Γιατί να πάει κανείς απόψε ν' ακούσει τους Madrugada; Επειδή, ίσως επαναλάβουν το χθεσινό θαύμα

«Το πρώτο τραγούδι που γράψαμε και νιώσαμε πως ήταν δικό μας, ήταν το Electric. Δεν έμοιαζε με όσα είχαμε γράψει μέχρι τότε, και δεν θύμιζε μουσικά τίποτα από τις επιρροές μας, τους REM ας πούμε. Μέχρι τότε παίζαμε σαν να ήμασταν κάποιοι άλλοι. Εκείνη τη στιγμή, όμως, βρήκαμε την ταυτότητά μας και από τότε άλλαξαν όλα. Εκείνο το βράδυ μείναμε ξύπνιοι μέχρι το πρωί και παίζαμε σε επανάληψη το τραγούδι μας, σε μια σοφίτα στο Όσλο -που δεν υπάρχει πια, όπως και πολλά άλλα πράγματα. Για μένα, αυτό είναι το Industrial Silence – 4 αγόρια που έπαιζαν το τραγούδι τους ασταμάτητα και χάζευαν την ησυχία του αυτοκινητόδρομου. Και να ‘μαστε τώρα εδώ, 20 χρόνια αργότερα».

(Facebook/Knut Åserud)

Ο Sivert Høyem ήταν εμφανώς και όχι προσποιητά συγκινημένος όταν, ανάμεσα σε δύο τραγούδια αφηγήθηκε ουσιαστικά την ιστορία του Νορβηγικού συγκροτήματος. Ο ίδιος ξέρει τη σημασία του Industrial Silence, τόσο για τον ίδιο όσο και για τη μουσική, ήταν φανερό αυτό στον τρόπο με τον οποίο ο ίδιος και τα μέλη του γκρουπ αναπαρήγαγαν όλα τα τραγούδια του άλμπουμ. Με την ίδια ενέργεια, αλλά με επίγνωση πλέον του τι ήταν αυτό που έπαιζαν και πώς επηρέασε τη μουσική έκτοτε. Το κοινό τον παρακολούθησε προσεκτικά και ευλαβικά σχεδόν, το κοινό που αγαπάει πολύ τους Madugada και το έδειξε γεμίζοντας το Τάε Κβον Ντο, διασκεδάζοντας, τραγουδώντας και χειροκροτώντας ατελείωτα. Οι Madrugada ανταποκρίθηκαν σε αυτό που οι Έλληνες έχουν αποδείξει ότι είναι, ένα από τα καλύτερα -αν όχι το καλύτερο συναυλιακό κοινό της Ευρώπης, παίζοντας ασταμάτητα επί δύο ώρες. Δύο ώρες στις οποίες η φωνή του Høyem δεν έχασε ούτε νότα, δεν φαλτσάρισε ούτε μισή φορά, δεν «έπεσε» ούτε για μια στιγμή. Όπως και ο ίδιος. Που κατάφερε να ξεχάσει για δύο ώρες το γεγονός ότι είναι ένας σταρ από μόνος του, ότι στη σόλο καριέρα του έχει καταφέρει να αναγνωριστεί ως ένας από τους καλύτερους περφόρμερ και μια από τις καλύτερες φωνές της γενιάς του, και ξαναμπήκε με άνεση στο ρόλο του φροντμαν των Madugada.

Για μια ακόμη φορά φάνηκε σαν οι Madrugada να φτιάχτηκαν με μοναδικό σκοπό να πλαισιώσουν μουσικά αυτή τη μοναδική φωνή. Που ανεβαίνει και κατεβαίνει κατά βούληση, γίνεται ψυχρή σαν τη χώρα που τη γέννησε ή ζεστή σαν τη χώρα που τη φιλοξένησε χτες και καταφέρνει να βγάζει συναίσθημα και από τους πιο κυνικούς στίχους. Μερικές στιγμές λες «αρκεί η φωνή και ίσως μια ακουστική κιθάρα», μετά όμως ο ήχος του συγκροτήματος γεμίζει και συμπληρώνει τόσο αριστοτεχνικά τη φωνή του Høyem, που τίποτα δεν φαίνεται περιττό.

Το Industrial Silence, όταν πρωτοβγήκε, το 1999, ήταν ένα άλμπουμ που εξέπληξε πολύ. Ήταν δύσκολο να κατανοήσει κανείς πώς μια τόσο μπλουζ «ψυχή», με τόσο ροκ «σώμα» μπορούσε να έρθει από την αδιάφορη Νορβηγία. Ένα άλμπουμ γεμάτο μουσική, που δεν αναζητούσε τα χιτ, το άκουγες ολόκληρο κι αν σου ζητούσε κανείς να επιλέξεις ένα κομμάτι, θα δυσκολευόσουν ακόμα και μετά από 30 ακούσματα.

Κάτι τέτοιο θα ζήσουν κι όσοι πάνε απόψε να δούνε τους Madrugada.

Info

Δευτέρα, 08 Απριλίου 2019, 20:00

Κλειστό Γήπεδο Π. Φαλήρου (Tae Kwon Do), Αθήνα, Παλαιό Φάληρο

Στη σκηνή θα ανέβουν τρία από τα αρχικά τέσσερα μέλη του συγκροτήματος: O Sivert Høyem, o Frode Jacobsen και o Jon Lauvland Pettersen. Θα τους πλαισιώσουν οι συνεργάτες τους, Cato «Salsa» Thomassen στην κιθάρα καιο Christer Knutsen στα πλήκτρα.

Η περιοδεία τους ξεκίνησε πριν δύο μήνες με δύο sold-out συναυλίες στην πατρίδα τους, στο Oslo Spektrum και από εκεί και πέρα το συγκρότημα περιοδεύει σε διάφορες πόλεις στην Ευρώπη.

Αρχικά στην Αθήνα ήταν προγραμματισμένη μια συναυλία, αλλά τελικά προστέθηκε μια ακόμα λόγω της μεγάλης ζήτησης.

To πρώτο μέρος του (σχεδόν δίωρου) set, είναι αφιερωμένο στο Industrial Silence που κυκλοφόρησε στις 30 Αυγούστου του 1999.