Πρόταση Νεκτάριου, Χριστοδουλάκη και Θεοχάρη για ασφαλιστικό, φορολογικό, χρέος

Ο καθηγητής Οικονομικής Ανάλυσης και πρώην υπουργός Νίκος Χριστοδουλάκης, ο καθηγητής ασφαλιστικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς Μιλτιάδης Νεκτάριος και ο ανεξάρτητος βουλευτής και πρώην ΓΓΠΣ και ΓΓΔΕ Χάρης Θεοχάρης, μαζί με τους Χρήστο Αξιόγλου, Παύλο Κουρή και Γιώργο Συμεωνίδη ετοίμασαν μια κοινή μελέτη για την αντιμετώπιση του χρέους, τον εξορθολογισμό του ασφαλιστικού συστήματος και τον επανασχεδιασμό του φορολογικού συστήματος.

Η μελέτη, που προέκυψε από τη δουλειά των τριών συγγραφέων τα τελευταία δύο χρόνια, συνθέτει μια συνολική πρόταση οικονομικής πολιτικής η οποία περιλαμβάνει τρεις άξονες:

• Την επίτευξη ενός νέου συμβιβασμού για τα πρωτογενή πλεονάσματα για τα οποία η χώρα μας έχει δεσμευτεί κατά την περίοδο 2019-2022. Σύμφωνα με την πρόταση, η χώρα θα πρέπει να διεκδικήσει τη δυνατότητα ένα 2% του ΑΕΠ να κατευθύνεται στη χρηματοδότηση παραγωγικών επενδύσεων και υποδομών κάθε χρόνο, τουλάχιστο μέχρι το 2029.
• Τη ριζική μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος με μείωση των συνολικών εισφορών (από 27% σε 19%) και με χρήση των επικουρικών επικουρικών εισφορών για τη δημιουργία ενός κεφαλαιοποιητικού συστήματος. Προβλέπεται ότι η μεταρρύθμιση θα οδηγήσει σταδιακά στη δημιουργία 350.000 θέσεων εργασίας μέχρι το 2030 και τη μείωση της ανεργίας στο 7,1% μέσα σε 10 χρόνια.
• Την απλοποίηση της φορολογίας με ενοποίηση και μείωση συντελεστών. Μεταξύ άλλων, η πρόταση προβλέπει συντελεστή 20% στα καθαρά κέρδη των επιχειρήσεων, φορολογία εισοδήματος από 20% ως 30% για τα φυσικά πρόσωπα και επί των καθαρών κερδών των αυτοαπασχολούμενων και των ατομικών επιχειρήσεων, ενιαίο ΦΠΑ 20% (και χαμηλό συντελεστή 10%), αλλά και μια σειρά από θεσμικές αλλαγές που θα αυξήσουν την εισπραξιμότητα και θα βοηθήσουν στην καταπολέμηση της φοροδιαφυγής.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, αυτά τα συνδυασμένα μέτρα θα επιτρέψουν στη χώρα να μειώσει το χρέος της κάτω από το 100% του ΑΕΠ μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2020, να ενθαρρύνει νέες επενδύσεις και νέες εξαγωγικές δραστηριότητες για τις επιχειρήσεις, να ενισχύει τη ρευστότητα της αγοράς, την αύξηση της απασχόλησης και την αύξηση των εισοδημάτων των πολιτών.