Σε δύο Γεζίντι το βραβείο Ζαχάρωφ

Οι δύο γυναίκες είναι ακτιβίστριες της κοινότητας των Γεζίντι, θρησκευτικής μειονότητας στο Ιράκ που βιώνει επίθεση μεγέθους γενοκτονίας από την τρομοκρατική οργάνωση.

Κατάφεραν να επιβιώσουν από την σεξουαλική βία και την δουλεία του Ισλαμικού Κράτους και έγιναν εκπρόσωποι των γυναικών που έχουν υποστεί σεξουαλική βία από τον ISIS.

Στις 3 Αυγούστου του 2014 οι εξτρεμιστές δολοφόνησαν όλους τους άντρες του χωριού τους, Kocho. Μετά τη σφαγή υποδούλωσαν όλες τις γυναίκες και τα παιδιά του χωριού. Οι νικήτριες του βραβείου απήχθηκαν, αγοράστηκαν και πουλήθηκαν επανειλημμένα και χρησιμοποιήθηκαν ως σκλάβες του σεξ.

Η Murad έχασε έξι αδέλφια, την μητέρα, αλλά και πολλές φίλες που κρίθηκαν ανάξιες για να γίνουν σεξουαλικές σκλάβες.

Και η Aji Bashar δέχθηκε επανειλημμένα σεξουαλική κακοποίηση, όπως και οι έξι αδελφές της. Την πούλησαν έξι φορές σε μαχητές και αναγκάστηκε να κατασκευάσει μέχρι και βόμβες και γιλέκα αυτοκτονίας για τα μακάβρια πλάνα της οργάνωσης.

Τον Νοέμβριο του 2014, η Murad κατόρθωσε να δραπετεύσει με τη βοήθεια γειτόνων της οι οποίοι την έβγαλαν από την περιοχή που ελεγχόταν από τον ISIS, και έτσι έφτασε σε καταυλισμό προσφύγων στο βόρειο Ιράκ και έπειτα στη Γερμανία.

Ένα χρόνο αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2015, μίλησε για την εμπειρία της στην πρώτη στην ιστορία σύνοδο του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ για την εμπορία ανθρώπων. Τον Σεπτέμβριο του 2016, έγινε η πρώτη πρέσβειρα καλής θέλησης του UNODC για την αξιοπρέπεια των επιζώντων από εμπορία ανθρώπων και συμμετείχε σε παγκόσμιες και τοπικές πρωτοβουλίες ευαισθητοποίησης σχετικά με τη δεινή θέση αναρίθμητων θυμάτων εμπορίας. Τον Οκτώβριο του 2016, το Συμβούλιο της Ευρώπης την τίμησε με το Βραβείο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Václav Havel.

Η Aji Bashar δεν είχε την ίδια τύχη στις προσπάθειες να δραπετεύσει. Απέτυχε αρκετές φορές, όμως τον Απρίλιο με την βοήθεια κατάφερε να αποδράσει από τον εφιάλτη. Καθώς περνούσε τα κουρδικά σύνορα, κινούμενη όσο το δυνατόν πιο γρήγορα προς τα εδάφη που βρίσκονταν υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης του Ιράκ, και με τους μαχητές του ISIS να την ακολουθούν κατά πόδας, εξερράγη νάρκη που είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους δύο γνωστοί της και η ίδια να τραυματιστεί και σχεδόν να τυφλωθεί. Ευτυχώς, κατάφερε να δραπετεύσει και εστάλη τελικά, στη Γερμανία για ιατρική περίθαλψη, όπου βρήκε ξανά τα αδέλφια της που είχαν επιζήσει.

Αμέσως μετά την αποκατάσταση της υγείας της ανέλαβε ρόλο στην ευαισθητοποίηση του κοινού για τα βάσανα των Γεζίντι, ενώ φέρει και σημαντικό ρόλο στην υποστήριξη γυναικών που έπεσαν θύμα των επιθέσεων του Ισλαμικού Κράτους.