ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

«Πόρνη, γύφτισσα, γουρούνι!». Η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου κατά του μίσους

«Πόρνη, γύφτισσα, γουρούνι!». Η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου κατά του μίσους

Η ομογενής Αλεξάνδρα Πασχαλίδου δεν φοβάται τις λέξεις. Ίσα ίσα, τις ξεστομίζει με σθένος και τις ορίζει ως όπλο ενάντια στη ρητορική του φόβου, ενάντια στο μίσος, το ρατσισμό, την ισλαμοφοβία, την ξενοφοβία και κάθε άλλη φοβία που σκοτεινιάζει το δημόσιο λόγο και μολύνει τον κοινό νου.

Στέλνοντας το δικό της μήνυμα μέσα από ένα video που δεν φοβάται τα σκληρά λόγια η δημοσιογράφος, τηλεπαρουσιάστρια, αρθρογράφος Πασχαλίδου μας καλεί να παλέψουμε για τη Δημοκρατία και όλα όσα την συνθέτουν.

Στην ανατριχιαστική εξομολόγηση της η Αλεξάνδρα Πασχαλίδου αφηγείται τον σεξισμό που αντιμετώπισε στη δουλειά της, μιλάει για τις ανώνυμες απειλές κατά της ζωής της, για την πάλη των γονιών της να προστατευθούν από τους ξενοφοβικούς Σουηδούς και μας καλεί σε μια μάχη για ένα καλύτερο κόσμο.

Η ανάρτηση της στο Facebook μετράει ήδη περίπου μισό εκατομμύριο προβολές.

Είναι ένα video που αξίζει να διαμοιραστεί, φέρει πολλαπλά μηνύματα που οφείλουν να εισακουστούν.

"Γουρούνι με μαύρα μαλλιά.

alexandra2

Aν δεν φύγεις από τη χώρα μέσα σε 24 ώρες θα σκοτώσουμε εσένα και την οικογένειά σου". Όταν αυτό το ανώνυμο γράμμα έφτασε μέσω ταχυδρομείου στο σπίτι μου, ήμουν ένα ανώνυμο 9χρονο. Ήρθα στη Σουηδία σε ηλικία έξι ετών. Ο πατέρας μου ήταν Έλληνας μετανάστης, καθαριστής. Μέναμε σε ένα προάστιο όπου κυρίως ζούσαν πρόσφυγες και μετανάστες. Σε μια οικογένεια χωρίς βιβλία ή εφημερίδες. Η μητέρα μου πήρε το γράμμα και πήγε στην αστυνομία. Όταν επέστρεψε, είπε: "Δεν μπορούν να κάνουν τίποτα επειδή η απειλή είναι ανώνυμη".

Είμαι ευγνώμων και προνομιούχος που δουλεύω ως δημοσιογράφος στη Σουηδία. Από την πρώτη μου μέρα στη δουλειά, 20 χρόνια πριν, με έχουν αποκαλέσει πόρνη, "τσούλα", αναθεματισμένη ξένη, αηδιαστική μετανάστρια, εβραία, γύφτισσα, μουσουλμάνα πόρνη.

Μου λένε ότι θα μου κόψουν τη γλώσσα, θα μου κόψουν τα δάχτυλα, θα μου σπάσουν τα γόνατα. Μου λένε ότι πρέπει είτε να αυτοκτονήσω είτε θα με σκοτώσουν αυτοί. Ότι πρέπει να γυρίσω στη χώρα μου αλλιώς θα με στείλουν αυτοί.

Με απειλούσαν με ομαδικό βιασμό και σεξουαλικά βασανιστήρια. Υπάρχουν στιγμές που ξυπνάω το πρωί με λεκτική βία και αποκοιμιέμαι με σεξιστικά, ρατσιστικά, εξοργιστικά σχόλια να αντηχούν στο κεφάλι μου. Όταν πήγα στην αστυνομία μου είπαν:

"Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα, η απειλή είναι ανώνυμη".

Δυστυχώς δεν είμαι η μόνη. Είμαι μια από εκατομμύρια. Άνθρωποι που φοβούνται για τη ζωή τους, νιώθουν απροστάτευτοι και έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στη δικαιοσύνη.

Στις μέρες μας, εκτός από τους ανώνυμους "πολεμιστές του πληκτρολογίου" στο διαδίκτυο, καθιερωμένοι πολιτικοί και ΜΜΕ, φυσικοποιούν και καθιερώνουν τον σεξισμό και τον ρατσισμό στο δημόσιο λόγο.

Οι λέξεις είναι όπλα.

Αν συνεχίσετε να "βομβαρδίζετε" τους ανθρώπους με προειδοποιήσεις για τους "παράνομους" που "εισβάλουν", "γεμίζουν", "ξεχύνονται", "απειλούν", που εισβάλουν τη χώρα, τον πολιτισμό σας, αν συνεχίσετε να αποκτηνώνετε ανθρώπινα όντα, αν συνεχίσετε να πολώνετε, να κινδυνολογείτε, να δημιουργείτε αποδιοπομπαίους τράγους, να δαιμονοποιείτε ανθρώπους συνεχώς, τότε, κάποια στιγμή, κάποιος θα "εκραγεί".

Οι απειλές θα γίνουν πράξη.

Η δημοκρατία είναι μια λέξη. Απαιτεί καθημερινή δράση από όλους μας. Το μίσος δεν είναι ελευθερία λόγου. Είναι έγκλημα.

Αν η ελευθερία του λόγου είναι το οξυγόνο της δημοκρατίας, πρέπει να εξασφαλίσουμε ότι κάθε πολίτης μπορεί να αναπνεύσει. Οπότε, ας αγωνιστούμε. Ας παλέψουμε για πλουραλισμό, ας πολεμήσουμε για ενότητα μέσα στη διαφορετικότητα.

Ας αγωνιστούμε για τη δημοκρατία".



ΔΗΜΟΦΙΛΗ