Κύπρος: Ξεχασμένο για 4 χρόνια παραμένει ένα μωρό στο Μακάρειο Νοσοκομείο

Το παιδί, το οποίο πάσχει από σύνδρομο συγγενούς κεντρικού υποαερισμού, γεννήθηκε στο νοσοκομείο και έχει περάσει μόλις λίγες μέρες στο σπίτι του.

Σε ρεπορτάζ του ΑΝΤ1, όταν ο μικρός ήταν 2,5 ετών, ο Εντατικολόγος Παίδων του Μακάρειου Νοσοκομείου Θανάσης Αθανασίου είχε τονίσει: «το αγοράκι νοσηλεύεται από τη μέρα που γεννήθηκε σχεδόν δυόμιση χρόνια. Είχε πάει για ένα μικρό χρονικό διάστημα στο σπίτι του και πάσχει από σύνδρομο συγγενούς κεντρικού υποαερισμού, δηλαδή το παιδί ξεχνά να αναπνεύσει όταν κοιμάται γι’ αυτό το λόγο όταν κοιμάται χρειάζεται υποστήριξη αναπνευστικής συσκευής. Το παιδάκι αυτή τη στιγμή είναι στο νοσοκομείο, ζει κάτω από το τεχνητό φως, δεν έχει δει ήλιο ούτε ξέρει τι είναι το σκοτάδι χρειάζεται μία αγκαλιά, θέλει ησυχία και οικογενειακή θαλπωρή. Το μωρό μπορεί να νοσηλευτεί στο σπίτι».

Τα πράγματα από τότε δεν έχουν αλλάξει και η Τατιάνα Ηρακλέους, μία μητέρα που γνώρισε τον μικρό όταν νοσηλευόταν στο ίδιο ίδρυμα, το δικό της παιδί κάνει έκκληση για βοήθεια. Η ίδια, μέσω ανάρτησής της στο facebook, κάνει λόγο για «έγκλημα» και ζητά να κινητοποιηθούν οι αρμόδιες Αρχές, ώστε ο 4χρονος να μπορέσει να φύγει επιτέλους από το νοσοκομείο.

«Δεν μπορούμε να κλείνουμε τα μάτια, σε τέτοια εγκλήματα, γιατί περί εγκλήματος πρόκειται», υπογραμμίζει, αναφέροντας όλο το ιστορικό της συνάντησής της με τον μικρό, αλλά και αναφέροντας αναλυτικά τα βήματα που μπορούν να γίνουν για να βρεθεί μία λύση.

«Στις 2 Απριλίου 2018, βρέθηκα στο Μακάρειο Νοσοκομείο για μια μικροεπέμβαση που έπρεπε να κάνει ο γιος μου. Εκεί λοιπόν στους διαδρόμους του νοσοκομείου, γνώρισα ένα παιδάκι. Την πρώτη μέρα που το είδα του χαμογέλασα και πρόθυμα έμεινε για λίγα λεπτά μαζί μου να παίξουμε. Την επόμενη ημέρα που τον ξαναείδα στους διαδρόμους του νοσοκομείου και του μίλησα, έτρεξε στην αγκαλιά μου», έγραψε χαρακτηριστικά.

Όταν είχε γίνει γνωστή η υπόθεση του παιδιού, το 2016, το υπουργείο Υγείας είχε αποφασίσει να παραμείνει στο νοσοκομείο, έως ότου βρεθεί μία λύση. Δυστυχώς, όμως, ο μικρός παραμένει εκεί.

«Με βάση τη νομοθεσία, η Διευθύντρια των Υπηρεσιών Κοινωνικής Ευημερίας αναλαμβάνει τη φροντίδα και προστασία των παιδιών σε περιπτώσεις κατά τις οποίες οι γονείς εγκαταλείπουν ή δεν είναι σε θέση να εκτελέσουν τις γονικές τους υποχρεώσεις. Παράλληλα η ανάληψη της φροντίδας ενός παιδιού, εξυπακούει τη μετακίνησή του από το περιβάλλον στο οποίο ζει και την τοποθέτησή του σε ανάδοχη οικογένεια (κατά προτίμηση συγγενική, εφόσον κρίνεται κατάλληλη) ή σε ίδρυμα παιδικής προστασίας», αναφέρει η κ. Ηρακλέους.