Θα γίνει η Ελλάδα το νησί Ναούρου της Ευρώπης για τους πρόσφυγες;

Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συχνά χρησιμοποιεί τη συμφωνία του Μαρτίου μεταξύ Τουρκίας και ΕΕ, ως μέσω πίεσης για να κερδίσει την άρση των ταξιδιωτικών περιορισμών για τους Τούρκους πρόσφυγες εντός Σέγκεν.

Πρόσφατα μάλιστα, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ απαντώντας στις απειλές Ερντογάν πως θα «πετάξει» την συμφωνία αν δεν κερδίσει την κατάργηση της βίζας, δήλωσε: «Έχω ανοσία στις απειλές των Τούρκων ηγετών». Στη συμφωνία του Μαρτίου όμως εναντιώνονται συχνά και τα νησιά του Αιγαίου που έχουν επωμιστεί το μεγαλύτερο βάρος του προσφυγικού αντιμετωπίζοντας συχνά επεισόδια, όπως αυτά τον βράδυ της 17ης Νοεμβρίου.

Σήμερα, ο Αυστριακός αρχιτέκτονας της πολιτικής Μέρκελ για το προσφυγικό και ιδρυτής της δεξαμενής σκέψης "Ευρωπαϊκή Πρωτοβουλία Σταθερότητας (ESI), Γκέραλντ Kνάους, σε συνέντευξή του στο Spiegel, μίλησε για το κόστος μιας ενδεχόμενης κατάρρευσης της συμφωνίας τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη.

Ο Kνάους διαπιστώνει πως παρότι τα κράτη μέλη της Ε.Ε. ελπίζουν πως η συμφωνία με την Τουρκία θα διατηρηθεί, δεν κάνουν αρκετά προς αυτή τη κατεύθυνση. Κάτι, που κατά τη γνώμη του είναι ανεύθυνο αλλά και επικίνδυνο καθώς είναι πολλά αυτά που διακυβεύονται.

Προκειμένου να γίνουν κατανοητές οι συνέπειες της αποτυχίας της συμφωνίας, ο Αυστριακός σύμβουλος, έδωσε ως παράδειγμα το νησί Ναούρου στην Αυστραλία, εκεί όπου κρατούνται οι μετανάστες, γνωστό κάποτε και ως «Το νησί της χαράς»

Ο Γκέραλντ Kνάους, λέει χαρακτηριστικά:

«Εάν αποτύχει η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης και Τουρκίας για τους πρόσφυγες, ως μοναδική εναλλακτική, υπάρχει αυτή τη στιγμή η λύση Αυστραλίας. Οι πρόσφυγες, δηλαδή, οι οποίοι έρχονται στην Ευρώπη θα πρέπει να κρατούνται σε ένα νησί, χωρίς να έχουν το δικαίωμα να υποβάλουν αίτημα ασύλου. Εάν η Ευρώπη το κάνει αυτό θα σήμαινε και το τέλος της Συνθήκης για τους πρόσφυγες, θα ήταν μια καταστροφή. Στην Ελλάδα θα δινόταν ο ρόλος που παίζει το νησί του Ειρηνικού, Ναούρου για την Αυστραλία»

Σύμφωνα, δηλαδή, με τον Κνάους, η Ελλάδα θα είναι για την Ευρώπη, ό,τι το Ναούρου για την Αυστραλία. Ο τόπος δηλαδή, που θα επωμιστεί την φιλοξενία των μεταναστών που δεν θα έχουν το δικαίωμα να ζητήσουν άσυλο.

Οι συνέπειες όμως θα ήταν ακόμη περισσότερες. Εφόσον η Ελλάδα δεν είναι νησί, τα χερσαία σύνορα στα Βαλκάνια θα πρέπει να στρατικοποιούνταν. Και όπως συμπληρώνει ο Κνάους, «μια ούτως ή άλλως εύθραυστη περιοχή θα αποσταθεροποιούνταν».

Επιπλέον, η αποτυχία της συμφωνίας (Ε.Ε.-Τουρκίας) θα έδινε μεγάλη ώθηση σε εξτρεμιστικά κόμματα σε ολόκληρη την Ευρώπη, στην Γαλλία που έχει εκλογές το 2017, στην Αυστρία αλλά και στην Ολλανδία.

Δεν υφίστανται αποστολές που να μπορούν να διεκπεραιώσουν τη διαδικασία ασύλου

Πίσω στο θέμα των ελλείψεων, ως προς την υλοποίηση της συμφωνίας του Μαρτίου, ο Κνάους διαπιστώνει ότι ακόμα δεν υφίστανται αποστολές της Ευρωπαϊκής Ένωσης με επαρκές εξειδικευμένο προσωπικό, οι οποίες να μπορούν να διεκπεραιώνουν τη διαδικασία του ασύλου όταν το ζητούν η Ελλάδα και η Ιταλία.

Η παροχή ή μη ασύλου πρέπι να αποφασίζεται σε 4 μέρες

«Ο στρατηγικός στόχος πρέπει να είναι να μπορεί να αποφασίζεται η παροχή ή μη ασύλου εντός τεσσάρων εβδομάδων. Είναι θέμα αριθμού και εξειδίκευσης υπαλλήλων, μεταφραστών και νομικής βοήθειας», λέει ο Κνάους.

Ο αριθμός των προσφύγων που έρχονται στην Ευρώπη μέσω Αιγαίου έχει μειωθεί κατά πολύ, όπως και ο αριθμός όσων πνίγονται στα νερά του Αιγαίου. Άρα, υπό μία έννοια, σύμφωνα με τον Αυστριακό σύμβουλο, η συμφωνία λειτουργεί. «Εάν δεν υπήρχε η συμφωνία αυτή η Ελλάδα θα είχε μετατραπεί σε κέντρο υποδοχής προσφύγων και δεν θα το άντεχε», τονίζει ο Κνάους.

Όλοι συμφωνούν πως η καλύτερη λύση είναι η λήξη του πολέμου

«Όλοι συμφωνούν ότι η καλύτερη λύση θα ήταν να σταματήσει ο πόλεμος στη Συρία, κανείς όμως δεν γνωρίζει πως πρέπει να γίνει αυτό. Ο αριθμός των ανθρώπων οι οποίοι βρίσκονται καθοδόν από το Ιράκ και τη Συρία αυξάνεται διαρκώς. Πρέπει να γίνει μία συντεταγμένη διαδικασία ώστε να έρχονται στην Ευρώπη όσο γίνεται λιγότεροι. Μόνο με αυτόν τον στρατηγικό στόχο μπορεί να αντιμετωπισθεί η απομόνωση σε νησιά, η στρατιωτικοποίηση των ευρωπαϊκών συνόρων και η καταγγελία της Διεθνούς Συνθήκης για τους πρόσφυγες»

καταλήγει ο Γκέραλντ Κνάους στη συνέντευξή του στο γερμανικό περιοδικό.