«Σπατάλη» 320 εκατ. ευρώ στο Δημόσιο εντόπισε η επισκόπηση δαπανών

Το υπουργείο Οικονομικών μέσω της επισκόπησης των δαπανών (spending review) των φορέων Γενικής Κυβέρνησης, εντόπισε μη αποτελεσματικές πρωτογενείς δαπάνες ύψους 320 εκατ. ευρώ και με το προσχέδιο του προϋπολογισμού 2018 που κατέθεσε χθες στη Βουλή ανακατένειμε τις σχετικές πιστώσεις σε κοινωφελείς δράσεις.

Στόχος της επισκόπησης δαπανών είναι η συγκέντρωση, επεξεργασία και αποτίμηση προτάσεων για πολιτικές εξοικονόμησης πόρων με στόχο τη δημιουργία δημοσιονομικού περιθωρίου, ώστε να ενισχυθούν οι δράσεις για την κοινωνική προστασία ευάλωτων πληθυσμών σε τομείς με υψηλή κοινωνική αποτελεσματικότητα και να μειωθεί η φορολογική επιβάρυνση φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων με τρόπο διατηρήσιμο και χωρίς να τίθεται σε κίνδυνο η επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων πρωτογενών πλεονασμάτων.

Τα αποτελέσματα της επισκόπησης δαπανών ήταν τόσο ενθαρρυντικά ώστε η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών αλλάζει το οργανόγραμμά του υπουργείου και ιδρύει νέα Διεύθυνση Επισκόπησης Δαπανών με στόχο τη διαρκή συγκριτική αξιολόγηση κάθε πρωτογενούς δαπάνης του Ελληνικού Δημοσίου ώστε οι φόροι που συλλέγει το υπουργείο να έχουν υψηλή και μετρήσιμη κοινωνική ανταποδοτικότητα.

Η Διεύθυνση Επισκόπησης Δαπανών θα υπάγεται στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους και στον αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Γιώργο Χουλιαράκη, ο οποίος είναι ο εμπνευστής του spending review. Ήδη από τις αρχές του 2016 ο κ. Χουλιαράκης είχε μεθοδεύσει τη λήψη τεχνικής βοήθειας από τη Βρετανία και είχε προχωρήσει στην πιλοτική εφαρμογή της επισκόπησης δαπανών σε τρία υπουργεία.

Να σημειωθεί πως το spending review ουσιαστικά έτρεξε στο σύνολο του Δημοσίου στο διάστημα Ιουνίου – Σεπτεμβρίου 2017 από δύο ομάδες στις οποίες μετείχαν συνολικά 40 στελέχη υπουργείων υπό την καθοδήγηση της Ιουλίας Αρμάγου, προϊσταμένης του ΓΛΚ και της διευθύντριας του πολιτικού γραφείου του κ. Χουλιαράκη, Θεώνης Κουφονικολάκου.

Αν και δεν υπήρχε κάποιος ξεκάθαρος δημοσιονομικός στόχος, το οικονομικό επιτελείο θεωρούσε εξαρχής ότι υπήρχαν περιθώρια περιστολής δαπανών χωρίς να επηρεαστεί η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών από το Δημόσιο. Το ΔΝΤ αμφισβητούσε τη δυνατότητα περαιτέρω μείωσης των πρωτογενών δαπανών του Δημοσίου, ωστόσο τα αποτελέσματα του spending review το διέψευσαν.