Η οικονομία του υδρογόνου – Σε τι διαφέρει το μπλε από το πράσινο

Στην Ελλάδα το υδρογόνο μπορεί να καλύψει το 20% –50% της ενεργειακής ζήτησης στις μεταφορές, και το 5% – 20% στη ευρωπαϊκή βιομηχανία έως το 2050, σύμφωνα με τη σχετική έκθεση του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών.

Μάλιστα, σύμφωνα με τον αρμόδιο υπουργό, κ. Χρήστο Σταϊκούρα «H χώρα μας διαθέτει τις ιδανικές συνθήκες για την παραγωγή του νέου καυσίμου». Όπως έχει δηλώσει, τα αιολικά και ηλιακά πεδία μπορούν να παρέχουν στην Ελλάδα το ενεργειακό προβάδισμα, με χαρακτηριστικό παράδειγμα την περίπτωση της Κρήτης και τη δημιουργία Κοιλάδων υδρογόνου (Hydrogen Valleys).

Αξίζει να σημειωθεί πως στόχος του κυβερνητικού επιτελείου είναι η δημιουργία τουλάχιστον 26 πρατηρίων υδρογόνου στην Ελλάδα έως το 2030.

Η ευρωπαϊκή στρατηγική για το υδρογόνο

Συγκεκριμένα, και όπως αναφέρει χαρακτηριστικά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, σε ένα ενοποιημένο ενεργειακό σύστημα, το υδρογόνο μπορεί να στηρίξει την απανθρακοποίηση της βιομηχανίας, των μεταφορών, της παραγωγής ενέργειας και των κτηρίων σε ολόκληρη την Ευρώπη.

Μάλιστα, σύμφωνα πάντα με την Κομισιόν, το υδρογόνο μπορεί να τροφοδοτήσει με ενέργεια τομείς που δεν προσφέρονται για εξηλεκτρισμό και να προσφέρει δυνατότητες αποθήκευσης για την εξισορρόπηση των διακυμάνσεων των ροών ανανεώσιμης ενέργειας.

Με αυτά τα δεδομένα, προτεραιότητα από την πλευρά της Επιτροπής είναι η ανάπτυξη του ανανεώσιμου υδρογόνου, το οποίο θα παράγεται κυρίως με χρήση αιολικής και ηλιακής ενέργειας. Ωστόσο, βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα, χρειάζονται άλλες μορφές υδρογόνου χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών για την ταχεία μείωση των εκπομπών και τη στήριξη της ανάπτυξης μιας βιώσιμης αγοράς.

Σε τι διαφέρουν μπλε και πράσινο υδρογόνο

Το υδρογόνο στην πράξη είναι άχρωμο, ωστόσο του αποδίδουμε διαφορετικά χρώματα σε μια προσπάθεια να κωδικοποιήσουμε το ανθρακικό του αποτύπωμα, με βάση τον τρόπο παραγωγής / εξαγωγής του.

Το πράσινο υδρογόνο είναι αυτό που εξάγεται με ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως ο άνεμος ή η ηλιακή ενέργεια και δεν εκπέμπει σχεδόν καθόλου ρύπους, αν και μπορεί να προκύψουν εκπομπές κατά την κατασκευή των εγκαταστάσεων.

Το μπλε υδρογόνο, όπως και το γκρι, βασίζεται στο φυσικό αέριο και ο λόγος που χαρακτηρίζεται κλιματικά ουδέτερος είναι επειδή το διοξείδιο του άνθρακα (CO2) δεν εισέρχεται κατευθείαν στην ατμόσφαιρα κατά την παραγωγή του, αλλά αποθηκεύεται «υπόγεια». Ωστόσο, ο χαρακτηρισμός είναι αμφιλεγόμενος, καθώς η χρήση φυσικού αερίου προκαλεί πρόσθετες εκπομπές.

Αξίζει να σημειωθεί όμως πως το υδρογόνο έχει και άλλα… χρώματα.

Το «γκρίζο» εξάγεται από το φυσικό αέριο με τη χρήση αναμόρφωσης ατμού-μεθανίου, που σήμερα είναι η τυπική βιομηχανική διαδικασία.

Το «καφέ» υδρογόνο που παράγεται από άνθρακα. Το τιρκουάζ ή υδρογόνο χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα, μέχρι στιγμής κυκλοφορεί σε πολύ μικρή κλίμακα. Αυτό είναι υδρογόνο που παράγεται από φυσικό αέριο αλλά με διαδικασία πυρόλυσης.

Το ροζ υδρογόνο παράγεται με τη χρήση πυρηνικής ενέργειας και το λευκό υδρογόνο είναι αυτό που θεωρείται «φυσικός χρυσός» ή «γεωλογικό» υδρογόνο, καθώς παράγεται με φυσικό τρόπο ή υπάρχει στον φλοιό της Γης.

Διαβάστε ολόκληρο το αφιέρωμα του CNN Greece για την Ενέργεια ΕΔΩ