Το μεγάλο ερώτημα της ηγεσίας

Ενόψει των εσωκομματικών εκλογών στη Νέα Δημοκρατία, ποιό θα μπορούσε να είναι το σωστό ερώτημα για την επιλογή του κατάλληλου ηγέτη; Η εμπειρία του, η δέσμευσή του στις κομματικές αρχές, οι γνώσεις του, η ευφυΐα του, η ηλικία του, τα σχέδιά του για το μέλλον της παράταξης και της χώρας, η αποτελεσματικότητά του στη διοίκηση, η ευφράδειά του, η παρουσία του, οι γνωριμίες του, η αποδοχή του στον κομματικό μηχανισμό ή η αποδοχή του στην κοινωνία;

Ο κόσμος μας αλλάζει. Κρίσεις σε κάθε επίπεδο: από την κλιματική αλλαγή στις μεταναστεύσεις λαών, από την εξάντληση των φυσικών πόρων μέχρι τις κοινωνικές κρίσεις στους θεσμούς και κυρίως στις αξίες, έξαρση των εθνικισμών και κάθε λογής –ισμών σε έναν κόσμο ραγδαίας τεχνολογικής αλλαγής, όταν τα παιδιά μας χειρίζονται τα κινητά με άνεση από τα πέντε! Ποιός διαθέτει δυνητική ευφυΐα; Εμείς ή τα παιδιά μας;

Είναι σαφές: η αλλαγή είναι το κλειδί. Η αλλαγή είναι οι νέες ιδέες, ένα κύμα που μεταδίδεται από ομάδα σε ομάδα, μια ροή ενέργειας που γεμίζει τα κενά που υπάρχουν από την απλούστερη οργάνωση στην πιο σύνθετη. Ιδέες που έρχονται από κάθε κατεύθυνση, ανεξαρτήτως ιεραρχίας, ηλικίας και εμπειρίας και βλασταίνουν όταν οι οργανισμοί μπορούν να τις αναγνωρίσουν για να τις κατανοήσουν και να αναλάβουν δράσεις με βάση αυτό το ερέθισμα. Κατανοώ την αλλαγή σημαίνει γνωρίζω τη φύση των πραγμάτων, αναγνωρίζω τις προκλήσεις και τις ευκαιρίες του περιβάλλοντος, για να σχεδιάσω.

Ποιά είναι η στάση των πολιτικών κομμάτων απέναντι στην αλλαγή; Έχουν τους μηχανισμούς να την κατανοήσουν; Δίνουν την ευκαιρία στις νέες ιδέες να ανθίσουν; Ποιοί είναι οι πραγματικοί καινοτόμοι της πολιτικής και της κοινωνίας, οι επαγγελματίες πολιτικοί ή όσοι κινούνται εκτός κομματικών ορίων; Ποιός είναι ο κοινωνικός ρόλος των κομμάτων; Κι αν ναι, πώς φαίνεται; Και τελικά, οι άνθρωποι σέβονται τους πολιτικούς και τα κόμματα, δηλαδή τους εκπροσώπους τους;

Η ιστορία έχει δείξει ότι, οι καινοτόμοι οργανισμοί –από τις επιχειρήσεις μέχρι τα πολιτικά κόμματα και τις κυβερνήσεις- είναι αυτοί που προετοιμάζονται να αναγνωρίσουν, να κατανοήσουν και να αξιοποιήσουν τις νέες ιδέες. Τώρα αν αυτό γίνει και χωρίς εξωγενή βοήθεια, ακόμα καλύτερα! Αυτό είναι το καθήκον του ηγέτη, του καινοτόμου, του πρωτοπόρου, για να ακολουθήσουν, σε δεύτερο στάδιο, οι αγγελιοφόροι και όσοι εμπνέονται από τις νέες ιδέες, από τις επιτυχίες, αλλά και τα λάθη των καινοτόμων. Γιατί όλοι χρειάζονται τον χρόνο τους...

Ποιός είναι ο ηγέτης στη Νέα Δημοκρατία που θα κατανοήσει την αλλαγή; Ποιός είναι αυτός που θα την αξιοποιήσει για να δράσει προς όφελος ολόκληρης της κοινωνίας; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα για ένα πολιτικό κόμμα με σεβασμό στην πρόοδο της κοινωνίας μας.

* Ο Ανδρέας Παπαστάμου είναι οικονομικός σύμβουλος στο Υπουργείο Εξωτερικών και διδάσκει οικονομική διπλωματία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το τελευταίο βιβλίο του, με τίτλο «Πράσινη Διπλωματία: Διεθνείς Σχέσεις κα Προστασία του Περιβάλλοντος, κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πατάκη, το 2014.