Novartis - Δεστεμπασίδης: Δεν είχα εμπλοκή, ούτε μίλησα ή γνώριζα για δωροδοκία πολιτικού

Ο κατηγορούμενος επέμεινε ωστόσο ότι ουδέποτε ισχυρίστηκε πως είχε προσωπική εμπλοκή ή άμεση γνώση πράξεων δωροδοκίας, διευκρινίζοντας ότι οι πληροφορίες που μετέφερε στις καταθέσεις του προέρχονταν κυρίως από τον τότε ισχυρό άνδρα της Novartis Hellas, Κωνσταντίνο Φρουζή. «Ό,τι ανέφερα στις καταθέσεις μου ήταν αφηγηματικού χαρακτήρα και ό,τι γνωρίζω ήταν από τον κ. Φρουζή».

Ως προς τις αναφορές του σε πολιτικά πρόσωπα, όπως οι Γεωργιάδης, Στουρνάρας, Νικολούδης, Σαμαράς και Βενιζέλος ο κατηγορούμενος ξεκαθάρισε πως δεν έκανε λόγο για δωροδοκία, ενώ ακόμη και στις περιπτώσεις του Δημήτρη Αβραμόπουλου και του Ανδρέα Λοβέρδου είχε προχωρήσει σε μεταγενέστερες διευκρινίσεις.

Για άλλες περιπτώσεις, όπως είπε, μίλησε για «επηρεασμό», έννοια που θα μπορούσε να ταυτιστεί και με πρακτικές lobbying, υπογραμμίζοντας ότι σε όλη τη διάρκεια των καταθέσεών του προσπάθησε να είναι ιδιαιτέρως προσεκτικός.

Μάλιστα, υποστήριξε ότι ο κ. Φρουζής εμφάνιζε συχνά συμπεριφορά υπερβολής και έπαρσης, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο ποσά που εμφανίζονταν ως πολιτικές δαπάνες να κατέληγαν αλλού.

«Υπήρχε συγκεκριμένος σχεδιασμός, υπήρχε μαύρο ταμείο και υπήρχε ένα πρόσωπο που τα συντόνιζε όλα αυτά», ανέφερε, "δείχνοντας" τον κ. Φρουζή ως τον κεντρικό διαχειριστή. Για τον τον ρόλο του ίδιου σημείωσε ότι παρότι δεν συμμετείχε στη λήψη αποφάσεων, είχε πλήρη εικόνα πολλών εσωτερικών λειτουργιών λόγω της θέσης του στη διαχείριση επικοινωνιακών κρίσεων. «Διαχειριζόμουν ό,τι αφορούσε τη σχέση της εταιρείας με τα media, ιδίως όταν υπήρχαν δημοσιεύματα για αθέμιτες πρακτικές. Για να κάνεις crisis management, πρέπει να γνωρίζεις τι συμβαίνει», είπε.

Αθέμιτες πρακτικές της Novartis στην Ελλάδα

Σύμφωνα με τον κατηγορούμενο, η Ελλάδα ήταν ανάμεσα στις 9 χώρες στις οποίες διαπιστώθηκαν αθέμιτες πρακτικές της Novartis.

«Η Ελλάδα ήταν φαρμακομάνα και πρώτη σε πωλήσεις ανάλογα με τον πληθυσμό», ανέφερε, περιγράφοντας ένα σύστημα στο οποίο –όπως είπε– η υπερσυνταγογράφηση είχε γίνει κοινωνικά αποδεκτή. «Αν ο γιατρός έδινε μόνο ένα φάρμακο, θεωρούνταν ότι δεν ήταν καλός», είπε χαρακτηριστικά, υποστηρίζοντας ότι είχε διαμορφωθεί ένας ευρύς κύκλος διαφθοράς, στον οποίο πρωταγωνιστούσε η Novartis. «Ήταν το διαμάντι της εταιρείας, αλλά το πρόβλημα δεν περιοριζόταν μόνο στους γιατρούς», σημείωσε.

Σε ερώτηση της έδρας για το αν παρόμοιες πρακτικές απαντώνταν και σε άλλες φαρμακευτικές εταιρείες, ο κατηγορούμενος απάντησε ότι «σε όλες υπήρχαν σχέδια επηρεασμού ή δωροδοκίας», ωστόσο υποστήριξε ότι στη Novartis τα φαινόμενα αυτά «ξεπερνούσαν κάθε όριο». Ιδιαίτερα δε κατά την περίοδο των μνημονίων, όπως ανέφερε, οι πρακτικές αυτές επεκτάθηκαν πέραν των γιατρών και αφορούσαν και άλλους επαγγελματίες ή δημόσιους λειτουργούς, όπως μέλη επιτροπών τιμολόγησης και στελέχη υπουργείων.

Αναφερόμενος στα κίνητρα της συνεργασίας του με τις δικαστικές αρχές υποστήριξε ότι η απόφασή του δεν υπαγορεύτηκε από πολιτικά ή προσωπικά κίνητρα. «Δεν μπορούσα να προβλέψω την έκταση που θα έπαιρνε η υπόθεση, ούτε ότι το όνομά μου θα γινόταν γνωστό τόσο γρήγορα, ούτε τα όσα θα ακολουθούσαν στη Βουλή με τις δέκα κάλπες». Στόχος του ήταν, όπως τόνισε, να συνεισφέρει με στοιχεία αλλά «στην Ελλάδα, μάλλον μόνο ζημιά μπορείς να πάθεις», είπε, προσθέτοντας ότι θεωρούσε πως θα ήταν ένας από τους πολλούς μάρτυρες-στελέχη που θα αξιοποιούσε η Εισαγγελία. Ξεκαθάρισε, ακόμη, ότι οι εισαγγελείς του ενέπνεαν εμπιστοσύνη και ότι δεν δέχθηκε καμία πίεση για να καταθέσει συγκεκριμένα πράγματα.

Τέλος σε όσες ερωτήσεις δέχτηκε σχετικά με το αν κατέθεσε στις ΗΠΑ, επικαλέστηκε το δικαίωμα της σιωπής.