Επιστροφή στο σχολείο με την «ασπίδα» των εμβολίων

Γεμάτα ενθουσιασμό γύρισαν τα παιδιά στα θρανία τους στις 11 Ιανουαρίου, με τους γονείς να έχουν όμως ανάμεικτα συναισθήματα, καθώς εντείνεται η ανησυχία για την υγεία όλης της οικογένειας. Σε μια χρονιά που όλες οι παράμετροι της ζωής και της καθημερινότητας ρυθμίζονται – ενίοτε και στην παραμικρή τους λεπτομέρεια – από την πανδημία του κορωνοϊού, είναι εύκολο να παρασυρθούμε και να αμελήσουμε άλλες υποχρεώσεις, θεωρώντας τες, ίσως, δευτερεύουσας σημασίας.

Αυτή όμως δεν είναι παρά μία μεγάλη παγίδα, στην οποία πέφτουμε εύκολα οι γονείς και στην προσπάθειά μας να προστατεύσουμε τα παιδιά μας από την πανδημία, αμελούμε το γεγονός πως κυκλοφορούν δυστυχώς άλλοι ιοί και βακτήρια που μπορούν να αποτελέσουν σοβαρούς κινδύνους για την υγεία τους. Την ώρα λοιπόν που ο εμβολιασμός της κοινωνίας για την προστασία από τον κορωνοϊό έχει ξεκινήσει, πρέπει να θυμόμαστε πως ήδη η ανθρωπότητα έχει αναπτύξει αποτελεσματικά εμβόλια κατά μίας σειράς άλλων ασθενειών, που προστατεύουν όχι μόνο τα παιδιά μας, αλλά ολόκληρη την κοινωνία από θανατηφόρες λοιμώξεις.

Τα ήδη αποδεδειγμένα αποτελεσματικά και ασφαλή εμβόλια που έχουμε στη διάθεσή μας μπορούν να μας προστατεύσουν από δεκάδες άλλα σοβαρά και δυνητικώς θανατηφόρα λοιμώδη νοσήματα, εφόσον ισχύει και τηρείται μία προϋπόθεση: Ο έγκαιρος εμβολιασμός των παιδιών. Ανάλογα με την ηλικία του, κάθε παιδάκι από νεογέννητο βρέφος ακόμα μπορεί να προστατευτεί με τα προβλεπόμενα εμβόλια, που προγραμματίζονται από τον παιδίατρό του. Οι γονείς όμως είναι εκείνοι που οφείλουν να φροντίσουν τα εμβόλια του παιδιού να γίνονται σωστά, στους χρόνους που προβλέπεται, ώστε να επιτυγχάνεται το καλύτερο αποτέλεσμα.

Απαραίτητη η καθιερωμένη επίσκεψη στον παιδίατρο

Αυτό λοιπόν που πρέπει να κάνουν οι γονείς είναι να μην αμελούν, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, την καθιερωμένη επίσκεψη στον παιδίατρο του παιδιού. Τόσο το προγραμματισμένο checkup όσο και ο προληπτικός εμβολιασμός που γίνονται κατά τη διάρκεια των επισκέψεων αυτών είναι καθοριστικής σημασίας για την υγεία και την ανάπτυξη του παιδιού. Δυστυχώς, είναι γεγονός πως με βάσει τα διαθέσιμα στοιχεία που συλλέχθηκαν κατά τη διάρκεια του lock down της άνοιξης του 2020 στη χώρα μας, οι επισκέψεις αυτές σε συντριπτικό ποσοστό ακυρώθηκαν. Από τη μία οι γονείς θεώρησαν πως δεν υπάρχει ανάγκη εμβολιασμού καθώς τα παιδιά έμεναν στο σπίτι, από την άλλη πίστεψαν πως μία επίσκεψη στον γιατρό μπορεί και να εγκυμονεί περισσότερους κινδύνους. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία εμβολιαστικού κενού, το οποίο εγκυμονεί κινδύνους μετάδοσης δυνητικώς θανατηφόρων λοιμωδών νοσημάτων.

