Και τώρα το Κυπριακό

Προφανώς, πολλά μπορεί να βρει κανείς να «προσάψει» σε όρους της συμφωνίας αν θέλει να την αποδομήσει. Όπως και πολλά θετικά μπορεί να αναδείξει κάποιος που θέλει να την υποστηρίξει.

Καμία παρόμοια συμφωνία στην παγκόσμια πολιτική ιστορία δεν ήταν «καλή» ή «κακή». Μια συμφωνία μπορεί να γίνει βιώσιμη αν τα δύο μέρη της, και κυρίως οι λαοί των δύο χωρών την εμπιστευτούν, παρακάμψουν τα προβλήματα, ενισχύσουν τα θετικά της σημεία. Ακριβώς αυτό ήθελε να αναδείξει ο Αλέξης Τσίπρας, όταν από τις Πρέσπες, απευθυνόμενους στους πολίτες των δύο χωρών, τους καλούσε να διαβάσουν τη συμφωνία και να τη στηρίξουν χωρίς προκαταλήψεις.

Αν όλα πάνε σύμφωνα με τον προγραμματισμό, στο τέλος του χρόνου θα έχει λυθεί το ένα από τα δύο μεγάλα προβλήματα εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας. Ο ρεαλισμός στην αντιμετώπιση του ζητήματος, η ισχυρή πολιτική βούληση και η ψυχραιμία στις κρίσιμες στιγμές των διαπραγματεύσεων, είναι στοιχεία που επέτρεψαν στις ηγεσίες των δύο χωρών να επιτύχουν το συγκεκριμένο αποτέλεσμα.

Πρόκειται για τρεις πολιτικές αρετές απαραίτητες για να επιτευχθεί η επίλυση ενός χρόνιου και περίπλοκου ζητήματος.

Λίγες μέρες πριν την υπογραφή της συμφωνίας, ο Έλληνας ΥΠΕΞ βρέθηκε στη Μόσχα για συνάντηση με τον Ρώσο ομόλογό του. Στις δηλώσεις του μετά τη συνάντηση με τον κ. Λαβρόφ, ο κ. Κοτζιάς σημείωσε: «Ελπίζω να ανοίξουμε εκ νέου –με τον σωστό τρόπο– και το Κυπριακό και να το κλείσουμε και αυτό. Αυτό είναι ένα πιο δύσκολο πρόβλημα σε σχέση με τα δύο προηγούμενα, διότι σε εκείνα το μεγάλο κράτος ήμασταν εμείς και ήμασταν αποφασισμένοι να το λύσουμε».

Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι το Κυπριακό θα «ανοίξει» εκ νέου μετά τις τουρκικές εκλογές. Σε αυτή την περίπτωση, η ελληνική κυβέρνηση θα χρειαστεί να επιδείξει τις τρεις προαναφερθείσες αρετές.

Ρεαλισμός στην αντιμετώπιση του ζητήματος:

Κάθε μέρα που περνά η κατοχή και η διχοτόμηση της Κύπρου παγιώνονται. Το γεγονός αυτό ενισχύει τις ακραίες φωνές και «αποθρασύνει» όσους, και από τις δύο πλευρές, έχουν αρχίσει να μιλούν για λύση του Κυπριακού εκτός του πλαισίου του ΟΗΕ. Παράλληλα, θέτει σοβαρό ζήτημα επιβίωσης της τουρκοκυπριακής κοινότητας, γεγονός που ενισχύει τους κινδύνους και για την ελληνοκυπριακή κοινότητα. Επομένως, η διατήρηση του status quo δεν μπορεί να συνιστά επιλογή για την ελληνική πλευρά. Καμία λύση δεν θα είναι ιδανική. Θα είναι, όμως, προτιμότερη από τη σημερινή κατάσταση.

Ισχυρή πολιτική βούληση:

Οι κυβερνήσεις Λευκωσίας και Αθήνας καλούνται να επιδείξουν ισχυρή πολιτική βούληση. Να πάρουν πρωτοβουλία για την επανεκκίνηση των διαπραγματεύσεων από το σημείο από όπου σταμάτησαν, δηλώνοντας ότι αποδέχονται το Πλαίσιο Γκουτέρες, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Ισχυρότερη βούληση, όμως, θα χρειαστεί να επιδείξουν αν φτάσουμε στο τελικό στάδιο, όταν ο κλοιός του λαϊκισμού και του φόβου για το πολιτικό κόστος θα σφίξει περισσότερο.

Ψυχραιμία στις κρίσιμες στιγμές των διαπραγματεύσεων:

Όπως και σε προηγούμενες φάσεις στο Κυπριακό, υπάρχουν ορισμένες κρίσιμες στιγμές. Εκεί όπου η συμφωνία κρέμεται από μια κλωστή. Εκεί όπου μια κουβέντα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων μπορεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα. Εκεί όπου οι προσωπικοί και συλλογικοί φόβοι υπερισχύουν της ελπίδας για το αύριο. Σε αυτό ακριβώς το σημείο, η πολιτική ψυχραιμία, η νηφαλιότητα μπορούν να κάνουν τη διαφορά και να φέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Μιλώντας στις Πρέσπες, ο Αλέξης Τσίπρας μίλησε για το Τριεθνές. Είπε ότι από εκείνο το σημείο πέρασαν, στο διάβα της ιστορίας, νικητές και ηττημένοι. Στο διάβα, όμως, της κυπριακής ιστορίας, έχουν περάσει, μέχρι τώρα, μόνο ηττημένοι. Καιρός να διαβούν και νικητές.