Ο διάσημος jazz κιθαρίστας που χάνοντας δύο δάχτυλα απογείωσε την καριέρα του

Πολλοί μουσικοί χρειάστηκε να ξεπεράσουν μεγάλες αντιξοότητες για να γίνουν γνωστοί, και ακόμη περισσότεροι άνθρωποι είχαν εξαιρετικό ταλέντο, αλλά ποτέ δεν ανέβηκαν στα επίπεδα που θα έπρεπε λόγω περιστάσεων πέρα ​​από τον έλεγχο τους. Ένας από αυτούς τους μουσικούς ήταν ο Django Reinhardt, ο οποίος, στα πρόθυρα του stardom, υπέστη σοβαρούς τραυματισμούς που άλλαξαν τη ζωή του.

Ο Django Reinhardt ήταν ένας Ρωμαιο-Βέλγος κιθαρίστας της jazz, που είχε μια μοναδική τεχνική στην κιθάρα η οποία γέμιζε τις αίθουσες χορού σε όλο το Παρίσι. Αγαπήθηκε από τους θαυμαστές της jazz αλλά και τους θρυλικούς μουσικούς.

Κάθε αρχηγός μπάντας που τον άκουγε να παίζει ήθελε να τον κάνει μέρος του συνόλου του. Οι άνθρωποι μάλωναν και προσπαθούσαν να δωροδοκήσουν ο ένας τον άλλον για να τον κάνουν να παίξει μαζί τους. Μόλις στα 18, ήταν ξεκάθαρο ότι ο Reinhardt προοριζόταν για μεγαλεία. Τότε, μια μοιραία νύχτα σχεδόν αποδείχτηκε το τέλος της καριέρας του.

Επέστρεψε στο δωμάτιο του μετά από μια συναυλία και ένα ξεχασμένο κερί έβαλε φωτια στο δωμάτιο. Ο Django παγιδεύτηκε στις φλόγες και, αφού ξύπνησε στο νοσοκομείο, έμεινε μόνο με τρία δάχτυλα στο αριστερό του χέρι. Τα υπόλοιπα τα έχασε στη φωτιά.

Δεν είχε συνηθίσει να παίζει μόνο με τρία δάχτυλα, φυσικά, και δεδομένου ότι πλέον ήταν διάσημος, ο Reinhardt το βρήκε εξαιρετικά δύσκολο να συνεχίσει. Έμοιαζε σαν να είχε χαθεί το όνειρό του, αλλά ο Reinhardt ήταν ένα διαφορετικό είδος μουσικού και ήταν αποφασισμένος να συνεχίσει να παίζει.

Δεν μπορούσε να παίξει όπως παλιά κι αυτό ήταν λογικό. Αναγκάστηκε να ανακαλύψει ένα νέο στυλ με τον καινούργιο περιορισμό του χεριού του. Με αυτόν τον τρόπο, ανακάλυψε διάφορες αρμονίες και μελωδίες που μπορούσε να παίξει μόνο με τα τρία δάχτυλά του. Ως αποτέλεσμα, δημιούργησε ιδιαίτερα riff και συγχορδίες που δεν είχαν ξανακουστεί, όχι μόνο συνεχίζοντας το τρελό στυλ του αλλά τώρα παρέχοντας κι έναν μοναδικό ήχο. Έγινε ένας από τους πιο αγαπημένους κιθαρίστες της jazz στον κόσμο και ενέπνευσε πολλούς άλλους μετά από αυτόν.

Όταν ο Tony Iommi έχασε τρία δάχτυλα όταν δούλευε σε ένα εργοστάσιο λαμαρίνας, η ιστορία του Django Reinhardt τον ενθάρρυνε να μάθει ξανά την κιθάρα και να συνεχίσει να παίζει. Με λίγα λόγια, δεν θα είχαμε ποτέ Black Sabbath αν δεν ήταν ο Reinhardt.

Για τον Django Reinhardt το να ξεπεράσει το ατύχημά του με τον τρόπο που το έκανε είναι μια απόδειξη για τον ίδιο ως μουσικό αλλά και ως άνθρωπο που επιμένει για να πετύχει τους στόχους του. Ο κόσμος της μουσικής δεν έχει τίποτα άλλο να κάνει παρά να τον ευχαριστήσει γι' αυτό.