ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Οι 10 ηθοποιοί με τις περισσότερες υποψηφιότητες για Όσκαρ

Οι 10 ηθοποιοί με τις περισσότερες υποψηφιότητες για Όσκαρ
Πολ Νιούμαν, Τζακ Νίκολσον, Σπένσερ Τρέισι, Μπέτι Ντέιβις, Μέριλ Στριπ, Ντενζέλ Ουάσινγκτον, Ρόμπερτ Ντε Νίρο, Λόρενς Ολίβιε και Αλ Πατσίνο: μερικοί από τους ηθοποιούς με τις περισσότερες υποψηφιότητες για Όσκαρ στην ιστορία του θεσμού AP Photo / iPiccy

Συνολικά 188 ηθοποιοί έχουν κερδίσει μέχρι σήμερα τρεις ή περισσότερες υποψηφιότητες για Όσκαρ Α’ ή Β’ ρόλου. Στη συνέχεια θα δούμε ποιοι είναι οι 10 κορυφαίοι της λίστας, που έχουν όλοι από εννέα υποψηφιότητες και πάνω – ο πρώτος έχει φτάσει τις 20 (!). Μάλιστα, όλοι τους έχουν κερδίσει τουλάχιστον μία φορά.

Για να περιορίσουμε τη λίστα στους 10 ηθοποιούς, αφήσαμε εκτός ένα εντυπωσιακό γκρουπ που έχει οκτώ υποψηφιότητες, και περιλαμβάνει τους: Μάρλον Μπράντο, Τζακ Λέμον, Κέιτ Μπλάνσετ, Τζέραλντιν Πέιτζ, Τζούντι Ντεντς, Πίτερ Ο’ Τουλ και Γκλεν Κλόουζ.

Ας δούμε στη συνέχεια τους 10 πιο… τακτικούς επισκέπτες των τελετών απονομής των Οσκαρ, λίγο πριν από την 96η, που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 10 Μαρτίου.

10. Αλ Πατσίνο – 9 υποψηφιότητες (1 νίκη).

Ο Αλ Πατσίνο με το Όσκαρ Α' ρόλου που κέρδισε για το «Άρωμα γυναίκας», στις 29 Μαρτίου 1993AP Photo/Bob Galbraith

Ο 83χρονος ηθοποιός πήγε για πρώτη φορά ως υποψήφιος στα Οσκαρ με τον «Νονό» (1973, Β’ ρόλος) και συνέχισε με τις ταινίες «Σέρπικο» (1974, Α’ ρόλος), «Ο Νονός ΙΙ» (1975, Α’ ρόλος), «Σκυλίσια μέρα» (1976, Α’ ρόλος), «Δικαιοσύνη για όλους» (1980, Α’ ρόλος), «Ντικ Τρέισι» (1991, Β’ ρόλος). Το 1991 ήταν διπλά υποψήφιος, για Β’ ρόλο στα «Οικόπεδα με θέα» και Α’ ρόλο στο «Άρωμα γυναίκας» (η μοναδική του νίκη). Τελευταία φορά ήταν υποψήφιος το 2020 για τον «Ιρλανδό» (Β’ ρόλος)

9. Πολ Νιούμαν – 9 υποψηφιότητες (1 νίκη)

Ο Πολ Νιούμαν με το τιμητικό Όσκαρ που έλαβε στις 21 Μαρτίου 1994, έχοντας στο πλευρό του τον Τομ Κρουζ (συμπρωταγωνιστή του στο «Χρώμα του χρήματος»)AP Photo/Douglas Pizac

Ο γόης της μεγάλης οθόνης (1925 – 2008) κέρδισε την πρώτη του υποψηφιότητα το 1959 για τη «Λυσσασμένη γάτα» (Α’ ρόλος) και ακολούθησαν οι ταινίες: «Ο κόσμος είναι δικός σου» (1962, Α’ ρόλος), «Άγριος σαν θύελλα» (1963, Α’ ρόλος), «Ο μεγάλος δραπέτης» (1968, Α’ ρόλος), «Χωρίς δόλο» (1982, Α’ ρόλος), «Η ετυμηγορία» (1983, Α’ ρόλος), «Το χρώμα του χρήματος» (1987, κέρδισε το Όσκαρ Α’ ρόλου), «Δεν είμαι κορόιδο κανενός» (1995, Α’ ρόλος) και «Ο δρόμος της απώλειας» (2003, Β’ ρόλος).

