Ουάιλντερ Πένφιλντ: Ο νευροχειρουργός που πρωτοστάτησε στη θεραπεία της επιληψίας

Ακόμη και σήμερα η προσέγγιση του Ουάιλντερ Πένφιλντ για τη θεραπεία της επιληψίας μοιάζει πρωτοποριακή

Ο Ουάιλντερ Πένφιλντ ανέπτυξε τη μέθοδο, που ονομάζεται «Διαδικασία του Μόντρεαλ» (Montreal Procedure) τη δεκαετία του 1930. Τον βοήθησε να εντοπίσει την πηγή της επιληψίας στον εγκέφαλο, έτσι ώστε να μπορεί να αφαιρέσει τον ιστό που είχε την βλάβη και να ανακουφίσει τον ασθενή από τις εξουθενωτικές επιληπτικές κρίσεις.

Αλλά το έργο του στην επιληψία αύξησε επίσης την κατανόησή μας για την αρχιτεκτονική του εγκεφάλου, για την χαρτογράφησή του και μάθαμε το πώς οι πτυχώσεις και οι επιμέρους περιοχές του σχετίζονται με τις αισθήσεις στο σώμα.

Η μέθοδος που βοήθησε τους ασθενείς με επιληψία

Οι περιγραφές της «Διαδικασίας του Μόντρεαλ» του Πένφιλντ είναι ένα περίεργο θέαμα στο χειρουργικό τραπέζι. Οι ασθενείς παραμένουν ήρεμοι και ξύπνιοι, ενώ ο χειρουργός κυριολεκτικά κάνει ηλεκτροσόκ στον εγκέφαλό τους!

Το να παραμένει ο ασθενής ξύπνιος ήταν καθοριστικό στοιχείο για την επιτυχία της διαδικασίας. Συχνά στην επιληψία οι κρίσεις προέρχονται από μία περιοχή του εγκεφαλικού ιστού, η οποία έχει πληγεί ή καταστραφεί. Ο στόχος του νευροχειρουργού είναι να εντοπίσει τον ιστό με την βλάβη, ενώ παράλληλα προστατεύει τα υγιή μέρη του εγκεφάλου.

Με το κρανίο ανοιχτό και τον εγκέφαλο εκτεθειμένο, ο Ουάιλντερ Πένφιλντ «εξερευνούσε» την επιφάνεια του εγκεφάλου με ένα μικρό ηλεκτρόδιο. Αν άγγιζε μια περιοχή του εγκεφάλου που σχετιζόταν με την αίσθηση στα δάχτυλα, οι ασθενείς θα ανέφεραν μούδιασμα στα δάχτυλά τους. Η ανάπτυξη διαφόρων περιοχών του εγκεφάλου με μικρά ηλεκτρικά κύματα θα μπορούσε να οδηγήσει τους ασθενείς «να ξαναζήσουν αναμνήσεις», να βλέπουν «ριπές φωτός», ή να μυρίζουν μια συγκεκριμένη οσμή. Το ηλεκτρόδιο ουσιαστικά ενεργοποιεί, ή απενεργοποιεί το κύκλωμα του εγκεφάλου που εμπλέκεται σε αυτές τις αισθήσεις και αντιλήψεις.