Ανάμεσα στα κιγκλιδώματα της Αττικής 

Το χιόνι που έπεσε στην Αττική σκέπασε τις ευθύνες που αναλογούν αποδίδοντας τες μόνο στον διαχειριστή τις Αττικής Οδού, αφού χιλιάδες οδηγοί εξ αιτίας των ελλιπών χειρισμών ίσως και ανθρωπίνων πόρων είχε ως αποτέλεσμα τον εγκλωβισμό τους για ώρες μέσα στο κρύο ανάμεσα στα κιγκλιδώματα…

Παγωμένοι, διψασμένοι, πεινασμένοι και ταλαιπωρημένοι, ανέμεναν τους υπεύθυνους να ανοίξουν τους δρόμους. Μάταια όμως…

Το κράτος απών ο μηχανισμός παρέλυσε και οι ευθύνες αναζητούνται στα πολιτικά πρόσωπα.

Στο ίδιο έργο θεατές. Όπως άλλωστε θεατές μέναμε και στις φωτιές και στις πλημμύρες και στη Μήδεια, που πέρυσι ζήσαμε σε όλο της το μεγαλείο, αλλά και σε πόσα άλλα ακόμη.

Κάθε φορά τα ίδια και τα ίδια ζούμε και κάθε φορά αφήνουμε στη μνήμη μας αυτές τις εικόνες να παρελαύνουν σαν να μην τρέχει τίποτε απολύτως.

Το μόνο ευτύχημα είναι ότι στις περιπτώσεις αυτές δεν θρηνούμε θύματα και ανθρώπινες ζωές, το μόνο θετικό σε αυτές τις κρίσεις και δεν είναι και λίγο εννοείτε.

Από εκεί και πέρα, όμως, αυτό δεν επαρκεί για να το χρησιμοποιούν κάποιοι ως φτηνή δικαιολογία και ως άλλοθι. Δεν γίνεται... Δεν μπορεί να βλέπουμε τραγικές εικόνες που μας ξεπερνούν. Δεν γίνεται για πάνω από 20 ώρες να βρίσκονται εγκλωβισμένοι συμπολίτες μας στο έλεος της κακοκαιρίας και του πρωτόγνωρου ακραίου φαινόμενου, που ωστόσο πρέπει -αφού η πολιτεία το γνώριζε ήδη - να είχε προετοιμαστεί. Αυτό όφειλε να κάνει και αυτό δεν έκανε δυστυχώς. Το να ρίχνουν τώρα το μπαλάκι των ευθυνών στον ιδιωτικό τομέα για να μην αναλάβουν οι ίδιοι τις ευθύνες που τους αναλογούν είναι επίσης το ίδιο έργο που έχουμε ξανά δει.

Βεβαίως κανείς από την Πολιτεία δεν θέλει να υπάρχουν παρόμοιες εικόνες και να ταλαιπωρείτε ο κόσμος. Όταν όμως υπάρχουν από τα καιρικά φαινόμενα η πολιτεία οφείλει να ανταπεξέλθει στην στοιχειώδη υποχρέωση που έχει απέναντι στους πολίτες που πληρώνουν αδρά τους φόρους τους. Να παρέχει ασφάλεια και σιγουριά κάτι που δεν το κάνει ξεκάθαρα.