ΨΥΧΑΓΩΓΙΑ

Το κήρυγμα αγάπης του πρωταγωνιστή του Prison Break Γουέντγουορθ Μίλερ κατά των τρόλ

“H Αντζελίνα Τζολί είναι σαν σκιάχτρο!”, “Δείτε πως χόντρυνε μετά την εγκυμοσύνη η Κιμ Καρντάσιαν!”. H μία είναι πολύ αδύνατη, η άλλη είναι πολύ χοντρή, τα media -social και μη- θα το κριτικάρουν καθώς η επίδειξη χολής στους ψηφιακούς καιρούς έχει αναδειχθεί προσοδοφόρα.

Τα τρολ και όλοι όσοι αναπαράγουν ή διασκεδάζουν με τον εξευτελισμό δημοσίων προσώπων -επειδή είναι ακριβώς αυτό, δημόσια- κατακλύζουν το διαδίκτυο και ο Γουέντγουορθ Μίλερ, ο πρωταγωνιστής της τηλεοπτικής επιτυχίας Prison Βreak είναι το τελευταίο θύμα τους. Ο Μίλερ υπερασπίστηκε τον εαυτό του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και αυτή είναι η ιστορία της νίκης του.

“Eίχα αυτοκτονικές τάσεις”

Όταν το TheLadBible του φτηνού συχνά χιούμορ έκανε ανάρτηση με λεζάντα “Όταν αποδράς από τη φυλακή και μαθαίνεις ότι τα ταχυφαγεία έχουν μονοπώλιο” σχολιάζοντας το βάρος του πάλαι ποτέ πολύ γυμνασμένου πρωταγωνιστή, κατάφερε να κερδίσει στα κλικ. Η δημοσίευση αποπλάνησε την προσοχή των επισκεπτών της ιστοσελίδας αλλά κυρίως, προκάλεσε μια υγιή αντίδραση εκ μέρους του ίδιου του Μίλερ που αποφάσισε να πάρει θέση για τα memes και την κουλτούρα της προσβολής που καλλιεργείται χωρίς περιορισμό στα κοινωνικά δίκτυα.
Απαντώντας στην προσωπική του σελίδα στο Facebook ο Μίλερ απευθύνθηκε σε όλους όσοι απολαμβάνουν το χόμπι του trolling, του διαδικτυακού bullying και του body shaming, τα παρακάτω:

Today I found myself the subject of an Internet meme. Not for the first time. This one, however, stands out from the...

Posted by Wentworth Miller on Monday, March 28, 2016


“Σήμερα βρέθηκα να είμαι το θέμα ενός meme στο Ίντερνετ. Δεν είναι η πρώτη φορά.

Αλλά αυτή η φορά είναι διαφορετική από τις υπόλοιπες.

Το 2010, έχοντας περίπου συνταξιοδοτηθεί από την υποκριτική, διατηρούσα ένα χαμηλό προφίλ για διάφορους λόγους.

Πρωτίστως και κυρίως επειδή είχα αυτοκτονικές τάσεις.

Αυτό είναι κάτι για το οποίο έχω γράψει στο παρελθόν, έχω μιλήσει και έχω μοιραστεί με τον κόσμο.
Τότε όμως υπέφερα σιωπηρά.

Όπως κάνουν τόσοι άλλοι.

Το μέγεθος της μάχης που έδινα το γνώριζαν λίγοι, πολύ λίγοι.

Ντροπιασμένος, νιώθοντας πόνο μέσα μου, με θεωρούσα χαλασμένο. Οι φωνές στο κεφάλι μου με παρότρυναν στην αυτοκαταστροφή. Δεν ήταν η πρώτη φορά.

Από παιδί πάλευα με την κατάθλιψη. Πρόκειται για μια μάχη που μου κόστισε σε χρόνο, μου κόστισε ανθρώπους, ευκαιρίες, σχέσεις και χίλια άυπνα βράδια.

Το 2010, στα χειρότερα της ενήλικης ζωής μου, αναζητούσα παντού ανακούφιση/ φροντίδα/ κάτι να μου αποσπάσει την προσοχή. Στράφηκα προς το φαγητό. Θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε. Ναρκωτικά. Αλκοόλ. Σεξ. Ωστόσο το φαγητό έγινε εκείνο το ένα πράγμα που με έκανε να ανυπομονώ για να το ζήσω. Βασιζόμουν σε αυτό για να τα βγάλω πέρα.

Υπήρχαν στιγμές που το καλύτερο μου στη διάρκεια της εβδομάδας ήταν ένα αγαπημένο μου γεύμα ή το καινούργιο επεισόδιο του TOP CHEF. Μερικές φορές αυτό μου ήταν αρκετό. Έπρεπε να είναι.

Και πάχυνα. Σιγά τα λάχανα.

“Δύναμη. Eπούλωση. Συγχώρεση”

Μία μέρα, καθώς έκανα πεζοπορία με έναν φίλο στο Λος Άντζελες, συνάντησα ένα συνεργείο που γύριζε μία εκπομπή reality. Χωρίς να αντιληφθώ κάτι, οι παπαράτσι άρχισαν να με περικυκλώνουν. Τράβηξαν τη φωτογραφία μου και αυτή δημοσιεύτηκε δίπλα από παλιά πορτρέτα μου από άλλη στιγμή της καριέρας μου με τίτλους όπως “Από Κούκλος Λαπάς” κα.

Η μητέρα μου έχει μία από εκείνες τις φίλες που πάντα φέρνουν τα άσχημα νέα. Έκοψε τα αποκόμματα από τα δημοφιλή αυτά περιοδικά και της τα ταχυδρόμησε. Με πήρε τηλέφωνο, ανήσυχη.

Το 2010, που έδινα μάχη με την ψυχική μου υγεία, ήταν το τελευταίο πράγμα που χρειαζόμουν.

Για να μην τα πολυλογώ, επέζησα.

Όπως και αυτές οι φωτογραφίες.

Χαίρομαι.

Τώρα, όταν βλέπω αυτή τη φωτογραφία μου με το κόκκινο t-shirt, το σπάνιο χαμόγελο στο πρόσωπό μου, θυμάμαι τη μάχη που έδωσα. Η αντοχή μου και η επιμονή μου απέναντι σε κάθε είδους δαίμονα, κάποιους εσωτερικούς, κάποιους όχι.

Σαν ένας ταραξάκος που παλεύει να ανθίσει στο πεζοδρόμιο, επέμεινα.
Όπως και να' χει. Ακόμα. Παρ' ολ' αυτά.

Την πρώτη φορά που είδα αυτό το meme στο news feed των δικών μου κοινωνικών δικτύων, ας το παραδεχτώ, μου κόπηκε η ανάσα.

Αλλά όπως κάνω με τα πάντα στη ζωή μου, όφειλα να προσδώσω ένα μήνυμα. Και το μήνυμα που δίνω σε αυτήν την εικόνα είναι δύναμη. Επούλωση. Συγχώρεση.

Για εμένα και για τους άλλους.

Εάν εσείς ή κάποιος άλλος που γνωρίζετε υποφέρει, υπάρχει διαθέσιμη βοήθεια. Αναζητήστε την. Στείλτε μήνυμα. Στείλτε email. Σηκώστε το τηλέφωνο. Κάποιος νοιάζεται. Περιμένουν να σας ακούσουν.

Με αγάπη,
Γ.M”

O Γουέντγουορθ Μίλερ μόλις δραπέτευσε από τη φυλακή ενός πολιτισμού που τρέφεται με τη ντροπή και το μίσος.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης