Πρόταση δυσπιστίας: Η τριήμερη μάχη στη Βουλή - Οι παραιτήσεις, τα ευτράπελα

Η είδηση, έγινε γνωστή την δεύτερη ημέρα της συζήτησης επί της πρότασης δυσπιστίας και λίγο πριν η Βουλή κλείσει τον τριήμερο μαραθώνιο, ανακοινώθηκε από το Μαξίμου ότι έγινε δεκτή από τον πρωθυπουργό η παραίτηση των υπουργών Γιάννη Μπρατάκου και Σταύρου Παπασταύρου, διότι “η συγκεκριμένη κοινωνική συνάντηση έστειλε το λάθος μήνυμα”.

Έτσι, μετά την ομιλία του Κώστα Καραμανλή, “τα μπάζα” του Γιώργου Φλωρίδη, και τις επικρίσεις που δέχθηκε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, ότι εξελίχθηκε σε “θυρωρό οικονομικών συμφερόντων”, η διαδικασία για την πρόταση δυσπιστίας δεν επεφύλασσε καμία απολύτως είδηση, δεδομένου ότι ο πρωθυπουργός απέφυγε να αναφερθεί στους λόγους που έθεσαν εαυτόν εκτός Μαξίμου οι δύο υπουργοί του. Η συζήτηση απέληξε όμως, με ένα μήνυμα εκ μέρους του πρωθυπουργού.

“Το κάθε επιχειρηματικό κέντρο μπορεί να θέλει οτιδήποτε. Οι κυβερνήσεις όμως είναι αυτές, που ορίζουν τους κανόνες και αυτό οδηγεί ενίοτε σε συγκρούσεις”, “τον τόπο τον κυβερνά ο κυρίαρχος λαός”, είπε ο πρωθυπουργός.

Η πολυπόθητη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές

Το ΠΑΣΟΚ και ο Νίκος Ανδρουλάκης, έριξαν όλα τα όπλα τους στην κοινοβουλευτική μάχη κατά της κυβέρνησης.

Όμως, κοινή ήταν η πεποίθηση στα άλλα κόμματα ότι πίσω από την πρωτοβουλία για την πρόταση δυσπιστίας, η οποία μάλιστα προαναγγέλθηκε με ένα “διάγγελμα” την παραμονή της εθνικής επετείου, βρισκόταν και ο διαγκωνισμός με τον ΣΥΡΙΖΑ για την πολυπόθητη δεύτερη θέση στις επικείμενες Ευρωεκλογές, ιδίως που οι δημοσκοπικοί δείκτες “ανεβοκατεβάζουν” το ΠΑΣΟΚ από την τρίτη στη δεύτερη θέση και αντιστρόφως.

Ως ένα βαθμό, και σε επίπεδο εντυπώσεων, στη Βουλή ο κ. Ανδρουλάκης φάνηκε να έχει την πρωτοκαθεδρία στην υποστήριξη της πρότασης δυσπιστίας και να τον ακολουθεί ως “ουρά” ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, “κατάφερε” να στρέψει όλους εναντίον του, τόσο για την δήλωση του προέδρου του περί της αναγκαιότητας παρουσίας διεθνών παρατηρητών στις εκλογές, όσο και με την δήλωση του υποψήφιου ευρωβουλευτή, Νίκου Φαραντούρη, ότι η Ευρωπαία εισαγγελέας θα είναι ευχής έργον να παραιτήσει την κυβέρνηση.

Κερασάκι στην τούρτα, ήταν η δήλωση του πρώην υπουργού του ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστου Σπίρτζη, λίγα 24ωρα πριν αναμετρηθούν στη Βουλή τα κόμματα για την πρόταση δυσπιστίας, ότι η σύμβαση 717 δεν έχει αιτιώδη συνάφεια με το δυστύχημα στα Τέμπη. Μολονότι η κοινή πρόταση δυσπιστίας, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί προάγγελος μελλοντικών εξελίξεων για ενδεχόμενη συνεργασία των κομμάτων και σε άλλες πρωτοβουλίες – όπως ενδεχόμενως η πρόταση για σύσταση Προανακριτικής Επιτροπής – ο Νίκος Παππάς, παρ ολίγο να “κάψει” οριστικά ένα τέτοιο σενάριο με την δήλωσή του ότι υπήρξε προσυννενόηση με το ΠΑΣΟΚ για την προπαρασκευή της πρωτοβουλίας για κατάθεση πρότασης δυσπιστίας. Τον κ. Παππά, διεύψευσε ακαριαία τα ξημερώματα Τετάρτης προς Πέμπτη το ΠΑΣΟΚ, με ανακοίνωσή του με την οποία χαρακτήριζε “φαντασιώσεις” τα όσα είχε υποστηρίξει ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Νέα Αριστερά, που επίσης υπέγραψε και στήριξε την πρόταση δυσπιστίας, προσήλθε στη Βουλή με ρητορική μομφής προς τον Στέφανο Κασσελάκη, καθώς πολλές ομιλίες των στελεχών της ΚΟ διανθίστηκαν με προσωπικές αναφορές και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς προς τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεικτικές οι ομιλίες της Έφης Αχτσιόγλου και του Δημήτρη Τζανακόπουλου, που αναφέρθηκαν σε “ανοησίες” και “φαιδρότητες” του κ. Κασσελάκη, διότι από τη μία δήλωνε ότι μία πρόταση δυσπιστίας θα απέβαινε σε μια “κοκορομαχία άνευ αντικειμένου” και από την άλλη το κόμμα του προσυπέργραψε την πρόταση δυσπιστίας του ΠΑΣΟΚ.

