Record Digging: O MJ Lenderman μας θυμίζει ξανά τον ήχο των Songs: Ohia

O Jason Molina και οι Songs:Ohia είναι παλιά αγάπη που μάλλον θα κρατήσει για πάντα, όσο κι αν το γούστο μας στη μουσική όλο και γίνεται πιο «λεπτό» και με δυσκολία μας αρέσει κάτι πραγματικά. Ο MJ Lenderman είναι ένας τύπος μέσα από το χάος που επικρατεί στο Bandcamp ο οποίος όμως ξεχωρίζει αμέσως από το χαρακτηριστικό του «φάλτσο» το οποίο φυσικά μας θυμίζει έντονα (αλλά με καλό τρόπο) τον Jason Molina.

Για όποιον ανακάλυψε το Lenderman μέσα από βινιέτες όπως το «Someone Get the Grill Out of the Rain», η εξέλιξη του MJ Lenderman μπορεί να αποτελεί έκπληξη. Τα τραγούδια του εκτείνονται σε έξι ή οκτώ λεπτά σε διάρκεια, γεμάτα με αργά τύμπανα από τον Owen Stone και κυκλικές μελωδίες κιθάρας από τον Lenderman και τον Lewis Dahm. Η παραγωγή είναι αρκετά προσεγμένη και το αίσθημα των τραγουδιών αρκετά μελαγχολικό, κάτι που, περιέργως, λειτουργεί στο τελικό αποτέλεσμα.

Ωστόσο, το ομώνυμο άλμπουμ δεν είναι γεμάτο ή πυκνό. Ο Lenderman δίνει σε αυτά τα κομμάτια χώρο για να αναπνεύσουν, αφήνοντας ένα χτύπημα ή έκρηξη αντήχησης να ακουστεί για μια στιγμή πριν το συγκρότημα επανέλθει μαζί σαν μια μεγάλη εκπνοή. Μερικές φορές είναι λίγο περίεργο βέβαια μιας και η φωνή του θυμίζει επικίνδυνα Jason Molina, ειδικά στα πιο χαλαρά μέρη των τραγουδιών.

Στους προηγούμενους δίσκους, ο Lenderman βρήκε την υπογραφή του σε ένα χαρακτηριστικό μείγμα από χιούμορ, σφιχτά ριφ και έντονη παραμόρφωση. Αλλά η γοητεία του MJ Lenderman βρίσκεται στο να τον παρακολουθείς να δοκιμάζει πράγματα με τις συνθέσεις του.

Το στυλ του Lenderman είναι σίγουρα επηρεασμένο από καλλιτέχνες πως ο Molina, o Will Oldham αλλά σε στιγμές από πρώιμους Smog. Τώρα σίγουρα μας έλειψε λίγο κάτι λίγο πιο πρωτότυπο από μέρους του, από την άλλη όμως ο δίσκος είναι πολύ δεμένος και ακούγεται με περίσσια απόλαυση, ειδικά από εκείνους που λατρεύουν την lo-fi Americana πίσω από το 1998.