8. Ντενζέλ Ουάσινγκτον – 9 υποψηφιότητες (2 νίκες)

Ο Ντενζέλ Ουάσινγκτον με το Όσκαρ Β' ρόλου που κέρδισε στις 26 Μαρτίου 1990 για την ταινία «Γκλόρι, ο δρόμος για τη δόξα»AP Photo

Ήταν ο μοναδικός μαύρος ηθοποιός με δύο νίκες στα Όσκαρ μέχρι να τον φτάσει ο Μαχέρσαλα Άλι (αν και ο δεύτερος έχει κερδίσει δύο Οσκαρ Β΄ρόλου ενώ ο 69χρονος Ουάσιγκτον έχει κερδίσει και Α’ ρόλου). Η πρώτη του υποψηφιότητα ήρθε το 1988 για την «Κραυγή ελευθερίας» (Β’ ρόλος) και δύο χρόνια μετά κέρδισε το πρώτο του Όσκαρ για το «Γκλόρι, ο δρόμος για τη δόξα» (Β’ ρόλος). Ακολούθησαν οι ταινίες «Μάλκολμ X» (1993. Α’ ρόλος), «Τυφώνας: Η αληθινή ιστορία» (2000, Α’ ρόλος), «Ημέρα εκπαίδευσης» (2002, κέρδισε το Όσκαρ Α’ ρόλου), «Flight» (2013, Α’ ρόλος), «Εμπόδια» (2017, Α’ ρόλος), «Στα όρια» (2018, Α’ ρόλος) και «Η τραγωδία του Μάκβεθ» (2022, Α’ ρόλος).

7. Σπένσερ Τρέισι – 9 υποψηφιότητες (2 νίκες)

Ο Σπένσερ Τρέισι με το δεύτερο Όσκαρ της καριέρας του για την ταινία «Αδέσποτα νιάτα» στις 23 Φεβρουαρίου 1939. Δίπλα του, η Μπέτι Ντέιβις που επίσης κέρδισε για το «Ζέζεμπελ»AP Photo

Ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του κλασικού Χόλιγουντ, ο Τρέισι (1900 – 1967) κέρδισε τα δύο Όσκαρ του σε συνεχόμενες χρονιές, το 1937 και το 1938, έναν μόλις χρόνο μετά την πρώτη του υποψηφιότητα για το «San Francisco» (1936, Α’ ρόλος, όπως και όλες οι υπόλοιπες υποψηφιότητές του). Κέρδισε το 1937 για τους «Δαίμονες των κυμάτων» και το 1938 για τα «Αδέσποτα νιάτα». Οι υπόλοιπες υποψηφιότητες ήταν για τις ταινίες «Ο μπαμπάς της νύφης» (1950), «Άσχημη μέρα στον Μαύρο Βράχο» (1955), «Ο γέρος και η θάλασσα» (1958), «Inherit the wind» (1960), «Τα απόρρητα της Νυρεμβέργης» (1961) και «Μάντεψε ποιος θα ΄ρθει το βράδυ» (1967).

6. Ρόμπερτ Ντε Νίρο –9 υποψηφιότητες (2 νίκες)

Ο Ρόμπερτ Ντε Νιρο με το Όσκαρ που κέρδισε για το «Οργισμένο είδωλο» στις 31 Μαρτίου 1981AP Photo

Υποψήφιος και φέτος για τους «Δολοφόνους του Ανθισμένου Φεγγαριού» (Β’ ρόλος), ο 80χρονος Ντε Νίρο θα διεκδικήσει το τρίτο Όσκαρ της καριέρας του. Η πρώτη του υποψηφιότητα το 1975 για τον «Νονό ΙΙ» (Β’ ρόλος) συνοδεύτηκε από νίκη, και ακολούθησαν οι ταινίες «Ο ταξιτζής» (1977, Α’ ρόλος), «Ο ελαφοκυνηγός» (1979, Α’ ρόλος), «Οργισμένο είδωλο» (1980, Α’ ρόλος και δεύτερη νίκη του), «Ξυπνήματα» (1991, Α’ ρόλος), «Το Ακρωτήρι του Φόβου» (1992, Α’ ρόλος), «Οδηγός αισιοδοξίας» (2013, Β’ ρόλος), «Ο Ιρλανδός» (2020, ως παραγωγός).

