Θα υπάρξει κατάπαυση του πυρός στη Γάζα; Οι φρούδες ελπίδες και η επιχείρηση Εντέμπε

Ο Βορράς μπορεί αρχικά να μην τρόμαζε τους «έξω» από το Ισραήλ αλλά η Χεζμπολάχ παραμείνει ένα μεγάλο «αγκάθι» ενώ παράλληλα ο Νότος, μετά την εισβολή της Χαμάς και τα όσα ακολούθησαν με περισσότερους από 1400 νεκρούς και 240 ομήρους, είναι η αιτία πολέμου εντός της Λωρίδας της Γάζας αλλά και των όσων καθημερινά λαμβάνουν χώρα στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.

Μέσα σε αυτό το ασφυκτικό, για κάθε κυβέρνηση η αλήθεια είναι, κλίμα και με δεδομένο πως εντός της Λωρίδας της Γάζας περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι έχουν μέσα σε 30 ημέρες χάσει την ζωή τους, η κοινή γνώμη παγκοσμίως, οι διεθνείς οργανισμοί, φίλοι και εχθροί του Ισραήλ ζητούν κατάπαυση του πυρός έστω και για ανθρωπιστικούς λόγους ή σε συγκεκριμένες περιοχές της Γάζας.

Η κυβέρνηση Νετανιάχου, αποτελούμενη από εταίρους της άκρας δεξιάς που όχι μόνο παίζουν ρόλο πίσω από κλειστές πόρτες αλλά διαθέτουν και σημαντικά χαρτοφυλάκια, αδυνατεί ακόμη και να σκεφτεί ένα τέτοιο σενάριο.

Η μόνιμη απάντηση σε κάθε επίσημο ή ανεπίσημο αίτημα είναι η ίδια «μόνο μία νίκη που σημαίνει και την εξάλειψη της Χαμάς θα φέρει κατάπαυση του πυρός».

Εσχάτως, οι πιέσεις προς τον Νετανιάχου ξεκίνησαν να ασκούνται και από τους πολιτικούς του εταίρους.

Οι ακραίοι, με μικρό η αλήθεια είναι ποσοστό, αλλά σημαντικό δεδομένων των συνθηκών κάτω από τις οποίες ο Πρωθυπουργός της χώρας έχει σχηματίσει κυβέρνηση ξεκίνησαν να «φωνάζουν» χωρίς μάλιστα προκάλυμμα πως οι κινήσεις του Νετανιάχου είναι «ήπιες».

Το ασύνδετο και ετερογενές αμάλγαμα της ισραηλινής κυβερνητικής πλειοψηφίας πολύ δεξιότερα του Πρωθυπουργού σχεδόν εκβιαστικά ζητά εφαρμογή του αντίστροφου δόγματος της Χαμάς:

«Εξαλείψτε τους Άραβες».

Ο Νετανιάχου, στη θέση που βρίσκεται, είναι απίθανο να ακολουθήσει τις συγκεκριμένες φωνές καθώς αργά ή γρήγορα ο εξαιρετικά εύστροφος πολιτικός θα κατανοήσει πως στην παρούσα φάση κανένα νόημα δεν έχει να σκεφτεί και να υπολογίσει το πολιτικό κόστος, ή το όποιο πολιτικό του μέλλον για το οποίο ακόμη και οι στενότεροι εταίροι του στην Ουάσιγκτον πιστεύουν πως θα είναι εξαιρετικά βραχύ.

Για το Νετανιάχου οι εχθρικές φωνές της Ιορδανίας και της Τουρκίας έχουν ελάχιστη σημασία καθώς δεν επηρεάζουν τις ισορροπίες στην περιοχή αλλά και στον εν εξελίξει πόλεμο.

