Γιόσκα Φίσερ: Οι δηλώσεις Πούτιν είναι ανοησίες, τι επιδιώκει να κάνει στην Ουκρανία

Σε άρθρο του στο Project Syndicate αναφέρει τα εξής για την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και τα επιχειρήματα Πούτιν:

«Ο πρόεδρος της Ρωσίας, Βλαντίμιρ Πούτιν, έκανε την επιλογή του. Έφερε τον πόλεμο στην Ουκρανία. Πρόκειται για μια κατακλυσμιαία στιγμή για την Ευρώπη. Για πρώτη φορά μετά τους βαλκανικούς πολέμους της δεκαετίας του ’90, που περιορίστηκαν στην περιοχή της αποσαθρωνόμενης Γιουγκοσλαβίας, η ήπειρος βρίσκεται για μια ακόμη φορά αντιμέτωπη με βομβαρδισμούς πόλεων και φάλαγγες τανκς. Μόνο που αυτή τη φορά, είναι μια πυρηνική υπερδύναμη αυτή που ξεκίνησε τον πόλεμο.

Διατάζοντας την εισβολή, ο Πούτιν επιδεικνύει μια ωμή ασέβεια προς τις διεθνείς συνθήκες και το έννομο δίκαιο των εθνών. Δεν έχει υπάρξει συγκρίσιμο γεγονός στην Ευρώπη από την εποχή του Χίτλερ. Σύμφωνα με τις πιο πρόσφατες διακηρύξεις του Πούτιν, η Ουκρανία δεν έχει δικαίωμα να υπάρχει ως κυρίαρχο κράτος – έστω και αν είναι μέλος των Ηνωμένων Εθνών, του ΟΑΣΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης, αλλά και παρά το γεγονός ότι η ίδια η Ρωσία (υπό τον Μπόρις Γέλτσιν) έχει αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της χώρας.

Ο Πούτιν ισχυρίζεται τώρα ότι η Ουκρανία αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της Ρωσίας. Το τι πιστεύει η πλειονότητα των Ουκρανών δεν τον ενδιαφέρει – αυτό που μετρά μόνο είναι η μεγαλοσύνη και η διεθνής θέση της Ρωσίας. Ουδείς πρέπει να κάνει λάθος, όμως: Ο Πούτιν θέλει περισσότερα από την Ουκρανία. Ο πόλεμός του αφορά το σύνολο του ευρωπαϊκού συστήματος, το οποίο βασίζεται πάνω από όλα στο απαραβίαστο των συνόρων. Επιδιώκει τη βίαιη επαναχάραξη των συνόρων, ελπίζει να αναστρέψει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα και να εδραιώσει εκ νέου τη Ρωσία ως την κυρίαρχη δύναμη, τουλάχιστον στην ανατολική Ευρώπη. Οι ταπεινώσεις της δεκαετίας του ’90 πρέπει να σβηστούν, με τη Ρωσία να μετατρέπεται ξανά σε παγκόσμια δύναμη, ισότιμη με τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Κίνα.

Σύμφωνα με τον Πούτιν, η Ουκρανία δεν έχει παράδοση ως κράτος και έχει μετατραπεί σε εργαλείο του επεκτατισμού των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ, με αποτέλεσμα να αποτελεί απειλή για την ασφάλεια της Ρωσίας. Σε μια αλλόκοτη ομιλία μία ημέρα πριν τα στρατεύματά του εισβάλουν μέσα από τα σύνορα, ο Πούτιν έφτασε να ισχυριστεί ότι η Ουκρανία επιδιώκει να αποκτήσει πυρηνικά όπλα. Στην πράξη, όμως, όταν η Σοβιετική Ενωση κατέρρευσε στις αρχές της δεκαετίας του ’90, η Ουκρανία – η οποία τότε φιλοξενούσε το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο του κόσμου – τα παρέδωσε στη Ρωσία, με την ενεργό διπλωματική στήριξη των «διαβολικών» ΗΠΑ. Η Ουκρανία ενήργησε κατ’ αυτόν τον τρόπο επειδή είχε λάβει «εγγυήσεις» για την εδαφική της ακεραιότητα, όπως δηλώθηκε στο Μνημόνιο της Βουδαπέστης για τις Εγγυήσεις Ασφαλείας, στις 5 Δεκεμβρίου 1994. Αυτό το έγγραφο υπογράφηκε από τις εγγυήτριες δυνάμεις: ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο και Ρωσία – μαζί με την Ουκρανία, τη Λευκορωσία και το Καζακστάν (οι τελευταίες δύο χώρες κατέστρεψαν τα μικρότερα πυρηνικά οπλοστάσια που είχαν κληρονομήσει από την ΕΣΣΔ).

Απέναντι σε αυτά τα ιστορικά δεδομένα, οι δηλώσεις του Πούτιν είναι ανοησίες. Ο πρωταρχικός του σκοπός, προφανώς, είναι να δικαιολογήσει στον λαό του την εισβολή στην Ουκρανία. Ο Πούτιν γνωρίζει πως εάν οι καθημερινοί Ρώσοι είχαν τα δυνατότητα της επιλογής ανάμεσα σε ένα πόλεμο με στόχο την κυριαρχία στην Ευρώπη και μια καλύτερη ζωή, με μεγαλύτερη ευημερία στη χώρα τους, θα επέλεγαν το δεύτερο.

Η άνοδος της Κίνας στη θέση της παγκόσμιας δύναμης τον 19ο και 20ο αιώνα είχε ως αποτέλεσμα αναρίθμητες τραγωδίες, όχι μόνο για τους γείτονές της, τους οποίους καταπίεσε και τελικά απορρόφησε, αλλά και για τον λαό της. Οσο για τους σημερινούς ηγέτες της Κίνας, ειδικά αυτούς, θα πρέπει να γνωρίζουν από την ιστορία πως η ιμπεριαλιστική Ρωσία έχει καταλάβει περισσότερη γη της Κίνας από ό,τι οποιαδήποτε άλλη δύναμη.

Ο ίδιος ο Πούτιν, αυτό που δείχνει να μην καταλαβαίνει είναι ότι η παραδοσιακή πολιτική της Ρωσίας να κυριαρχεί σε ξένους λαούς εντός της σφαίρας επιρροής της κάνει άλλες χώρες να επικεντρώνουν την προσοχή τους στο πώς θα ξεφύγουν από τη γεωπολιτική φυλακή του Κρεμλίνου, διασφαλίζοντας στήριξη από το ΝΑΤΟ.

Η δε Ουκρανία έχει προσπαθήσει να ξεφύγει από τον φαύλο κύκλο της φτώχειας, της καταπίεσης και των ιμπεριαλιστικών φιλοδοξιών με ένα πιο ολοένα πιο καθαρό προσανατολισμό προς την Ευρώπη. Μια εύρυθμη, ευρωπαϊκού τύπου φιλελεύθερη δημοκρατία στην Ουκρανία θα έθετε σε κίνδυνο την αυταρχική διακυβέρνηση του Πούτιν. Ο ρωσικός λαός θα αναρωτιόταν – και θα ρωτούσαν και τους ηγέτες τους – «γιατί όχι και εμείς;». Ο Πούτιν δεν θα είχε μια καλή απάντηση να τους δώσει και το γνωρίζει. Αυτός είναι ο λόγος που η Ρωσία βρίσκεται σήμερα στην Ουκρανία».