5. Λόρενς Ολίβιε – 10 υποψηφιότητες (1 νίκη)

AP790409012.jpg
Ο Λόρενς Ολίβιε (δεξιά), παραλαμβάνει τιμητικό Όσκαρ από τον Κάρι Γκραντ στις 9 Απριλίου 1979AP Photo

Αν και είναι ένας από τους μόλις 5 ηθοποιούς με 10 ή περισσότερες υποψηφιότητες στα Όσκαρ, ο Ολίβιε (1907 – 1989) κέρδισε μόλις ένα, το 1949 για τον «Άμλετ» (Α’ ρόλος). Η πρώτη του υποψηφιότητα ήταν το 1940 για τα «Ανεμοδαρμένα ύψη» και ακολούθησαν οι ταινίες: «Ρεβέκκα» (1941, Α’ ρόλος), «Ερρίκος ο 5ος» (1947, Α’ ρόλος), «Ριχάρδος ο 3ος» (1957, Α΄ρόλος), «The entertainer» (1961, Α’ ρόλος), «Οθέλλος» (1966, Α’ ρόλος), «Σλουθ» (1973, Α’ ρόλος), «Ανθρωποκυνηγητό» (1977, Β’ ρόλος), «Τα παιδιά από τη Βραζιλία» (1979, Α’ ρόλος).

4. Μπέτι Ντέιβις – 11 υποψηφιότητες (2 νίκες)

Η Μπέτι Ντέιβις ποζάρει στο σαλόνι της στο Λος Άντζελες στις 22 Οκτωβρίου 1964. Δίπλα στο χέρι της διακρίνεται ένα ΌσκαρAP Photo/DAB

Οι δύο νίκες της Ντέιβις (1908 – 1989) ήρθαν στη δεκαετία του 1930 με τις ταινίες «Μια επικίνδυνη γυναίκα» (1936, Α’ ρόλος όπως και όλες της οι υποψηφιότητες) και «Ζέζεμπελ» (1939). Είχε προηγηθεί η ταινία «Ανθρώπινη δουλεία» (1935) και ακολούθησαν οι: «Το λυκόφως μιας ζωής» (1940), «Το γράμμα» (1941), «Οι μικρές αλεπούδες» (1942), «Το ξέσπασμα μιας ψυχής» (1943), «Μαραμένο λουλούδι» (1945), «Όλα για την Εύα» (1951), «Η ντίβα» (1953) και «Τι απέγινε η Μπέιμπι Τζέιν;» (1963).

3. Τζακ Νίκολσον – 12 υποψηφιότητες (3 νίκες)

Ο Τζακ Νίκολσον με το Όσκαρ που κέρδισε για τις «Σχέσεις στοργής» στις 9 Απριλίου 1984AP Photo

Ανεπίσημα «συνταξιούχος» εδώ και 14 χρόνια, ο 86χρονος Νίκολσον βρίσκεται με το σπαθί του στην πρώτη τριάδα αυτής της λίστας. Η πρώτη του υποψηφιότητα ήταν το 1970 για τον «Ξένοιαστο καβαλάρη» (Β’ ρόλος) και ακολούθησαν οι ταινίες: «Πέντε εύκολα κομμάτια» (1971, Α’ ρόλος), «Το τελευταίο απόσπασμα» (1974, Α’ ρόλος), «Τσαϊνατάουν» (1975, Α’ ρόλος), «Στη φωλιά του κούκου» (1976, Α’ ρόλος, η πρώτη του νίκη), «Οι Κόκκινοι» (1982, Β΄ρόλος), «Σχέσεις στοργής» (1984, Β’ ρόλος, η δεύτερη νίκη του), «Η τιμή των Πρίτζι» (1986, Α’ ρόλος), «Ξένοι στην ίδια πόλη» (1988, Α’ ρόλος), «Ζήτημα τιμής» (1993, Β’ ρόλος), «Καλύτερα δεν γίνεται» (1998, Α’ ρόλος, η τρίτη νίκη του) και «Σχετικά με τον Σμιντ» (2003, Α’ ρόλος).

