Τι «καιρό» θα μας φέρουν οι εξελίξεις στις ΗΠΑ

Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχουμε:

-Την εξαγορά του twitter από τον πλουσιότερο άνθρωπο στον κόσμο, τον Ίλον Μασκ. Δεν πιστεύω να υπάρχουν πολλοί που εκτιμούν ότι ο Μασκ έδωσε $45δις για να έχουμε εμείς μεγαλύτερη ελευθερία στην πληροφόρηση...

-Τη συζήτηση για την εκ νέου απαγόρευση των αμβλώσεων, κάτι που αποτελούσε κεκτημένο για τις ΗΠΑ από το 1973. Η Πολιτεία του Μισισιπή προσέφυγε στο Ανώτατο Δικαστήριο διεκδικώντας δικαίωση για τον δικό της νόμο για τις αμβλώσεις (τις απαγορεύει μετά τη 15η εβδομάδα της κύησης) και ζητώντας να ανατραπεί ο εμβληματικός νόμος «Ρόου εναντίον Γουέιντ» του 1973, που καθιστούσε νόμιμη τη διαδικασία σε ομοσπονδιακό επίπεδο. Η υπόθεση έχει πλέον πάρει ανοιχτά πολιτικό χαρακτήρα. Από το 1976 οι ρεπουμπλικάνοι στο συνέδριό τους ενέταξαν στην ατζέντα τους την αντίθεσή τους στις αμβλώσεις με έναν καθαρά στρατηγικό στόχο: να προσελκύσουν περισσότερες ψήφους από τις τάξεις των καθολικών που ως τότε ψήφιζαν παραδοσιακά Δημοκρατικούς…

-Την απροθυμία της κυβέρνησης Μπάιντεν να ελέγξει την οπλοκατοχή και την αδυναμία της να αφοπλίσει συμμορίες σαν αυτές του εισέβαλαν στο Καπιτώλιο στις 5 και 6 Ιανουαρίου του 2021. Οι μέχρι στιγμής ενέργειές της κρίνονται ανεπαρκείς.

-Ο πρόεδρος Μπάιντεν δείχνει πιο αδύναμος από τότε που ανέλαβε την εξουσία. Για να καλύψει την πτώση στην δημοφιλία του, μεταξύ άλλων έχει «ανεβάσει» και τους τόνους απέναντι στη Ρωσία, ελπίζοντας ότι έτσι θα βελτιώσει τις εκλογικές του επιδόσεις στις ενδιάμεσες εκλογές του φθινοπώρου… Το πρόβλημα για εμάς είναι ότι για την αντιπαράθεση του με τη Ρωσία, ο Μπάιντν χρειάζεται τουλάχιστον ουδέτερη την Τουρκία, κάτι που δημιουργεί προβληματισμό για τα εθνικά μας ζητήματα, αλλά και για την «ενεργειακή σκακιέρα».

-Ταυτοχρόνως υπάρχει πρόβλημα και με την οικονομία. Μπορεί η αμερικανική οικονομία να μην πιέζεται όπως η ευρωπαϊκή, αλλά υπάρχουν προβλήματα. Η άνοδος των επιτοκίων, το υψηλότερο κόστος του χρήματος και το επακόλουθο πάγωμα της οικονομικής δραστηριότητας αποτελούν μονόδρομο για τους κεντρικούς τραπεζίτες προκειμένου να τιθασευτεί ο καλπάζων πληθωρισμός, ακόμη και αν μια τέτοια πολιτική ενέχει τον κίνδυνο διολίσθησης των οικονομιών ξανά σε ύφεση. Αυτό κατ’ επέκταση απειλεί μια σειρά από δεσμεύσεις του Μπάιντεν και δίνει «αέρα» στον Τραμπ ο οποίος επανεμφανίστηκε πολύ επιθετικός…

Όλα αυτά μας αφορούν εμάς; Βεβαίως και μάλιστα πολύ. Μια εκ νέου συντηρητικοποίηση της αμερικανικής κοινωνίας και ένα πισωγύρισμα της αμερικανικής οικονομίας θα εκπέμψει αρνητικό μήνυμα σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, υπάρχουν ορισμένα στοιχεία που πρέπει να αξιολογηθούν:

-Πώς θα συμπεριφερθούν οι ΗΠΑ απέναντι στον τοπικό ταραξία, την Τουρκία;

-Μας συμφέρει να μπούμε σε μια νέα κούρσα εξοπλισμών με την Τουρκία αν οι ΗΠΑ πουλούν τα ίδια οπλικά συστήματα και στις δυο χώρες;

-Μας συμφέρει να ενταχθούμε στη νέα ενεργειακή στρατηγική των ΗΠΑ που φαίνεται να λειτουργεί αποτρεπτικά στην έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων στη χώρα μας; Μας συμφέρει να εξαρτήσουμε την ενεργειακή μας αυτονομία από εισαγόμενο και πανάκριβο LNG;

-Και τέλος, ο απόηχος από συντηρητικές κοινωνικές αποφάσεις (όπως το ενδεχόμενο να επανέλθει η απαγόρευση των αμβλώσεων) είναι δεδομένο ότι θα επηρεάσει και ένα κομμάτι της κοινωνίας στην Ευρώπη. Ήδη στην Πολωνία, την Ουγγαρία και άλλες χώρες είναι σαφή τα συμπτώματα…

Οι ΗΠΑ, είτε μας αρέσει είτε όχι, ηγούνται σήμερα παγκοσμίως των εξελίξεων. Ό,τι συμβαίνει εκεί μας αφορά. Γι’ αυτό και έχουμε λόγους να ανησυχούμε…