Μειώνονται διαρκώς οι επιδοτούμενοι άνεργοι

Τα στοιχεία της εγγεγραμμένης ανεργίας του ΟΑΕΔ του Οκτωβρίου 2017 δείχνουν ότι με τη λήξη της τουριστικής - θερινής περιόδου οι εγγεγραμμένοι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 61.885 άτομα ενώ ταυτόχρονα μειώθηκε ο αριθμός των επιδοτούμενων ανέργων κατά 37.906 άτομα. Με άλλα λόγια περίπου 100.000 άτομα βρέθηκαν εκτός του συστήματος κοινωνικής και οικονομικής προστασίας, χωρίς να τους παρέχεται καμία απολύτως κάλυψη.

Μπορεί να ήταν αναμενόμενη η έκρηξη των εγγεγραμμένων ανέργων λόγω των απολύσεων από τα ξενοδοχεία με το τέλος της τουριστικής σεζόν αλλά κανείς δεν περίμενε τη σημαντική μείωση που σημείωσε ο αριθμός των επιδοτούμενων ανέργων δημιουργώντας ένα παράδοξο φαινόμενο. Και αυτό γιατί συνήθως όταν αυξάνεται ο αριθμός των ανέργων αυξάνεται και ο αριθμός των επιδοτούμενων από τον ΟΑΕΔ.

Αντίθετα, βλέπουμε τον ΟΑΕΔ να δίνει λιγότερα επιδόματα σε ποσοστό 28% χωρίς να αυξάνονται οι δικαιούχοι του Κοινωνικού Εισοδήματος Αλληλεγγύης (ΚΕΑ) που απευθύνεται σε πολίτες οι οποίοι βρίσκονται σε ακραία φτώχεια.

Σύμφωνα με τον ΟΚΕΔ, έξι λόγοι συντελούν στην ακραία πολιτική οικονομικής και κοινωνικής περιθωριοποίησης:

1. Από το 2013 και μετά κατέστησαν πολύ πιο αυστηροί οι όροι και οι προϋποθέσεις επιδότησης της εποχικής ανεργίας. Οι ξενοδοχοϋπάλληλοι και γενικά οι εργαζόμενοι στον τουριστικό κύκλωμα δεν λαμβάνουν αυτόματα το επίδομα ανεργίας κάθε φθινόπωρο. Εντός της 4ετίας από την πρώτη ενίσχυση του απολυμένου η επιδότηση ανεργίας δεν μπορεί να ξεπερνά συνολικά τις 450 ημέρες. Άρα, από το 2013 και για 4-5 μήνες επιδότησης τον χρόνο το όριο των 450 ημερών έχει πλέον εξαντληθεί.Από 1.1.2014 τα επιδόματα ανεργίας μειώθηκαν ακόμη περισσότερο και δεν είναι δυνατόν να είναι περισσότερα από 400 ημέρες.

2. Όσοι πραγματοποίησαν πάνω από 70 ημερομίσθια μέσα στο 2017 χάνουν την επιδότηση ανεργίας.

3. Οι επιχειρήσεις προχωρούν σε ανανέωση του εργατικού δυναμικού μετά την απελευθέρωση των απολύσεων (ουσιαστικά δεν υπάρχει αιτιολογημένη γνώμη στις περιπτώσεις ομαδικών απολύσεων, ενώ καταργήθηκε και το βέτο του υπουργείου Εργασίας) και στη μείωση των αποζημιώσεων απόλυσης.

4. Οι χαμηλοί μισθοί, η ετεροαπασχόληση και η απουσία επαγγελματικής εξέλιξης οδηγούν τους εργαζόμενους σε συνεχή αναζήτηση εργασίας και, συνακόλουθα, σε αλλαγή εργοδότη. Αυτό σημαίνει ότι ο μισθωτός δεν ενδιαφέρεται πρωτίστως να αθροίσει δικαιώματα για επιδότηση όταν προέχει η αναζήτηση μιας κατάλληλης εργασίας (με τα αναμενόμενα κενά στην εργασιακή συνέχεια).

5. Η μαύρη - ανασφάλιστη εργασία συνεχίζει να φαλκιδεύει τα εργασιακά δικαιώματα και οι μισθωτοί χάνονται στην γκρίζα ζώνη μιας ανεξέλεγκτης εργασιακής ζούγκλας.

6. Για να λάβει κανείς το επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΚΕΑ) θα πρέπει το προηγούμενο εξάμηνο να μην έχει καθόλου εισόδημα ή το πολύ έως 200 ευρώ τον μήνα (συν 100 ευρώ για κάθε ενήλικο άτομο και 50 ευρώ για τα προστατευόμενα τέκνα).