Η πρόληψη πάντα σώζει

Η πρόληψη χρειάζεται αναμφίβολα και δεν αποτελεί πολυτέλεια για κανένα κράτος. Οι υπηρεσίες διαχείρισης ανάλογων κρίσεων πρέπει να έχουν ειδικό σχέδιο όχι μόνο για εκκενώσεις περιοχών, όπου και όταν χρειάζεται. Γιατί αν φτάσει η στιγμή να εκκενωθεί κάποιος οικισμός ή κάποιο χωριό σε δασική έκταση που καίγεται, πάει να πει ότι δεν υπήρχε κάποιο άλλο σχέδιο προληπτικό για να μην φτάσουμε στο σημείο οι πολίτες να αφήνουν τα σπίτια τους και τις περιουσίες τους.

Η πρόληψη χρειάζεται και είναι απαραίτητη γιατί με αυτόν τον τρόπο περιορίζονται οι ζημιές και δεν θρηνούμε θύματα. Το είδαμε δυστυχώς στο Μάτι που χάσαμε 103 συνανθρώπους μας, το είδαμε στα Μέγαρα , την Ελευσίνα, με τις δολοφονικές πλημμύρες, το είδαμε στην Αχαΐα, τη Ρόδο και αλλού, όταν η φύση εκδικείται. Το είδαμε από το 2007 όταν κάηκε η Πάρνηθα, όταν κάηκε ο νομός Ηλείας και όταν και τότε χάθηκαν άνθρωποι από τη μανία της πυρκαγιάς.

Από τότε και όλα τα προηγούμενα χρόνια τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα και αντί να παραδειγματιζόμαστε από τις καταστροφές, συνεχίζουμε σαν να μην έχει περάσει ούτε μια μέρα.

Η πρόληψη είναι βασική προϋπόθεση για να περιορίζουμε όσο μπορούμε και όπου είναι εφικτό τις ανθρώπινες ζωές που χάνονται εξαιτίας παρόμοιων φυσικών φαινομένων. Με την πρόληψη επιτυγχάνουμε να έχουμε ως χώρα και ως πολιτεία σχέδιο, οργάνωση , μεθοδικότητα και αποτέλεσμα τέτοιο που δεν θα θρηνούμαι ανθρώπινες ζωές.

Με ένα σχέδιο πρόληψης έκτακτων φαινομένων, όπως είναι η φωτιά και οι πλημμύρες ή ένας σεισμός, η Πολιτεία ξέρει βάσει των πρωτοκόλλων τι πρέπει να κάνει και οι αρμόδιες υπηρεσίες πως πρέπει να αντιδράσουν. Τι πρέπει να γνωρίζει το ανθρώπινο δυναμικό και πώς να γίνεται χρήση των πόρων ώστε αυτοί να μην κατασπαταλούνται. Να μην χάνονται πολύτιμες ώρες και οι επιχειρησιακές ενέργειες, με τη καθοδήγηση των υπευθύνων, κατατείνουν στην αποτελεσματική αντίδραση , σώζοντας -πάνω από’ όλα- ζωές και περιουσίες.

Όταν δεν υπάρχει πρόληψη, τότε μόνο αν υπάρχει τύχη δεν θα θρηνούμε θύματα. Διαφορετικά, τα παραδείγματα του παρελθόντος είναι τόσο οδυνηρά που δεν ξεχνιούνται όσος χρόνος και αν περάσει.