Δράση από το nevronas.gr για την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία

Με όχημα το ποίημα: «Το Κάλεσμα», της κυρίας Μαρίας Λιακάκου Γεωργανά, μητέρας ενός τετραπληγικού γιού, 37 ετών, καλούμαστε να ευαισθητοποιηθούμε και να προβληματιστούμε αναφορικά με τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο, τα Άτομα με Αναπηρίες, καθώς και οι γονείς τους που αποτελούν συνήθως και τους κυριότερους φροντιστές τους. Επιπλέον, αναδεικνύεται η ανάγκη ανάπτυξης κοινωνικής πολιτικής, πρόνοιας, δημιουργίας κατάλληλων δομών και η εξασφάλιση της Προσβασιμότητας σε υπηρεσίες, αγαθά και κτιριακές υποδομές.

Ο ηθοποιός Μάριος Αθανασίου, ο παραολυμπιονίκης και personal trainer Κωνσταντίνος Βέλτσης, η ερμηνεύτρια Τζώρτζια Κεφαλά (Μπλε), η παραολυμπιονίκης στην ξιφασκία με αμαξίδιο Κέλλυ Λουφάκη, η ραδιοφωνική παραγωγός Ειρήνη Μπαλτά, ο μικρός Ευάγγελος Αυγερινός Φιωτάκης (πρωταγωνιστής του βιβλίου “Ο Αυγερινός. Μια Ιστορία για τον Αυτισμό και την Αγάπη”), ο ηθοποιός Ιάσονας Παπαματθαίου και ο Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών Κωφών Χάρης Γιαννόπουλος, διαβάζουν αποσπάσματα από το ποίημα και θα ενώνουν τις φωνές τους, στέλνοντας μήνυμα συμπερίληψης και συνύπαρξης…

Γιατί, το σημαντικό είναι να #Υπάρχουμε_Μαζί!

Στην καμπάνια συμμετέχει ως αφηγήτρια η ηθοποιός Ελεονώρα Αντωνιάδου.

Το βίντεο αποτελεί μέρος της συνεργασίας του nevronas.gr με τον Σύλλογο Γονέων Κηδεμόνων και Φίλων Παιδιών με Αυτισμό και Ειδικές Ανάγκες "Η Αγία Σκέπη" με στόχο την ανάδειξη των αναγκών των ατόμων με αναπηρία άνω των 21 ετών και στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους.

Μπορείτε να δείτε το βίντεο της καμπάνιας #Υπάρχουμε_Μαζί:

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ

Άγνωστε φίλε μου

Όταν συναντηθούμε

ας είναι η συνάντησή μας

ένα απάντεμα, μία στάση,

ένα πλησίασμα σωστό.

Μη προσπεράσεις βιαστικά

Δεν ξέρω να σε φτάσω.

Μη ψιθυρίσεις πίσω μου

κάτι που θέλω να ξεχάσω.

Πλησίασέ με απλά, ανθρώπινα.

Αν έχεις απορίες

συζήτησέ τες ανοιχτά.

Μπορεί να είναι και δικές μου

και ίσως μαζί να βρούμε άκρη

κι ας είναι η μοίρα αμίλητη, βουβή.

Ρώτησε εμένα ό,τι θες

και όχι το συνοδό μου.

Ξέρω, πως η εικόνα μου

σε κάνει να σαστίζεις.

Όμως σίγουρα δε τη διάλεξα

έτυχε να ’μαι έτσι.

Μήπως, εσύ να διάλεξες

τα μάτια σου, τα χέρια,

το σώμα και τα πόδια σου;

Όταν συναντηθούμε…

Μη μου φερθείς σκληρά,

ούτε σα να μαι βρέφος.

Στάσου μονάχα μια στιγμή,

την πιο σωστή απ’ όλες.

Μη την αφήσεις να χαθεί

καμία άλλη μη περάσει.

Κοίταξε μέσα μου να βρεις

τι κρύβει η ψυχή μου,

κτήμα δικό μου ολότελα,

απόκτημα τόσων σκληρών εμπειριών μου.

Δες μέσα μου, σαν πέρα

από ένα ανοιχτό παράθυρο,

ένα καθρέφτη που ποτέ δε δείχνει

τον εαυτό σου.

Θα γνωριστούμε έτσι καλύτερα.

Τα μάτια μου θα σου γελούν.

Τα δάκρυά τους σκούπισε

η ίδια μου η θλίψη.

Μα η ψυχή μου απλώθηκε

κι αγκάλιασε το χάος με τ’ αστέρια του

το κρύο του χειμώνα.

Πέρα μακριά το χάος

και μέσα μου τ’ αστέρια.

Γύρω μου τα ψηλά βουνά

και μέσα μου οι κορφές τους.

Μη πεις πως είμαι ήρωας.

Κοίταξέ μέσα μου και δες

είν΄ η αγάπη που σταυροκοπιέται

ζητώντας τη βοήθειά Του.

Ποιος άλλος Ήλιος θ’ άναβε

αυτό το Φως στον Κόσμο;

Η αδικία λούφαξε

ανήμπορη να δράσει

Ο ήλιος κρύφτηκε από ντροπή.

Μακριά πολύ, συννέφιασε,

χωρίς ουρανό και σύννεφα.

Μα τα χλωμά τριαντάφυλλα

πορφύρωσαν απ’ την αγάπη,

από το αίμα της καρδιάς.

Τ’ άνθη άνοιξαν τα πέταλα

για να στεγνώσει πια

το κρυμμένο τους δάκρυ.

Και μια τέτοια στιγμή

φτάνει για να στολίσει η αγάπη

το στερέωμα απ’ άκρη σ’ άκρη,

ανάβοντας μύρια άστρα

και σβήνοντας το χάος της αδικίας.

Όταν συναντηθούμε…

Τ’ όνειρο γίνεται όραμα

και αντιλαλεί το σύμπαν

το μέγα σύνθημα:

Μαζί στο αύριο.

Πέρα απ’ το ψεύτικο παρόν.

Μαζί στο άλλο, το αιώνιο

Μια συνάντηση, μια πορεία.

Μια σωστή στιγμή,

η πιο σωστή απ’ όλες,

μου φτάνει,

για να γίνει το χάραμα

το πιο γλυκό απ’ όλα

Και να’ ναι το δικό μας.

Μπορούμε να ζήσουμε!

Όλα αλλάζουν τώρα.

Και η μοναξιά χάνει

το πιο βαθύ της νόημα.

Εδώ τελειώνει ο Θάνατός μου

και αρχίζει η Ζωή μας.

Όταν. συναντηθούμε…

Μαρία Λιακάκου Γεωργανά