Ενημέρωση και εγρήγορση

Στο πλαίσιο της απαραίτητης επίσκεψης στον παιδίατρο, οι γονείς δεν πρέπει να αμελήσουν να ενημερωθούν για οποιονδήποτε κίνδυνο για την υγεία των παιδιών τους, ένας από τους οποίους είναι και η Μηνιγγίτιδα Β’. Πρόκειται για μια ιδιαίτερα ύπουλη και επικίνδυνη νόσο, για την οποία όμως υπάρχει αποτελεσματικό και ασφαλές εμβόλιο. Επομένως οι γονείς έχουν τη δυνατότητα να εμβολιάσουν τα παιδιά τους και να τα θωρακίσουν έναντι αυτής της επικίνδυνης ασθένειας. Είναι σαφές πως, ειδικά εν μέσω πανδημίας, η προστασία από θανατηφόρα νοσήματα μέσω του εμβολιασμού είναι περισσότερο επείγουσα και επιτακτική από ποτέ.

Μηνιγγίτιδα Β’, μία επικίνδυνη νόσος που δεν κάνει διακρίσεις

Η Μηνιγγίτιδα Β’ θεωρείται από τους παιδιάτρους ως μία από τις πιο επικίνδυνες και ύπουλες νόσους. Προσβάλλει μωρά, νήπια, παιδιά, ακόμα και νεαρούς ενήλικες, εξελίσσεται ταχύτατα, ακόμα και μέσα σε μόλις 24 ώρες και μπορεί να προκαλέσει ακόμα και θάνατο ή μόνιμες αναπηρίες – είναι χαρακτηριστικό πως περίπου το ένα στα πέντε περιστατικά μηνιγγίτιδας μπορεί να εμφανίσει σοβαρές επιπλοκές, που οδηγούν σε μόνιμες αναπηρίες.

Αρχικά εμφανίζεται με συμπτώματα παρόμοια με των εποχικών ιώσεων ή και της γρίπης και έτσι είναι εύκολο να παραπλανηθούν οι γονείς ή ακόμα και ο γιατρός. Τα βασικότερα συμπτώματα είναι υψηλός πυρετός, πονοκέφαλος, αυχενική δυσκαμψία, εμετός, φωτοφοβία και αιμορραγικό εξάνθημα. Εάν πρόκειται όντως για Μηνιγγίτιδα Β’, τότε η εξέλιξη που ακολουθεί είναι ραγδαία, με αποτέλεσμα πολύ σύντομα ο ασθενής να βρίσκεται ενώπιον μη αναστρέψιμων καταστάσεων.

Ένας ακόμα λόγος για τον οποίο η Μηνιγγίτιδα Β’ θεωρείται «ύπουλη ασθένεια» είναι το ότι ένας στους δέκα ενηλίκους φέρει το βακτήριο της νόσου ασυμπτωματικά και μπορεί να τη μεταφέρει, ιδίως σε νεαρά μέλη της οικογένειάς του, μέσω καθημερινών συνηθειών όπως μπορεί να είναι ένα φιλί, ή συμπτώματα όπως ο βήχας και το φτάρνισμα.

Τα βρέφη και τα νήπια, από ενός έως τεσσάρων ετών, είναι οι πιο ευάλωτες ομάδες απέναντι στη Μηνιγγίτιδα Β’ και για τον λόγο αυτό θεωρείται πως ο εμβολιασμός πρέπει να γίνεται σε αυτές τις ηλικίες. Οι γονείς αποφασίζουν για το εμβόλιο αφού ενημερωθούν από τον παιδίατρο και λάβουν υπόψιν τους το γεγονός πως μόνο ο έγκαιρος εμβολιασμός προστατεύει από τη νόσο. Ο εμβολιασμός μάλιστα μπορεί να ξεκινήσει από την ηλικία των 2 μηνών και άνω, ενώ δεν πρέπει να αμελούμε το γεγονός πως ο εμβολιασμός κατά των υπόλοιπων τύπων μηνιγγίτιδας, που είναι επίσης απαραίτητος, δεν προστατεύει τα παιδιά από την Μηνιγγίτιδα Β’.