Περίμεναν στωικά την Ζωή Κωνσταντοπούλου

Η Πλεύση Ελευθερίας, είχε κεντρικό πρόσωπο, που μονοπώλησε μεγάλο μέρος κοινοβουλευτικού χρόνου, την πρόεδρό της Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία με τις συνεχείς παρεμβάσεις της προκάλεσε εκνευρισμό και εξάντλησε την υπομονή των βουλευτών, που περίμεναν στωικά την σειρά τους να μιλήσουν. Ως ένα βαθμό, η κυρία Κωνσταντοπούλου, φάνηκε να επιδιώκει να συγκεντρώνει τα βέλη με εκφράσεις του τύπου “σκοτώσατε 57 ανθρώπους”. Πολλές στιγμές οι διάλογοι στην αίθουσα της Ολομέλειας και τα όσα ακούστηκαν ήταν ακραία, με την κυρία Κωνσταντοπούλου, ακόμη κι όταν δεν βρισκόταν στο βήμα να φωνάζει ειρωνικά και επιθετικά από το έδρανό τους “άξιος” και “αθώος” για τον κ. Καραμανλή. Από τις επικρίσεις της, το τελευταίο διάστημα, δεν έχουν εξαιρεθεί ούτε οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν τις εργασίες της Βουλής. Τελευταίο περιστατικό το προσβλητικό κατά πρόσωπο σχόλιο της σε δημοσιογράφο του κοινοβουλευτικού ρεπορτάζ μέσα στα γραφεία των δημοσιογράφων διότι “τόλμησε” να την ρωτήσει αν οι συνεργάτες της την είχαν ενημερώσει ότι θα έπρεπε να βρίσκεται στη Βουλή στις 5 το απόγευμα προκειμένου να ξεκινήσουν οι ομιλίες των πολιτικών αρχηγών. “Εσείς έχετε έφεση στην υιοθέτηση ψεμάτων” είπε στην δημοσιογράφο.

Ο Κανονισμός της Βουλής ορίζει ότι την τελευταία ημέρα της συζήτησης της πρότασης δυσπιστίας οι πολιτικοί αρχηγοί ανεβαίνουν στο βήμα με σειρά αντίστροφη της κοινοβουλευτικής δύναμης του κόμματός τους. Έτσι η πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας έπρεπε να βρίσκεται 5 η ώρα στη Βουλή επειδή όμως αυτό δεν συνέβη, το Σώμα, αν και καταπονημένο, διέκοψε την συνεδρίαση για να την περιμένει. Η ίδια δήλωσε κόλλημα μέχρι τις 6 το απόγευμα, το οποίο δικαιολόγησε αργότερα ότι αφορούσε έκτακτη υποχρέωσή της και απέδοσε την καθυστέρηση στο ότι δεν είχε ενημερωθεί από το προεδρείο της Βουλής για την ώρα της έναρξης της συζήτησης.

Νίκη, Σπαρτιάτες και Ελληνική Λύση αν και επέκριναν το προσκλητήριο Ανδρουλάκη διότι τους απέκλεισε από το “δημοκρατικό” τόξο, εντέλει τάχτηκαν υπέρ της πρότασης δυσπιστίας γιατί διαφορετικά θα θεωρούνταν ως κόμματα που δίνουν εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση.

Το ΚΚΕ, που επίσης ψήφισε “μομφή” στην κυβέρνηση, έδωσε άλλο περιεχόμενο στην ψήφο του και κατήγγειλε ως υπεύθυνους της εγκληματικής πολιτικής που τραγική νύχτα των Τεμπών και τη ΝΔ και τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ. Μέχρι τέλους υπερασπίστηκε την πρωτοβουλία που είχε αναλάβει για την συγκρότηση Εξεταστικής και όχι Προανακριτικής Επιτροπής, διότι, όπως είπε, μια πρόταση για σύσταση Προανακριτικής δεν θα είχε καμία τύχη γιατί δεν θα τη στήριζαν οι βουλευτές της ΝΔ κι έτσι δεν θα εξασφάλιζε τις απαιτούμενες ψήφους.