Επέτειος Πολυτεχνείου: H αφήγηση του Αριστοτέλη Σαρρηκώστα που κατέγραψε την εισβολή του τανκ

«Τη στιγμή που κρατούσα τη φωτογραφική μηχανή ο νους μου και τα πάντα μου ήταν στο να καταγράψω το γεγονός και τίποτα παραπάνω. Δεν μπορώ μετά από 48 ολόκληρα χρόνια να πιστέψω ότι ήμουν εγώ αυτός που τα έκανα αυτά, όμως ήμουν εκεί και τα κατέγραψα. Οι εξεγερμένοι φώναζαν τα γνωστά σε όλους μας συνθήματα, ανοίγοντας τα πουκάμισά τους πίσω από τα σιδερένια κάγκελα της πόρτας και φωνάζοντας στους στρατιώτες και αστυνομικούς: "ελάτε μαζί μας, είμαστε αδέρφια, είμαστε άοπλοι". Όλα αυτά με συγκινούσαν αλλά δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά, αφού ήμουν εκεί με έναν και μόνο σκοπό».

Για την επίμαχη στιγμή, περιγράφει:

«Ακούγοντας της επίστριες των τανκς να κατεβαίνουν μπροστά από τη Βουλή, ειδοποίησα τον διευθυντή μου και μαζί μπήκαμε στο αυτοκίνητό του, μια Jaguar της εποχής εκείνης και κατεβήκαμε την οδό Αμερικής. Τότε πέσαμε πάνω στην φάλαγγα των τανκς τα οποία κατέβαιναν προς την οδό Πατησίων. Καταφέραμε και βρήκαμε λίγο χώρο, γίναμε μέλος της φάλαγγας.

»Όταν μας πλησίασε αστυνομικό αυτοκίνητο και με την απειλή περιστρόφου ο οδηγός μας έλεγε, μπροστά στο Πανεπιστήμιο, ότι θα μας πυροβολήσει αν δε φύγουμε, λέγοντάς μας διάφορα επίθετα, εμείς συνεχίζαμε σιγά – σιγά. Η απάντηση που του έδωσα ήταν ένα μακρόσυρτο “Σςςς”. Του είπα δηλαδή να σωπάσει δίχως να πω κουβέντα. Πραγματικά αυτός σοκαρίστηκε. Υποθέτω ότι νόμιζαν, βλέποντας τις πινακίδες του αυτοκινήτου, που ήταν αγγλικές, ότι ήμασταν π.χ. CIA. Αυτό είναι που μας έσωσε. Κατόπιν συνεννόησης με αρχιφύλακα απομακρύνθηκαν κι έτσι μπορέσαμε να συνεχίσουμε την πορεία μας. Στράφηκα στην οδό Στουρνάρη και Πατησίων, έμεινα εκεί πέντε ώρες, μέχρι την ώρα που το τανκ έκανε την εισβολή στο Πολυτεχνείο».