FOCUS

Ίριδα: Μια λέσχη για τους σινεφίλ φοιτητές

Ίριδα: Μια λέσχη για τους σινεφίλ φοιτητές
CNN Greece

Για τους περισσότερους Αθηναίους, η γωνία Ακαδημίας και Ιπποκράτους αποτελεί απλώς ένα κεντρικό σημείο διέλευσης.

Για τους σινεφίλ όμως, μέσα στο νεοκλασσικό της λέσχης φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών, χτυπά η κινηματογραφική καρδιά της πόλης. Η θρυλική Ίριδα, ο κινηματογραφικός τομέας της Λέσχης, έχει μυήσει στην έβδομη τέχνη γενιές Αθηναίων σινεφίλ και συνεχίζει αθόρυβα το πολύτιμο έργο της χάρη στο πάθος και την εθελοντική προσφορά των μελών της.

Η Ίριδα εγκαινίασε τη λειτουργία της ως κινηματοθέατρο στη δεκαετία του 1930 και υπήρξε μία από τις πρώτες κινηματογραφικές αίθουσες της Αθήνας. Ήδη όμως από τη δεκαετία του 1980, οπότε και ιδρύθηκε ο Πολιτιστικός Όμιλος Φοιτητών του Πανεπιστημίου Αθηνών, έχει αρχίσει να παίρνει τη σημερινή της μορφή που δεν είναι άλλη από αυτή ενός ζωντανού κυττάρου κινηματογραφικής παιδείας.

Σήμερα στην Ίριδα, κάποιος -ο οποιοσδήποτε, ανεξάρτητα αν είναι φοιτητής ή όχι- μπορεί να παρακολουθήσει κινηματογραφικές προβολές, τεχνικά και θεωρητικά σεμινάρια και εκδηλώσεις σχετικές με τον Κινηματογράφο, να μάθει να γυρίζει ταινίες και να συμμετάσχει σε όλα τα στάδια της κινηματογραφικής παραγωγής, μέσω σχετικού εξοπλισμού και ανθρώπινου δυναμικού, να φέρει δικές του προτάσεις για σεμινάριο και να συμμετέχει στα οργανωτικά του τομέα, και όλα αυτά δωρεάν.

Η συνδρομή -που αντιστοιχεί στο συμβολικό ποσό των 5 ευρώ το χρόνο- είναι προαιρετική... Για να την αυξήσουν, ούτε λόγος. Η οργανωτική ομάδα θέλει ο Κινηματογραφικός τομέας να είναι όσο πιο προσιτός γίνεται σε όσο περισσότερο κόσμο. “Υπάρχουν άνθρωποι που έρχονται εδώ που τρέφονται από τα συσσίτια του Δήμου”, μας λέει ένα από τα μέλη, “και για εμάς είναι προτεραιότητα να μπορεί να συνεχίσει να έρχεται”.

Μπορεί να ακούγεται αδύνατο, και όμως: με μόνο αυτό το έσοδο, (αφού η οικονομική ενίσχυση από το ΕΚΠΑ έχει εκλείψει τα τα τελευταία δύο χρόνια) και την προσωπική εργασία και το μεράκι των παιδιών, ο Κινηματογραφικός Τομέας καταφέρνει να επισκευάζει μόνος του την ιστορική αίθουσα της Ίριδας, να συντηρεί τον υπάρχοντα υλικοτεχνικό του εξοπλισμό, αλλά και να αγοράζει νέο, με αποτέλεσμα να προσφέρει στα μέλη της όλες τις τεχνικές δυνατότητες να ασκήσουν την κινηματογραφική τέχνη: από το στάδιο του γυρίσματος (κάμερες, φώτα, ήχος) μέχρι και αυτό του μοντάζ. Είναι χαρακτηριστικό, ότι η Ίριδα είναι ένας από τους τελευταίους χώρους στην Αθήνα όπου κάποιος μπορεί να μάθει να κινηματογραφεί, να εφανίζει και να μοντάρει σε φίλμ σούπερ 8 και σούπερ 16.

Το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του Κινηματογραφικού Τομέα είναι τόσο πλούσιο που θα μπορούσε να συγκριθεί με αυτό ενός πανεπιστημιακού τμήματος. Ενδεικτικά σε αυτό το ακαδημαϊκό έτος προσφέρονται 16 εβδομαδιαία σεμιινάρια και εργαστήρια, ένα φεστιβάλ και έχουν γίνει δύο μέχρι στιγμής παράλληλες εκδηλώσεις. Και έπεται και συνέχεια...

Οι εισηγητές των σεμιναρίων είναι σχεδόν όλοι τους “παιδιά της Ίριδας”: ξεκίνησαν ως μαθητές, συνέχισαν ως εισηγητές και, ακόμη και τώρα, που οι περισσότεροι ασχολούνται επαγγελματικά με τον κινηματογράφο ή την τηλεόραση, επιμένουν να επιστρέφουν στην Ίριδα, σα να τους κρατά δεμένους μαζί της, αλλά και μεταξύ τους, κάποια αόρατη κλωστή.

Οι γενιές των σινεφίλ διαδέχονται η μία την άλλη στα φθαρμένα καθίσματα της παλιάς αίθουσας προβολής, κάποιοι περνούν στο ρόλο του κινηματογραφιστή και ξεχωρίζουν, κάποιοι απλώς εκπαιδεύουν το βλέμμα τους ως θεατές, όλοι όμως θυμούνται την Ίριδα ως ένα χώρο, όπου, όχι μόνο έμαθαν σινεμά, αλλά και βρήκαν ό,τι πιο κοντινό στη δημοκρατία της τέχνης.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