20 δευτερόλεπτα αρκούν;

Για κάποιους τέτοια ερωτήματα στη σκληρή καθημερινότητα για την ατομική επιβίωση ουδέποτε τέθηκαν. Δεν υπάρχει χρόνος για φιλοσοφίες, θα πουν πολλοί. Για άλλους, όμως, είναι ίσως το μοναδικό ερώτημα που τους ωθεί να κάνουν ασυνήθιστα πράγματα, που απαιτούν πειθαρχία και αφοσίωση, προκειμένου να αποκτήσει ουσιαστικό νόημα ο χρόνος της επίγειας ζωής τους. Γι αυτό έπεσαν στη θάλασσα, πιστεύοντας πως μέσα από τα κύματά της μπορεί να αλλάξει ο κόσμος, έχοντας στόχο να πείσουν κάθε άνθρωπο πως το μυστικό για τη ζωή του είναι να ασχοληθεί μαζί της ώστε να μην είναι μόνος αν κάποτε η κακοτυχία περάσει το κατώφλι του σπιτιού του.

Ο Άγγελος και οι φίλοι του από το 2010 έγιναν ομάδα Μαραθώνιων Αποστολών Ανοιχτής Θαλάσσης με sea-kayak, ταξιδεύοντας ανά την Ελλάδα το μήνυμα υποστήριξης στο Χαμόγελο του Παιδιού. Έγιναν οι «θαλασσινοί αγγελιοφόροι» του Πανεπιστημίου Πατρών στο πρόγραμμα Χάρισε Ζωή -το οποίο εγγράφει εθελοντές δότες μυελού των οστών για ασθενείς με λευχαιμία και άλλους τύπους καρκίνου του αίματος.

Αν στην Ελλάδα καταφέρουμε να αυξήσουμε τον αριθμό εθελοντών δοτών μυελού των οστών από περίπου 45.000 που είναι σήμερα σε 150.000, τότε, για το 80% των περιπτώσεων θα ανευρίσκεται από την ελληνική δεξαμενή συμβατό μόσχευμα. Αυτό σημαίνει ότι ο ασθενής και η οικογένειά του θα απαλλαγούν από την αγωνία αναζήτησης και εύρεσης συμβατού δότη από τις διεθνείς δεξαμενές εθελοντών, όπου αντιμετωπίζουν σημαντικά χαμηλότερες πιθανότητες συμβατότητας, αλλά και δυσβάσταχτες οικονομικές επιβαρύνσεις για τους ίδιους και το Ταμείο τους.

Αυτό λέει ο Άγγελος σε ένα διάλλειμα της σκληρής προπόνησης που κάνει η ομάδα του, αδιαλείπτως και ανεξαρτήτως καιρικών συνθηκών, κάθε σαββατοκύριακο στη θαλάσσια περιοχή της νότιας Εύβοιας. Πρόκειται για μια δεμένη ομάδα φίλων, που δεν θα γίνουν ούτε σύλλογος ούτε σωματείο, που κατάφεραν να συντονιστούν και να υπηρετούν με πάθος και σύνεση έναν κοινωνικό σκοπό. Τόσο απλά και τόσο αποφασισμένα να το καταφέρουν.

ΠΗΓΗ: South Evian Gulf Team/Άγγελος Χριστοφίδης

Όμως σε κάθε ναυτικό μίλι που διανύουν κι όσο προστίθενται μίλια στη θάλασσα της επαγγελίας τους να χαρίσουν όση περισσότερη ζωή γίνεται σε κείνους που μέρα με τη μέρα παύουν να πιστεύουν σ’ ένα θαύμα που όμως μπορεί κάλλιστα να βγει αληθινό, ένα σύννεφο απογοήτευσης βαραίνει το κουπί κι αγριεύει τα κύματα: χρειάζονται κι ίδιοι μια βοήθεια να δώσει ώθηση στην αποστολή τους, μα δεν την έχουν. «20΄΄ ζητάμε από τα μεγάλα αθηναϊκά τηλεοπτικά κανάλια για να δείξουν το video που στείλαμε με το κοινωνικό μας μήνυμα, αλλά κανένα δεν το ‘έπαιξε’...», μας λέει η ψυχή της ομάδας όπως τον αποκαλούν οι φίλοι του. Πέρυσι, με την αποστολή “Ελλάδα 1000 μίλια” από τους Οθωνούς μέχρι το Καστελόριζο, αναδείχτηκε και η μεγάλη απόσταση νοοτροπίας που χωρίζει αυτούς που αγωνίζονται αφιλοκερδώς για έναν καλό σκοπό από εκείνους που δεν πιστεύουν στην ανιδιοτέλεια του σκοπού.

