Πρεσβεία της Κίνας προς Γκίλφοϊλ για λιμάνι Πειραιά: Κακόβουλη συκοφάντηση των σινοελληνικών σχέσεων

Όπως αναφέρεται στη δήλωσε του εκπροσώπους «Οι σχετικές δηλώσεις, διαποτισμένες με ψυχροπολεμική νοοτροπία και λογική ηγεμονισμού, αντιβαίνουν στη θεμελιώδη επαγγελματική δεοντολογία ενός διπλωμάτη και αποκαλύπτουν πλήρως τη δόλια πρόθεση των ΗΠΑ να εξυπηρετήσουν τα δικά τους γεωπολιτικά συμφέροντα, εκμεταλλευόμενες το Λιμάνι του Πειραιά αλλά και ακόμη την Ελλάδα. Η Κίνα εκφράζει την έντονη δυσαρέσκεια και την κατηγορηματική της αντίθεση.

Και συνεχίζει: «Η Κίνα και η Ελλάδα είναι φίλοι που στέκονται ο ένας στο πλευρό του άλλου στις δύσκολες στιγμές και συνεργάζονται αποκομίζοντας αμοιβαίο όφελος. Η συνεργασία των δύο χωρών βασίζεται αποκλειστικά στην αμοιβαία στήριξη, χωρίς γεωπολιτικούς υπολογισμούς· δεν στοχεύει τρίτους ούτε επηρεάζεται από τρίτους. Όταν η Ελλάδα αντιμετώπιζε την κρίση χρέους, η Κίνα έτεινε χείρα βοηθείας, επιτρέποντας στο Λιμάνι του Πειραιά να εξελιχθεί σε ένα από τα κορυφαία μεγάλα λιμάνια της Μεσογείου και της Ευρώπης, δημιουργώντας δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας και προσφέροντας σημαντικά οικονομικά οφέλη στην Ελλάδα. Η επιτυχία της κινεζικής επένδυσης στο Λιμάνι του Πειραιά αποτελεί όχι μόνο υπόδειγμα σινοελληνικής εμπορικής συνεργασίας, αλλά και μαρτυρία της αλληλοστήριξης των δύο λαών στις δυσκολίες. Στο μέλλον, οι κινεζικές επιχειρήσεις θα συνεχίσουν να αυξάνουν τις επενδύσεις τους και, μαζί με τον εργατικό και σοφό ελληνικό λαό, θα συμβάλουν στην ακόμη καλύτερη ανάπτυξη του λιμανιού.

Και η δήλωση καταλήγει: «Το Λιμάνι του Πειραιά ανήκει για πάντα στον ελληνικό λαό· δεν είναι εργαλείο για την υπονόμευση της περιφερειακής ευημερίας και σταθερότητας, και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να πέσει θύμα της γεωπολιτικής αντιπαράθεσης. Στη σημερινή περίοδο που το Λιμάνι του Πειραιά αναπτύσσεται ραγδαία, η Αμερική, με ιδιοτελείς προθέσεις, υποκινεί την Ελλάδα να τερματίσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις και να πουλήσει το λιμάνι — αυτή η πρακτική αποτελεί τυπικό παράδειγμα επιβολής της δικής της σκέψης στους άλλους και αποκαλύπτει μια νοοτροπία που αποπειράται να υπονομεύσει τη σταθερότητα. Αυτά τα τεχνάσματα, τα οποία φανερώνουν το γεγονός ότι η Αμερική κρίνει εξ ιδίων τα αλλότρια, και προφανώς εξυπηρετούν δικές της σκοπιμότητες, είναι καταδικασμένα σε αποτυχία ενώπιον του ελληνικού λαού, φορέα χιλιετιών πολιτισμού και σοφίας. Θα συμβουλεύαμε την Πρέσβειρα να αναλογιστεί σοβαρά τα λόγια και τις πράξεις με τις οποίες είχε προσβάλει τον ελληνικό λαό στο παρελθόν, και να φροντίσει οι ενέργειες της να συνάδουν με την ιδιότητά της και να ωφελούν τον ελληνικό λαό»