επίσης ότι θα μπορούσε να ζεστάνει τα σύνορα όποτε ήθελε και ο αριθμός των βραχυπρόθεσμων επιχειρήσεων, όπως το Shield και το Arrow τον Μάιο του 2023, φαινόταν να πραγματοποιούνται με ολοένα και πιο τακτική.

Η Γάζα βρισκόταν σε δεύτερη μοίρα όσον αφορά την αίσθηση των απειλών για την ασφάλεια, επειδή οι υποστηριζόμενοι από το Ιράν αυξάνουν τις απειλές αλλού. Για παράδειγμα, μετά το 2018, όταν το συριακό καθεστώς επέστρεψε στο Γκολάν και νίκησε τους Σύρους αντάρτες εκεί, οι υποστηριζόμενοι από το Ιράν έχουν δραστηριοποιηθεί πιο κοντά στο Γκολάν. Το Ιράν συνεργάζεται επίσης με τη Χεζμπολάχ και η Χεζμπολάχ έχει αυξήσει το οπλοστάσιο και τη δύναμή της. Οι πολιτοφυλακές στο Ιράκ που υποστηρίζονται από το Ιράν έχουν επίσης αυξήσει τις απειλές τους και το Ιράν τις χρησιμοποιεί για να υποστηρίξει ένα δίκτυο φιλοϊρανικών φυλακίων σε όλο το Ιράκ και στη Συρία. Ως εκ τούτου, η μεγάλη απειλή είναι το Ιράν και οι πληρεξούσιοί του. Το Ισραήλ μάλιστα ξεκίνησε μια σύντομη επιχείρηση στην Τζενίν τον Ιούλιο. Η Χαμάς στη Γάζα εμφανίστηκε απομονωμένη, ανίκανη να πάρει περισσότερα κεφάλαια από τις συνήθεις πηγές, όπως το Κατάρ. Με τις συμφωνίες εξομάλυνσης του Ισραήλ να αυξάνονται στην περιοχή.

Αυτό φαίνεται να έχει «υπνωτίσει» τους ανθρώπους σε μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας. Πέρασα χρόνο στα σύνορα της Γάζας καλύπτοντας πολέμους από το 2009. Πριν από αυτό ήμουν επίσης στα σύνορα κατά τη διάρκεια της Αποδέσμευσης. Ενώ η βολή πυραύλων αυξήθηκε, η επιτυχία του Iron Dome φάνηκε επίσης να παρέχει επαρκή προστασία.

Μεγάλο μέρος αυτού του αισθήματος ασφάλειας έχει πλέον καταρρεύσει. Οι μαζικές επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου οδήγησαν σε χάος στα σύνορα και κατάρρευση της αίσθησης ασφάλειας. Δεν είναι σαφές τι θα ακολουθήσει και αν αυτή η επίθεση θα θεωρηθεί παρόμοια με το σοκ του 1973 ή την αίσθηση της αποτυχίας που ένιωσαν κάποιοι το 2006 κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Λίβανο. Θα αναμορφώσει τη σκέψη για την πρόκληση που θέτει η Χαμάς στη Γάζα; Παρά τους πολυάριθμους γύρους συγκρούσεων, η Χαμάς εξακολουθεί να αποτελεί μεγάλη απειλή μέσω πυραύλων και τώρα έχει δείξει ότι μπορεί να συντονίσει θανατηφόρες επιθέσεις στο έδαφος. Η Χαμάς έχει δείξει στο παρελθόν ότι μπορεί να απαγάγει και να κρατά ομήρους. Το έκανε αυτό με τον Σαλίτ και επίσης η Χαμάς συνεχίζει να κρατά δύο Ισραηλινούς. Η Avera Mengistu και ο Hisham al-Sayed και κρατά τα πτώματα των στρατιωτών του IDF Oron Shaul και Hadar Goldin, οι οποίοι σκοτώθηκαν το 2014. Η Χαμάς απολάμβανε το προνόμιο να διοικεί τη Γάζα και να απειλεί με επιθέσεις σε στιγμές της επιλογής της.

Δεν είναι σαφές εάν αυτό το προνόμιο θα λήξει τώρα».