Σε κείνο το ταξίδι, σε κάθε στάση που κάναμε, κατάλαβα καλύτερα από ποτέ τι θα πει αρνητική νοοτροπία και παραγοντισμός και πόσο εύκολα κινδυνεύει κάποιος να παρεκκλίνει από τον αρχικό και μοναδικό σκοπό του αν τον κερδίσει η δόξα και το χρήμα. Γι αυτό και λυπάμαι που δεν χωράνε είκοσι δευτερόλεπτα τηλεοπτικού χρόνου για ένα ακόμα μήνυμα ενεργού συμμετοχής στην πραγματική ζωή ανάμεσα στις αναρίθμητες ώρες ανόητων τηλεοπτικών προϊόντων που προάγουν άκρως επιτυχώς την αποχαύνωση και τη βλακεία;

Κοιτάζω το νεανικό, ευχάριστο και σοβαρό πρόσωπο του συνομιλητή μου, και σκέφτομαι: εγώ, που δεν μπορώ να γίνω δότης μυελού οστών ούτε κωπηλάτης μαραθώνιων αποστολών, σε τι χρησιμεύω αν τουλάχιστον δεν τον υποστηρίξω ηθικά, δημοσιοποιώντας δράσεις ενεργών πολιτών σαν αυτές των θαλασσινών αγγελιοφόρων;

ΠΗΓΗ: South Evian Gulf Team/Άγγελος Χριστοφίδης

«Η μορφή του νεκρού στην Αρχαία Ελληνική Τέχνη από την αρχαϊκή έως την ελληνιστική περίοδο» είναι το θέμα της υπό εκπόνηση διδακτορικής διατριβής του Άγγελου Χριστοφίδη στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων. Ταφικά έθιμα, επιτύμβιες στήλες και μνημεία νεκρών που έχουν απεικονιστεί ως ζωντανοί, κυρίως εκείνων που έχουν απεικονιστεί ως νεκροί, οτιδήποτε έχει να κάνει με το μυστήριο του θανάτου, άρα και της ζωής, αποτελούσε πάντα αντικείμενο ενδιαφέροντος για τον 35χρονο εξοικειωμένο με το υγρό στοιχείο από τα πέντε του, πτυχιούχο Ιστορίας – Αρχαιολογίας, πρώην δημοσιογράφο, εργαζόμενο με πολιτική σκέψη επηρεασμένη από τον Αριστοτέλη υπό την έννοια του μη διαχωρισμού πολιτικής και κοινωνίας. Πολίτης δεν σημαίνει μονάχα να πηγαίνεις να ψηφίζεις κάθε φορά που γίνονται εκλογές κι έπειτα να περιμένεις από τους πολιτικούς να κάνουν για σένα όσα σου υποσχέθηκαν. Πολίτης σημαίνει να κάνεις εσύ ό, τι υπόσχεσαι στον εαυτό σου και τους άλλους και να διάκεισαι κριτικά απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή εξουσίας Αυτή είναι η μόνη φιλοσοφία στην κωπηλασία της ζωής του.

Με τον Άγγελο γνωριστήκαμε τυχαία ένα Σάββατο βράδυ όταν απερίσκεπτος και ασυνείδητος οδηγός, διασχίζοντας με μεγάλη ταχύτητα έναν πεζόδρομο, χτύπησε και τραυμάτισε σοβαρά ένα ακηδεμόνευτο σκυλί. Τρέξαμε και περιθάλψαμε το άτυχο ζώο συντροφιάς που κάποιοι κάποτε το εγκατέλειψαν στην τύχη του. Νόμιζα πως ο Άγγελος ήταν απλώς ένας ζωόφιλος που έτυχε να είναι εκεί. Αποδείχτηκε φιλόζωος, με όλη τη σημασία της λέξης, πάντα, παντού και πρόθυμος να συντρέξει. Αναρωτιέμαι, αρκούν είκοσι δευτερόλεπτα για να δείτε τον κόσμο με τα δικά του μάτια;

*Η Μιρέλλα Καλοστύπη είναι δημοσιογράφος