Τσίπρας: Οι εικόνες από τις ΗΠΑ είναι το ξυπνητήρι της Ιστορίας

Σε ανάρτησή του στο Facebook o πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έγραψε:

«Οι εικόνες από τις ΗΠΑ είναι το ξυπνητήρι της Ιστορίας. Είναι η απότομη υπενθύμιση σε όσους πιστεύουν ότι το συλλογικό μέλλον βρίσκεται στη διαιώνιση των κοινωνικών ανισοτήτων, το φυλετικό μίσος, τη μισαλλοδοξία και τον συντηρητισμό.

Η μαύρη κοινότητα των ΗΠΑ γίνεται σήμερα ο παγκόσμιος εκπρόσωπος της ανάγκης για προοδευτικές και ριζοσπαστικές τομές. Για μια κοινωνία δίκαιη, χωρίς διαχωρισμούς, στην οποία οι πολίτες νιώθουν ασφάλεια για το μέλλον τους. Μια κοινωνία που προχωρά με βάση το σεβασμό στη διαφορετικότητα. Δηλαδή, μια κοινωνία βαθιά δημοκρατική. Που δεν διαχωρίζει τους πολίτες της με βάση το χρώμα, το φύλο, την καταγωγή, τα πιστεύω τους.

Η συλλογική πρόοδος είναι πάντα υπόθεση των πολλών.

Η συλλογική οπισθοδρόμηση είναι πάντα η επιλογή των λίγων.

#BlackLivesMatter #JusticeForFloyd»

Γροθιά στο στομάχι

Για το ίδιο θέμα, ο Δημήτρης Τζανακόπουλος είπε σε συνέντευξή του στο CNN Greece:

«Η φράση «please, I can't breathe» ενώ ένας άνθρωπος πεθαίνει, δολοφονείται από θεσμικό εκπρόσωπο του κράτους, από αστυνομικό, είναι μια γροθιά στο στομάχι της ανθρωπότητας. Στις ΗΠΑ ο θεσμικός ρατσισμός είναι βαθιά εμπεδωμένος στο εσωτερικό του κράτους ενώ παρά τα μικρά βήματα που έγιναν επί Ομπάμα σήμερα έχουμε ένα τεράστιο πισωγύρισμα καθώς ο Τραμπ στηρίζεται και ενισχύει όλους τους διαχωρισμούς. Το τεράστιο και μαζικό κοινωνικό ξέσπασμα των τελευταίων ημερών ακριβώς αυτό καταδεικνύει. Οι άνθρωποι δεν εξεγείρονται για το τίποτα.

Παρά το γεγονός όμως ότι οι φυλετικοί και άλλοι διαχωρισμοί και οι ρατσιστικές πρακτικές συναντούν μεγάλη αντίσταση και από τα κάτω και από τα πάνω (πολιτικές οντότητες, διανοούμενοι, αθλητές, καλλιτέχνες ακόμη και μεγάλες καπιταλιστικές επιχειρήσεις), βρίσκουν δυστυχώς και μεγάλη κοινωνική αποδοχή από άλλα κοινωνικά τμήματα. Και αυτή η συνθήκη είναι προφανώς υπονομευτική της δημοκρατίας. Ξέρετε όμως το ζήτημα του θεσμικού ρατσισμού και του ρατσισμού γενικότερα δεν απασχολεί μόνο τις ΗΠΑ. Και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα τα συναφή φαινόμενα πληθαίνουν επικίνδυνα και δεν προοιωνίζονται τίποτα καλό.

Βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη εποχή μεγάλων ιδεολογικών ανακατατάξεων και διαρκών κρίσεων και με αυτή την έννοια δεν αρκεί ο σχεδιασμός μόνο οικονομικών προγραμμάτων για την αντιμετώπιση της κρίσης. Η ιδεολογική μάχη με τους εκπροσώπους του εθνικισμού, του ρατσισμού, της άκρας δεξιάς μαίνεται. Και η έκβαση της θα κρίνει το μέλλον της ίδιας της δημοκρατίας».