Μονεμβασιά: Τι λένε κάτοικοι και γνωστοί του οδηγού της φονικής παράσυρσης

Σε αυτές τις καταθέσεις γίνεται αναφορά στην αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά που είχε κάποιες φορές ο κατηγορούμενος.

Χαρακτηριστικά, μάλιστα, περιγράφουν περιστατικά συμπεριφοράς του που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν από μια λογική στάση και προκάλεσαν και απορίες σε κάποιους.

Όπως αναφέρει ένας μάρτυρας, ένα περιστατικό όπου ο δράστης του άνοιξε ξαφνικά τη πόρτα του οδηγού κάποια μέρα και προσπαθούσε να καθίσει μαζί του στη θέση του.

«(…) Τον τελευταίο καιρό αντιμετώπιζε προβλήματα με την μέση του και δεν μπορούσε να οδηγήσει και σήμερα κατά τη συνάντηση μου μού πρότεινε να οδηγήσω εγώ το αυτοκίνητό του. Πράγματι μπήκαμε μέσα στο αυτοκίνητο και μεταβήκαμε σε κοντινή απόσταση στο κάστρο Μονεμβασιάς, όπου καθίσαμε για 1 ώρα περίπου και συζητούσαμε. Κατά τη συνάντηση μας διαπίστωσα μία άσχημη ψυχολογική κατάσταση την οποία δεν μπορούσα να κατανοήσω… Όταν γύρισα στο σπίτι μου κατά τις εννιά μαζί με την οικογένειά μου την γυναίκα μου και τα δύο παιδιά μου ξεκινήσαμε να πάμε μία βόλτα. Περνώντας έξω από την οικία του Κ.Π αυτός βρισκόταν στο δρόμο και μου έκανε νόημα να σταματήσω και εγώ σταμάτησα στην άκρη του δρόμου. Και αυτός άνοιξε την πόρτα του οδηγού και κάθισε πάνω μου προσπαθώντας να βάλει μπρος στο αυτοκίνητο. Εγώ αντέδρασα έντονα και είπα ότι έχω την οικογένεια μου μαζί. Αμέσως κατάλαβα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και ειδοποίησα την αδερφή του γιατί εγώ δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο…».

Οι αστυνομικοί, όμως, έχουν πάρει καταθέσεις και από θαμώνες της ταβέρνας που βρισκόταν λίγο νωρίτερα από τη φονική παράσυρση ο δράστης.

Εκεί η συμπεριφορά του ήταν και πάλι, όπως λένε οι θαμώνες, παράξενη, σε σημείο ο ιδιοκτήτης του καταστήματος να τον βγάλει έξω διακριτικά.

«Ήρθε πάνω από το τραπέζι μας και στάθηκε στην διπλανή καρέκλα από εμένα, όρθιος και χωρίς να μας μιλήσει ή να μας χαιρετήσει. Παρατήρησα ότι κοιτούσε επίμονα το πάτωμα για αρκετή ώρα κάνοντας μία νευρική κίνηση με το δεξί του πόδι. (Σαν να ήθελε να κάνει ένα βήμα με το πόδι του αλλά το μετάνιωνε και το μάζευε πίσω.)

Ενώ στεκόταν όρθιος και κοιτούσε το πάτωμα και έκανε αυτή την νευρική κίνηση απέναντι του υπήρχε τοίχος του καταστήματος με τα ψυγεία. Μας φάνηκε παράξενη συμπεριφορά του και θεωρήσαμε ότι περιμένει παρέα. Περάσαν αρκετά λεπτά και συνέχισε να στέκεται όρθιος στην ίδια θέση, κοιτώντας το πάτωμα κάνοντας την ως άνω νευρική κίνηση με το πόδι του και χωρίς να μιλήσει σε κάποιον. Βγήκε από τον πάγκο ο καταστηματάρχης που τον λένε Θωμά και κατάλαβα ότι του ζητούσε ευγενικά να αποχωρήσει από το μαγαζί. Ο Π. είδα ότι ξεκίνησε να κατευθύνεται προς την έξοδο του καταστήματος αλλά αφού έκανε 3 με 4 βήματα, επέστρεψε στην αρχική του θέση και συνέχισε να στέκεται όρθιος και να κοιτάει το πάτωμα όπως και προηγουμένως. Είδα ότι ο καταστηματάρχης βγήκε από τον πάγκο και τον συνόδευσε στην έξοδο του καταστήματος πολύ ευγενικά. Και διακριτικά. Έφυγε από την ταβέρνα και ο Θωμάς επέστρεψε στο μπάγκο. Από αυτό το σκηνικό και από την εν γένει συμπεριφορά του Π. μου δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι δεν ήταν καλά. Συγκεκριμένα από την όλη συμπεριφορά του χθες το βράδυ στην ταβέρνα μου δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι δεν είχε επαφή με το περιβάλλον».

Πάντως οι περιγραφές όσων βρέθηκαν στο σημείο της φονικής παράσυρσης, σοκάρουν.

Όπως αυτή ενός μάρτυρα που αρχικά πήγε πάνω από τον πεσμένο τραυματία, ο οποίος μιλούσε.

Τα όσα ακολούθησαν δεν τα χωράει ο νους.

«Βρισκόμουν στην οικία μου όταν ξαφνικά άκουσα ένα δυνατό θόρυβο και φωνές. Αμέσως κατέβηκα να δω τι έγινε . Είδα γύρω στα 20 άτομα δεξιά και αριστερά της εισόδου και έναν άνθρωπο πεσμένο στο οδόστρωμα. Κάποιος μου είπε στα γρήγορα ότι έγινε τροχαίο και ότι τραυματίας ήταν ο Σ.Τ. τον οποίο γνώριζα.

Στη συνέχεια πήρα ένα μαξιλάρι και μία κουβέρτα για να βοηθήσω τον τραυματία. Επίσης στο σημείο ήταν δύο αστυνομικοί, οι οποίοι είχαν τοποθετήσει τρεις κώνους μπροστά και πίσω από το σημείο του τροχαίου προκειμένου να σταματήσει η κυκλοφορία των οχημάτων και για πρόσθετα μέτρα ασφαλείας.

Για περαιτέρω ασφάλεια έβαλα μία καρέκλα και ένα stand από ένα μίνι μάρκετ. Πλησίασα τον τραυματία και τον ρώτησα αν είναι καλά. Μου απάντησε ότι πονούσε ο γοφός του. Οι αστυνομικοί είχαν απομακρύνει τους διερχόμενους από το χώρο που είχαν αφήσει μόνο εμένα για να τους κρατάω ένα φακό προκειμένου να βγάλουν φωτογραφίες του τόπου του ατυχήματος.

Τότε είδα στα 40m περίπου μπροστά μας ένα αυτοκίνητο χρώματος λευκό με ένα άτομο τον οδηγό να κατευθύνεται προς τα πάνω μας με αυξημένη ταχύτητα έριξε τα εμπόδια και άμεσα απομακρυνθήκαμε από το δρόμο. Έμεινε ο τραυματίας πάνω στο οδόστρωμα τον οποίο παρέσυρε κάτω από το όχημα του. Έντρομος παρέμεινα στο σημείο…».