Η οδική ασφάλεια είναι καταρχήν προσωπική υπόθεση

Λογικά λοιπόν η ασφάλειά μας στο δρόμο πρέπει να μας απασχολεί και να είναι ένα από τα πρώτα μελήματά μας. Σίγουρα οι κατασκευαστές των αυτοκινήτων εδώ και περίπου 30 χρόνια δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στο συγκεκριμένο τομέα. Εξοπλίζοντάς τα με συστήματα όπως το ESP αρχικά και με συστήματα υποβοήθησης τελευταία προκειμένου να υποστηρίζουν το έργο του οδηγού και να το διευκολύνουν, να αυξάνουν το επίπεδο της ενεργητικής ασφάλειας και να αποφεύγουν ή να περιορίζουν τις συνέπειες μιας σύγκρουσης. Αν η τελευταία δεν μπορεί να αποφευχθεί ο σχεδιασμός του πλαισίου τους είναι τέτοιος που ο χώρος των επιβατών θα διατηρηθεί όσο το δυνατόν ανέπαφος, ενώ στοιχεία, όπως για παράδειγμα, οι αερόσακοι θα φροντίσουν με τη σειρά τους για την προστασία των επιβατών.

Στην όλη εξίσωση της ασφάλειας των μετακινήσεών μας όμως εξακολουθεί να υπάρχει ένας αδύναμος κρίκος και ο οποίος είναι ο ίδιος ο άνθρωπος. Ο οδηγός στην προκειμένη περίπτωση.

Που θα ξεκινήσει χωρίς να βάλει τη ζώνη ασφαλείας του, δίνοντας ενδεχόμενα το κακό παράδειγμα και στους επιβάτεςτου και ακυρώνοντας όλα τα εξελιγμένα συστήματα που καλώς διαθέτει το αυτοκίνητό του.

Που θα αποφασίσει να οδηγήσει γνωρίζοντας πως έχει καταναλώσει αλκοόλ και θέτοντας σε κίνδυνο τόσο τη ζωή του, όσο και τη ζωή των υπολοίπων που κινούνται παράλληλα στον ίδιο δρόμο.

Που θα συνεχίζει να οδηγεί κουρασμένος για να αποκοιμηθεί πάνω στο τιμόνι, έστω και για δευτερόλεπτα με καταστροφικές συνέπειες.

Που παρά το ότι το γνωρίζει θα ασχοληθεί με το τηλέφωνό του όσο οδηγεί και δεν θα προσέχει το δρόμο.

Που θα κάνει λάθος εκτίμηση των δυνατοτήτων και των ικανοτήτων του, που συνήθως υπολείπονται αυτών του αυτοκινήτου του και θα εκτεθεί σε κίνδυνο.

Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα που δείχνουν ξεκάθαρα πως η οδική ασφάλεια είναι καταρχήν προσωπική υπόθεση όλων όσων κάθονται πίσω από ένα τιμόνι. Αν όλοι το έχουμε κατά νου τότε ναι, οι μετακινήσεις μας μπορούν να γίνουν πραγματικά πιο ασφαλείς.