Το Ισραήλ μάλιστα δεν είναι καθόλου απίθανο να κρατήσει «σφιχτά» τη συγκεκριμένη στάση και στο μέλλον, άμεσο ή όχι, να απαντήσει με το ίδιο νόμισμα στις δύο χώρες…

Από τον αραβικό κόσμο είναι ουσιαστικά μόνο οι θέσεις της Σαουδικής Αραβίας που έχουν έναν κάποιο αντίκτυπο κι αυτό γιατί μετά από δεκαετίες αγεφύρωτου χάσματος οι δύο χώρες έφτασαν κοντά σε μία ουσιαστική προσέγγιση την οποία με πολύ αίμα αλλά και μεγάλη επιτυχία δυναμίτισε η Χαμάς το «Μαύρο Σάββατο» της 7^η Οκτωβρίου.

Η ερχόμενη Κυριακή 12 Νοεμβρίου είναι μία ημερομηνία που θα φανεί εάν τελικά οι σχέσεις Ισραήλ – Σαουδικής Αραβίας θα έχουν κάποια ελπίδα να «επιζήσουν» των κλυδωνισμών καθώς στα εδάφη της δεύτερης διεξάγεται η διάσκεψη των αραβικών χωρών στην οποία μετά από δεκαετίες θα δώσει το παρόν και το Ιράν…

Εάν η κριτική και οι επιθέσεις μείνουν σε κάποιο επίπεδο και εάν δεν υπάρξει κάποια σημαντική προσέγγιση ανάμεσα σε Τεχεράνη και Ριάντ τότε υπάρχει περίπτωση σε μέλλοντα πάντα χρόνο η Χαμάς να έχει καταφέρει μόνο να καθυστερήσει το αναπόφευκτο.

Στη Δύση, η κατάσταση είναι σίγουρα πολύ πιο δύσκολη για τον ισραηλινό πρωθυπουργό, καθώς εκτός από τον ΟΗΕ και τις ανθρωπιστικές οργανώσεις οι οποίες δεν απασχολούν το Νετανιάχου, υπάρχουν πολλοί στενότατοι φίλοι που δεν θα συνεχίσουν να μένουν σιωπηλοί όσο μαίνονται οι επιχειρήσεις με εκατοντάδες ημερήσια θύματα στη Γάζα.

Ήδη, για ακόμη μία φορά, το μήνυμα από τις ΗΠΑ ήταν πιεστικό και ως ανοιχτά το Τελ Αβίβ προβάλει πλέον μόνο την απελευθέρωση των αμάχων.

Η Γαλλία επίσης φαίνεται πως συνεχίζει να ασκεί πιέσεις για κοινή λογική και προσέγγιση ηπιότερη από αυτή που υπάρχει σήμερα.

Μόνο οι Βρετανία και Γερμανία έχουν μείνει πιστές στο αρχικό δόγμα ολικής πάταξης της τρομοκρατίας αλλά είναι και οι δύο χώρες στις οποίες διοργανώνονται μαζικές διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης (Βρετανία) και αντισημιτικά φαινόμενα στην άλλη (Γερμανία).

Αυτό που κανένας δεν φαίνεται να υπολογίζει είναι το οικογενειακό παρελθόν του Νετανιάχου.

Ο αδελφός του «Μπίμπι», Γιονατάν, είναι το μοναδικό επιχειρησιακό θύμα της επιχείρησης Εντέμπε το 1976.

Επικεφαλής της ομάδας που αντιμετώπισε τους Παλαιστίνιους και Γερμανούς τρομοκράτες που είχαν προχωρήσει σε αεροπειρατεία αεροσκάφους στην Ελλάδα και μετέβησαν στη Λιβύη και την Ουγκάντα.

Τα κομάντος των Ισραηλινών κατάφεραν να διασώσουν 102 από τους 106 ισραηλινούς ομήρους αλλά ο Γιονατάν Νετανιάχου έπεσε στο καθήκον.

Ο Μπέντζαμιν σήμερα ίσως να αισθάνεται πως πρέπει να εκπληρώσει έστω και με τίμημα τον δικό του «πολιτικό» θάνατο το χρέος του στην οικογενειακή και εθνική του ιστορία.