«Διχασμένη» η ΕΚΤ για την ποσοτική χαλάρωση

Χρειάστηκε η παρέμβαση του προέδρου της τράπεζας Μάριο Ντράγκι και υποστηρικτών της πολιτικής του για να μην ανακοινωθεί ημερομηνία επίσημου τερματισμού της ποσοτικής χαλάρωσης στην ευρωζώνη.

Πρόκειται για τα πρακτικά της συνεδρίασης που πραγματοποιήθηκε στις 25 και 26 Οκτωβρίου, σύμφωνα με τα οποία μέσα στην κεντρική τράπεζα υπάρχει διάχυτη ανησυχία για την πιθανότητα οι αγορές να προεξοφλήσουν νέα παράταση του προγράμματος QE.

Τα μέλη της ΕΚΤ συμφώνησαν να επεκτείνουν την ποσοτική χαλάρωση μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2018 μειώνοντας στο μισό τις μηνιαίες αγορές ομολόγων, από τα 60 στα 30 δισ. ευρώ.

Η απόφαση αυτή ελήφθη με «μεγάλη πλειοψηφία», όπως αναφέρουν τα πρακτικά. Όμως άλλα μέλη είχαν διαφορετική άποψη υποστηρίζοντας ότι εάν μείνει ανοικτή η ημερομηνία τερματισμού του QE οι επενδυτές μπορεί να πιστέψουν ότι ενδέχεται να υπάρξει και νέα παράταση. Τα στοιχεία αυτά δείχνουν ουσιαστικά ότι η απόφαση της ΕΚΤ μόνο ομόφωνη δεν ήταν.

Τα πρακτικά δεν ονοματίζουν τα μέλη που διαφώνησαν αλλά σε μετέπειτα δηλώσεις του ο επικεφαλής της Μπούντεσμπανκ Γενς Βάιντμαν ζήτησε να οριστεί ημερομηνία τερματισμού του QE. Το μέλος της τράπεζας Μπενουά Κερέ από την πλευρά του εξέφρασε την ελπίδα ότι η νέα επέκταση του QE θα είναι και η τελευταία. Οι διαφωνίες αυτές δείχνουν το χάσμα που έχει δημιουργηθεί μέσα στους κόλπους του ΔΣ της ΕΚΤ, οι οποίες δεν αποκλείεται να αναζωπυρωθούν ξανά στο μέλλον.

Οι διαφωνίες δείχνουν επίσης ότι ο Μάριο Ντράγκι θα δυσκολευτεί να πείσει τους συναδέλφους του για το ενδεχόμενο χορήγησης νέας παράτασης στην ποσοτικής χαλάρωση εάν κριθεί απαραίτητη.

Η ΕΚΤ μπορεί να εξετάσει να προχωρήσει σε επέκταση του χρονικού ορίου για τις αγορές κρατικών ομολόγων εάν δεν επιτευχθεί το επόμενο διάστημα ο στόχος της ενίσχυσης του πληθωρισμού κοντά στο 2%. Η κεντρική τράπεζα έχει προχωρήσει ήδη σε αγορές ομολόγων συνολικής αξίας άνω των 2,2 τρισ. ευρώ. Ένα από τα μεγαλύτερα διλήμματα του Ντράγκι είναι ότι ενώ η απασχόληση στην ευρωζώνη παρουσιάζει σημάδια ενίσχυσης, οι μισθοί δεν ακολουθούν ανοδική πορεία ώστε να δείξουν ότι τα χειρότερα έχουν περάσει για την οικονομία.