Πως «γεννήθηκαν» τα δίσεκτα έτη

Η ανάγκη προσθήκης μιας μέρας ανά τετραετία προκύπτει από την απόκλιση του ισχύοντος Γρηγοριανού ημερολογίου από το φυσικό ηλιακό/αστρονομικό ημερολόγιο. Ενώ το πρώτο χρησιμοποιεί 365 μέρες, στην πραγματικότητα μια πλήρης περιστροφή της Γης γύρω από τον Ήλιο, δηλαδή ένα αστρονομικό έτος, διαρκεί 365,2422 μέρες.

Έτσι, προκειμένου να συγχρονίζεται καλύτερα το ιστορικό ημερολόγιο με το αστρονομικό, έχει αποφασισθεί να προσμετράται άλλη μια μέρα τον Φεβρουάριο ανά τετραετία.

Με άλλα λόγια, κάθε τέσσερα χρόνια ο Φεβρουάριος «κερδίζει» μία παραπάνω ημέρα στο ημερολόγιο, προκειμένου ο χρόνος να βρίσκεται σε συγχρονισμό με την περιστροφή του πλανήτη μας.

Η 29η Φεβρουαρίου «γεννήθηκε» όταν ο αστρονόμος Σωσιγένης, αποφάσισε σε ένα έτος διάρκειας 365 ημερών να προσθέτει μια μέρα ανά τέσσερα χρόνια. Μέχρι τότε, το ρωμαϊκό ημερολόγιο είχε 355 μέρες και πρόσθετε έναν μήνα 22 ημερών ανά διετία, ώσπου ο Ιούλιος Καίσαρας, όταν έγινε αυτοκράτορας, έδωσε εντολή στον Σωσιγένη να βελτιώσει το όλο σύστημα.

Το... κακό για όσους γεννιούνται εκείνη τη μέρα, είναι ότι... χάνουν τα γενέθλιά τους για τρία χρόνια, ώσπου να τα ξαναβρούν το τέταρτο έτος. Από στατιστική άποψη, η πιθανότητα γέννησης την 29η Φεβρουαρίου είναι μία στις 1.461.

Ανάμεσα στις παραδόσεις που συνοδεύουν τη δίσεκτη 29η Φεβρουαρίου, είναι ότι εκείνη τη μέρα αντιστρέφονται τα πράγματα και οι γυναίκες κάνουν πρόταση γάμου στους άνδρες. Στην Ελλάδα πάντως τα ζευγάρια αποφεύγουν να παντρεύονται αυτή τη μέρα, θεωρώντας την γρουσούζικη.

Ως σπάνια ημέρα η ίδια, η 29η Φεβρουαρίου, έχει καθιερωθεί ως η Παγκόσμια Ημέρα Σπανίων Ασθενειών.