ΚΟΣΜΟΣ

Οι πρώτες 100 δύσκολες μέρες του Μακρόν

Οι πρώτες 100 δύσκολες μέρες του Μακρόν
REUTERS/Christophe Ena

Στις 14 Μαΐου θα ορκιστεί Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας ο Εμανουέλ Μακρόν, παραλαμβάνοντας τα ηνία της χώρας από τον Φρανσουά Ολάντ την κυβέρνηση του οποίου υπηρέτησε από το πόσο του υπουργού Οικονομικών. Μία μέρα αργότερα ο νέος ένοικος των Ηλυσίων Πεδίων θα ανακοινώσει και το όνομα του εκλεκτού του για τη θέση του πρωθυπουργού.

Μέσα στις πρώτες 100 ημέρες, ο νέος Πρόεδρος θα έχει αρκετές προκλήσεις να αντιμετωπίσει: Βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου, επιλογή νέου πρωθυπουργού, η σύνθεση του υπουργικού του συμβουλίου και...η σχέση του με το Βερολίνο και την Άνγκελα Μέρκελ.

Επόμενος στόχος του Εμανουέλ Μακρόν οι βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου στις οποίες ελπίζει ότι το κόμμα του «Δημοκρατία Εμπρός» (ανακοινώθηκε σήμερα η επίσημη μετονομασία του Κινήματος Εμπρός), στην πρώτη του εμφάνιση σε εθνικό επίπεδο θα καταφέρει να αποσπάσει την κυβερνητική πλειοψηφία. Σε διαφορετική περίπτωση, ο νέος γάλλος Πρόεδρος θα πρέπει να δοκιμάσει τη λύση της «συγκατοίκησης» με το κόμμα που θα του εξασφαλίζει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Ήδη οι αναλυτές δείχνουν ως πιθανό σύμμαχο το Ρεπουμπλικανικό

Κόμμα
όμως ο Μακρόν δηλώνει ότι θα δώσει τη μάχη και στις 577 περιφέρειες της χώρας:

«Τα άτομα αυτά θα είναι σημαντικοί δήμαρχοι, τοπικοί και περιφερειακοί παράγοντες , άτομα τα οποία μπορεί κάποια στιγμή να ανέλαβαν χαρτοφυλάκιο και να είναι έτοιμοι να κάνουν δημόσια πολιτική»

Ποιος θα είναι ο πρωθυπουργός;

Ο γαλλικός Τύπος έχει αρχίσει να σκιαγραφεί τα πρώτα ονόματα για τη θέση του πρωθυπουργού. Ένα από αυτά ο Ρισάρ Φεράν, γενικός γραμματέας του κόμματος του Μακρόν και άνθρωπος της απόλυτης εμπιστοσύνης του. Διατηρεί κεντρώο προφίλ και θεωρείται έντιμος ενώ παλιότερα διετέλεσε στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

ferrand

Πηγή: Reuters

Μία άλλη περίπτωση είναι αυτή του Φρανσουά Μπαϊρού, ο οποίος τον τελευταίο καιρό έχει αυξήσει τις επαφές του με τον Εμανουέλ Μακρόν. Ο Μπαϊρου όμως δύσκολα θα κερδίσει την ψήφο της Δεξιάς ενώ αρκετοί αναλυτές σημειώνουν ότι «δεν είναι πάντα χρήσιμος για τον Μακρόν».

Ο νέος Πρόεδρος της Γαλλίας κοιτάει, έτσι, και πρόσωπα που θα μπορούσαν να έχουν το «ναι» των Ρεπουμπλικανών. Ξαβιέ Μπερτράν και Εντουάε Φιλίπ (πρώην δήμαρχος Χάβρης) είναι πολιτικοί που, υπό προϋποθέσεις, θα μπορούσαν να πάρουν το χρίσμα.

Είναι πάντως πιθανόν, την προσεχή Δευτέρα ο Μακρόν να προτείνει για τη θέση του πρωθυπουργού, μία γυναίκα. Η πρώην υφυπουργός Μεταφορών Αν Μαρί Ιντράκ και η ευρωβουλευτής Σιλβί Γκουλάρ είναι ονόματα που εξετάζονται.

Οι 15 κομάντος του Μακρόν

Ο σχεδιασμός του 39χρονου νέου Προέδρου, πάντως, έχει ήδη αρχίσει, όσον αφορά τα πρόσωπα που θα απαρτίζουν το υπουργικό του συμβούλιο. Οι θέσεις θα μειωθούν από 18 σε 15 ενώ ο Μακρόν χαρακτήρισε τους νέους του υπουργούς «κομάντο» θέλοντας να δείξει τη σημασία που δίνει στο συγκεκριμένο ρόλο.

Ένας δύσκολος φίλος για την Μέρκελ

Ο νέος Γάλλος Πρόεδρος έχει ήδη προγραμματίσει την πρώτη του ευρωπαϊκή περιοδεία με πρώτο σταθμό το Βερολίνο. Εκεί θα έχει την ευκαιρία να συζητήσει, για πρώτη φορά από τη νέα του θέση, με την Άνγκελα Μέρκελ, την πολιτικό που αρκετοί αναλυτές ισχυρίζονται ότι ήταν μια από τις νικήτριες της εκλογικής βραδιάς. Σύμφωνα με την DW, η Μέρκελ μπορεί, πλέον, να αισθάνεται περισσότερο σίγουρη ενόψει των γερμανικών εκλογών καθώς από την πρώτη στιγμή είχε δείξει την προτίμησή της στον 39χρονο πολιτικό. Ο γερμανικός Τύπος, σημειώνει, ότι η Μέρκελ προσβλέπει στη συνεργασία με έναν ισχυρό Γάλλο Πρόεδρο κάτι που δεν μπορούσε να βρει στο πρόσωπο του απαξιωμένου Φρανσουά Ολάντ.

merkel hollande

Πηγή: Reuters

Ο Μακρόν, πάντως, δεν θα είναι ένας πειθήνιος της Καγκελαρίας. Μπορεί να έχει διατυμπανίσει τη πίστη του στο ευρωπαϊκό όραμα, όμως στη Γαλλία το αντιγερμανικό αίσθημα είναι αρκετά ισχυρό ενώ κανείς δεν παραβλέπει την «αντιευρωπαϊκή ψήφο» των Γάλλων, όπως αυτή εκφράστηκε και στον πρώτο γύρο.

Όπως σημειώνει η DW, o Μακρόν δεν συμμερίζεται τον φετιχισμό του Σόιμπλε στο δόγμα των ισοσκελισμένων προϋπολογισμών, έχει ήδη επικρίνει τα υπερβολικά εμπορικά πλεονάσματα της Γερμανίας και ζητά μεταρρυθμίσεις στις οποίες το Βερολίνο είναι βέβαιο ότι δεν πρόκειται να συναινέσει, όπως μια οικονομική και νομισματική ένωση με έναν Ευρωπαίο υπουργό Οικονομικών, κοινοτική διαχείριση των χρεών και έναν ενιαίο προϋπολογισμό για την ευρωζώνη.

Με δεδομένο ότι αυτά είναι αδιανόητα για τους Γερμανούς, η σχέση Μακρόν – Μέρκελ αναμένεται να έχει αρκετό πολιτικό ζουμί.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