ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Πώς γίνεται η κομπίνα με το νοθευμένο ελαιόλαδο

Πώς γίνεται η κομπίνα με το νοθευμένο ελαιόλαδο
unsplash

Σημαντικές οικονομικές απώλειες για καταναλωτές και επιχειρήσεις επιφέρουν τα αυξημένα περιστατικά νοθείας στο ελαιόλαδο που παρατηρούνται το τελευταίο διάστημα στην αγορά κι ενώ η τιμή του προϊόντος έχει χτυπήσει «κόκκινο».

Το κίνητρο για τους επιτήδειους είναι, φυσικά, η αύξηση του περιθωρίου κέρδους τους, για ένα προϊόν, όπως το ελαιόλαδο, που οι καταναλωτές έτσι κι αλλιώς αγοράζουν πλέον ακριβά, προκειμένου να καλύψουν τις καθημερινές τους ανάγκες. Εάν μάλιστα αυτό έχει υποστεί νοθεία, στην πραγματικότητα αγοράζουν ένα προϊόν πρόσμειξης κι όχι αυτό που πληρώνουν. Ο αριθμός των αναφορών και καταγγελιών που υποβάλλονται το τελευταίο διάστημα για περιστατικά νοθείας ελαιολάδου, έχουν αυξηθεί σύμφωνα με τον ΕΦΕΤ ενώ και από την πλευρά των αστυνομικών αρχών εντοπίζονται όλο και πιο συχνά παραβάσεις.

Στο πλαίσιο αυτό έντονος είναι και ο προβληματισμός για τις μεγάλες ποσότητες- υπολογίζονται περίπου στους 70.000 τόνους- ελαιολάδου το οποίο διακινείται χύμα και χωρίς παραστατικά στην εγχώρια αγορά, καθώς εκεί ο έλεγχος της ποιότητάς του είναι σχεδόν ανέφικτος. Σημειώνεται δε ότι οι απώλειες για τα κρατικά ταμεία, μόνο από τη μη είσπραξη ΦΠΑ, υπολογίζονται σε 60-70 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα μάλιστα με την Εθνική Διεπαγγελματικής Οργάνωσης Ελαιολάδου πάνω από τα 2/3 των δειγμάτων χύμα ελαιολάδου που έχουν ληφθεί κατά καιρούς στο πλαίσιο δειγματοληπτικών ελέγχων είναι ακατάλληλα ή μη συμβατά με τους ισχυρισμούς των παραγωγών τους ή ακόμη και νοθευμένα.

Δύσκολος ο εντοπισμός

Ο πιο συνηθισμένος τρόπος νόθευσης του ελαιολάδου είναι η πρόσμειξή του μία μια μικρή ποσότητα άλλων τύπων, φθηνών σπορελαίων, κυρίως ηλιελαίων, όπως εξηγεί στο CNN Greece o κ. Παναγιώτης Κάτσαρης, γεωπόνος και βιοτεχνολόγος στο ELGO «Δήμητρα».

Ο μόνος τρόπος εντοπισμού του νοθευμένου προϊόντος είναι με χημική ανάλυση. Σε αυτή την περίπτωση γίνεται είναι σαφές το μεγάλο οικονομικό όφελος που αποκομίζουν οι επιτήδειοι καθώς και η εξαπάτηση του καταναλωτή που πληρώνει ελαιόλαδο, το οποίο στην πραγματικότητα δεν είναι και την ίδια στιγμή δεν μπορεί κιόλας να το αντιληφθεί από τη γεύση. Υπάρχουν παράλληλα ακόμη δύο τρόποι νόθευσης, είτε μέσω της ανάμειξης φρέσκου ελαιολάδου με άλλο παλαιότερων ετών, είτε με την πρόσμειξη ελαιολάδου με «εξευγενισμένα» έλαια. Όπως επισημαίνει ο κ. Κάτσαρης η διαδικασία της νόθευσης και προκειμένου να μην γίνει αντιληπτό ότι έχει γίνει κάποιου είδους πρόσμειξη είναι περισσότερο δύσκολο να γίνει από κάποιον ιδιώτη και αντίθετα πιο εύκολο για όσους διαθέτουν μεγαλύτερες εγκαταστάσεις και εξοπλισμό. Σε κάθε περίπτωση, υπογραμμίζει την ανάγκη για στελέχωση των εργαστηρίων που πραγματοποιούν τους ελέγχους, οι οποίοι άλλωστε αποτελούν και τον μοναδικό τρόπο προκειμένου να διαπιστωθούν οι περιπτώσεις απάτης.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