2. Κάθριν Χέπμπορν – 12 υποψηφιότητες (4 νίκες)

Η Κάθριν Χέπμπορν στην πρώτη της φυσική παρουσία σε απονομή Όσακρ, στις 2 Απριλίου 1974. Είχε ήδη κερδίσει τρεις φορές χωρίς να έχει παρευρεθείAP Photo

Η Χέπμπορν (1907 – 2003) είναι η πιο πολυνίκης ηθοποιός των Όσκαρ με 4 χρυσά αγαλματίδια, κι ας έχει 9 λιγότερες υποψηφιότητες από το πρώτο όνομα αυτής της λίστας. Η πρώτη υποψηφιότητά της ήταν και νικηφόρα, το 1934 για την ταινία «Το ξημέρωμα της δόξας» (Α’ ρόλος, όπως και όλες οι υπόλοιπες). Ακολούθησαν οι ταινίες: «Άλις Άνταμς» (1936), «Κοινωνικά σκάνδαλα» (1941), «Η γυναίκα της χρονιάς» (1943), «Η βασίλισσα της Αφρικής» (1952), «Διακοπές στη Βενετία» (1956), «Ο βροχοποιός» (1957), «Ξαφνικά, πέρυσι το καλοκαίρι» (1960), «Μακρύ ταξίδι μέσα στη νύχτα» (1963), «Μάντεψε ποιος θα ‘ρθει το βράδυ» (1968, δεύτερη νίκη), «Το λιοντάρι του χειμώνα» (1969, τρίτη νίκη), «Στη χρυσή λίμνη» (1982, τέταρτη νίκη).

1. Μέριλ Στριπ – 21 υποψηφιότητες (3 νίκες)

Η Μέριλ Στριπ σε (δικαιολογημένα) θριαμβευτική πόζα, με το Όσκαρ για τη «Σιδηρά Κυρία» στις 26 Φεβρουαρίου 2012AP Photo/Joel Ryan

Η απόλυτη βασίλισσα των Όσκαρ όσον αφορά τις υποψηφιότητες, η 74χρονη Στριπ τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει και συλλογή τηλεοπτικών υποψηφιοτήτων («Big Little Lies», «Only Murders in the Building». Η πρώτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ ήρθε το 1979 με τον «Ελαφοκυνηγό» (Β’ ρόλος) και η πρώτη νίκη μόλις την επόμενη χρονιά για το «Κράμερ εναντίον Κράμερ» (Β’ ρόλος). Το 1982 ήταν ξανά υποψήφια για την «Ερωμένη του Γάλλου λοχαγού» (Α’ ρόλος) και την επόμενη χρονιά ξανακέρδισε για την «Εκλογή της Σόφι» (Α’ ρόλος). Ακολούθησαν οι ταινίες: «Η εξαφάνιση της Κάρεν Σίλκγουντ» (1984, Α’ ρόλος), «Πέρα από την Αφρική» (1986, Α’ ρόλος), «Ξένοι στην ίδια πόλη» (1988, Α’ ρόλος), «Κραυγή στο σκοτάδι» (1989, Α’ ρόλος), «Φλερτάροντας τη ζωή» (1991, Α’ ρόλος), «Οι γέφυρες του Μάντισον» (1996, Α’ ρόλος), «Κάτι αληθινό» (1999, Α’ ρόλος), «Μια τρυφερή σχέση» (2000, Α’ ρόλος), «Adaptation» (2003, Β’ ρόλος), «Ο διάβολος φοράει Πράντα» (2007, Α΄ρόλος), «Αμφιβολία» (2009, Α’ ρόλος), «Τζούλι & Τζούλια» (2010, Α’ ρόλος), «Η Σιδηρά Κυρία» (2012, Α’ ρόλος, τρίτη νίκη), «Αύγουστος» (2014, Α’ ρόλος), «Τα μυστικά του δάσους» (2015, Β’ ρόλος), «Florence: Φάλτσο σοπράνο» (2017, Α’ ρόλος), «The Post: Απαγορευμένα μυστικά» (2018, Α’ ρόλος).

ΔΗΜΟΦΙΛΗ