ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Με το βλέμμα στην τουρκική προκλητικότητα ο Μητσοτάκης στις Βρυξέλλες

Με το βλέμμα στην τουρκική προκλητικότητα ο Μητσοτάκης στις Βρυξέλλες
Julien Warnand, Pool Photo via AP

Ένα βήμα πριν την κατάρρευση βρίσκεται η κυβέρνηση του Φάγεζ αλ-Σάρατζ στη Λιβύη, καθώς μεγάλες χώρες, όπως οι ΗΠΑ, αλλά και πολλές ευρωπαϊκές, τον έχουν απομονώσει διεθνώς. Η αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ και υποστηριζόμενη από την Τουρκία κυβέρνησή του βρίσκεται πλέον λίγο πριν την πτώση, όπως υποστηρίζουν οι δυνάμεις του στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ, που έχουν φτάσει λίγα χιλιόμετρα μακριά από την πρωτεύουσα Τρίπολη.

Η διεθνής απομόνωση του Σάρατζ έχει ως αποτέλεσμα να συμπαρασύρει και τον Τούρκο πρόεδρο, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος προσωπικά δεν περίμενε να ανοίξουν τόσο μεγάλη «ομπρέλα» προστασίας οι σύμμαχοι της χώρας μας, μετά την υπογραφή του μνημονίου συναντίληψης με τον Λίβυο ηγέτη.

Με την «προστασία» των μεγάλων συμμάχων που έχτισε από τις επαφές του με ξένους ηγέτες, ο Έλληνας πρωθυπουργός προσέρχεται στην Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ με έναν στόχο: Την πλήρη καταδίκη της Τουρκίας και την εφαρμογή κυρώσεων που στόχο θα έχουν να απομονωθούν και να μην έχουν καμία απολύτως νομική ισχύ τα όποια παραγόμενα αποτελέσματα της άκυρης συμφωνίας Τουρκίας και Λιβύης.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά τη διήμερη παραμονή του στις Βρυξέλλες και όσο θα βρίσκεται σε εξέλιξη η Σύνοδος των ευρωπαίων ηγετών, θα επιχειρήσει να διευρύνει τις επαφές του με νέους συμμάχους, με τον ίδιο πάντα στόχο. Εκτός από τη Γαλλία, την Ιταλία και προσφάτως τη Γερμανία, ο κ. Μητσοτάκης θα επιχειρήσει διμερείς επαφές και με άλλους ξένους ηγέτες κυρίως από τις χώρες του Βίζεγκραντ.

Εν τω μεταξύ, αναμένει νέα ηχηρή παρέμβαση των ΗΠΑ, ενόψει -μάλιστα- και της επίσκεψής του στην Ουάσιγκτον και τη συνάντηση που θα έχει 7 Ιανουαρίου με τον Αμερικανό πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ.

Η ομπρέλα «προστασίας» των μεγάλων χωρών που τάχθηκαν στο πλευρό της Ελλάδας έχει ως αποτέλεσμα να υπάρξει «στροφή» πολλών άλλων χωρών που ήταν ουδέτερες μέχρι πρότινος, όπως η Αυστρία και η Ιταλία, με συνέπεια πλέον όλο και περισσότερες χώρες να παίρνουν αποστάσεις από την Τουρκία, που κατάλαβε ότι δεν γίνεται αποδεκτή η τακτική που εφαρμόζει στην Ανατολική Μεσόγειο.

Ο πρωθυπουργός, κατά την παρέμβασή του προς τους ευρωπαίους ομολόγους του, αναμένεται να επισημάνει -στέλνοντας παράλληλα και μήνυμα προς την Άγκυρα- ότι η Αθήνα θα κάνει ό,τι χρειαστεί για την υπεράσπιση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων.

«Η ψύχραιμη και σταθερή αντιμετώπιση της επίμονης παραβατικότητας δεν πρέπει να παρερμηνεύεται γιατί διαθέτουμε τα μέσα και τη βούληση να υπερασπιστούμε την εθνική μας κυριαρχία και τα δικαιώματά μας όποτε αυτό απαιτηθεί».

Το μήνυμα αυτό επανέλαβε άλλωστε και στον πρόεδρο της Σερβίας, με τον οποίο συναντήθηκε χθες, Τετάρτη, στο Μέγαρο Μαξίμου.

Ο Τούρκος πρόεδρος στο μόνο που υπολογίζει στις αποφάσεις του είναι τα ενεργειακά κοιτάσματα και για αυτό κάθε τόσο απειλεί «θεούς και δαίμονες». Στην τουρκική προκλητικότητα η απάντηση ήρθε από τους υπουργούς Ενέργειας Ελλάδας και Ισραήλ. Από την Μαδρίτη, οι δύο υπουργοί Κωστής Χατζηδάκης και Γιουβάλ Στάινιτς επανέλαβαν τη δέσμευσή τους για τη στήριξη, τόσο του αγωγού East Med όσο και της ηλεκτρικής διασύνδεσης από την Κρήτη μέχρι το Ισραήλ.

Η επιδίωξη του Έλληνα πρωθυπουργού είναι να υπάρξει στο τελικό κείμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ αναφορά ότι η συμφωνία Τουρκίας Λιβύης δεν παράγει έννομα αποτελέσματα, καθώς και να διατυπωθεί η έμπρακτη αλληλεγγύη των κρατών-μελών της ΕΕ προς Ελλάδα και Κύπρο.

Παραμονή, πάντως, της Συνόδου Κορυφής, το Βερολίνο εξέφρασε την πλήρη υποστήριξή του στην Ελλάδα μέσω της εκπροσώπου του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Άνταμπαρ, που ανέφερε ότι:

«Συμμεριζόμαστε ρητά την αλληλέγγυα προς την Ελλάδα και την Κύπρο στάση της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης και καλούμε την Τουρκία και την Λιβύη να σεβαστούν την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα όλων των κρατών – μελών της ΕΕ.

Η θέση μας είναι σαφής: οριοθετήσεις θαλασσίων περιοχών πρέπει να γίνονται – και αυτό ισχύει βεβαίως και για την Μεσόγειο – βάσει του ισχύοντος διεθνούς δικαίου της θάλασσας και ιδιαίτερα με την συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων πλευρών, παρακτίων κρατών είναι η σωστή λέξη».

ΔΗΜΟΦΙΛΗ