ΚΟΣΜΟΣ

Κόμπι Μπράιαντ: Ο θρύλος του NBA με τα δικά του λόγια

Κόμπι Μπράιαντ: Ο θρύλος του NBA με τα δικά του λόγια
AP Photo/Chris Carlson

Ο τραγικός θάνατος του Κόμπι Μπράιαντ δεν σηματοδοτεί μόνο το τέλος ενός σπουδαίου μπασκετμπολίστα αλλά και ενός αθλητή κορυφαίου ήθους που αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση όχι μόνο για τους συναθλητές του αλλά και για εκατομμύρια φιλάθλους.

Τα τελευταία χρόνια, ο Μπράιαντ ενέπνευσε πλήθος ανθρώπων και όχι μόνο αθλητές. Η επιρροή του εξαπλώθηκε πέρα από τον αθλητισμό, αγγίζοντας τον πολιτισμό, τις επιχειρήσεις και την οικογένειά του.

Πολλές φορές ο αδικοχαμένος αθλητής μοιράστηκε τις σκέψεις του για ένα εύρος θεμάτων. Αυτός είναι ο Κόμπι Μπράιαντ με δικά του λόγια.

Για τη θυσία

«Όλοι μπορούμε να αριστεύσουμε στην τέχνη μας, αλλά πρέπει κανείς να πάρει μια απόφαση. Αυτό που εννοώ είναι ότι υπάρχουν θυσίες που συνοδεύουν τις επιλογές μας. Ο χρόνος με την οικογένεια, η συναναστροφή με φίλους, το να είσαι ο τέλειος φίλος, ο τέλειος γιος, ανιψιός, ή οτιδήποτε άλλο. Υπάρχουν θυσίες που συνοδεύονται από αυτήν την απόφαση.

Για τη συνεισφορά των μαύρων αθλητών στον πολιτισμό

«(Είναι) κομβική. Αυτό που αντιπροσωπεύουμε, αυτό που αντιπροσωπεύει η Αμερική, το πολιτιστικό μείγμα που συνιστά η Αμερική, η ποικιλομορφία που συνιστά η Αμερική, όλα έχουν να κάνουν με την προώθηση του πολιτισμού. Από τον Μοχάμεντ Άλι μέχρι τον Μπιλ Ράσελ αυτό έχουν κάνει, αυτού του πράγματος είναι πρωτοπόροι και χρέος μας είναι να προσπαθήσουμε να αποτελέσουμε συνέχεια αυτού».

Για την πρωτιά

«Για να είσαι αποτελεσματικός ηγέτης, πρέπει να είσαι ένας πραγματικά καλός ακροατής. Όχι αυτού που λέγεται, αλλά αυτού που δεν λέγεται. Πρέπει να είσαι πραγματικά παρατηρητικός. Αυτή ήταν μια μεγάλη μετάβαση για μένα. Από το να είμαι σκόρερ και αρχηγός στο γήπεδο, στο να είμαι ηγέτης, το οποίο σημαίνει να βάζω πρώτα τους άλλους. Αυτό σημαίνει να μην σε νοιάζει αν ‘είμαι σε ρυθμό’, ’παίζω καλά σε αυτόν τον αγώνα’, ‘είμαι έτοιμος να φύγω’, αλλά, ‘η ομάδα παίζει καλά;’. Τι πρέπει να κάνω για να τους βοηθήσω να είναι έτοιμοι;

Για τους επικριτές του

«Έχω σουτάρει πάρα πολλά καλάθια από τότε που ήμουν οχτώ ετών. Αλλά το ‘πάρα πολλά’ είναι θέμα οπτικής. Κάποιοι άνθρωποι θεωρούσαν ότι ο Μότσαρτ είχε πάρα πολλές νότες στις συνθέσεις του. Ας το θέσω έτσι: Διασκεδάζω τους ανθρώπους που λένε ότι σουτάρω υπερβολικά πολύ. Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον. Για να επιστρέψω στον Μότσαρντ, αυτός απαντούσε στους επικριτές του λέγοντας ότι δεν υπάρχουν ούτε πάρα πολλές ούτε πάρα πολύ λίγες νότες. Υπάρχουν τόσες όσες είναι απαραίτητες».

Για το «ξεπούλημα» του εαυτού μας

«Να είσαι ο εαυτός σου. Αυτό είναι. Δεν υπάρχει κόλπο. Δεν πρέπει να εφεύρεις κάτι. Ποιος είσαι; Πού βρίσκεσαι σήμερα; Ποια είναι η ιστορία σου; Και το μόνο που κάνεις είναι να επικοινωνήσεις αυτήν την ιστορία στο κοινό».

Για τον φόβο της αποτυχίας

«Πρέπει να βγεις και να παίξεις, φίλε. Δεν μπορείς να ανησυχείς για την κριτική. Δεν μπορείς να ανησυχείς για την αποτυχία. Στ’ αλήθεια δεν μπορείς να ανησυχείς γι’ αυτά τα πράγματα. Πρέπει να βγεις και να παλέψεις και να παίξεις το καλύτερο που μπορείς, και ό,τι γίνει έγινε. Δεν μπορείς να αφήσεις τον φόβο της αποτυχίας ή τον φόβο του τι θα πουν οι άλλοι να σε αιχμαλωτίσουν».

Για τον εκφοβισμό

«Το μυαλό μου δεν δουλεύει με αυτόν τον τρόπο. Είναι κάτι που ποτέ δεν σκέφτηκα. Η τελευταία φορά που αισθάνθηκα φόβο ήταν όταν ήμουν 6 χρονών σε ένα μάθημα καράτε. Είχα πορτοκαλί ζώνη και ο δάσκαλος με διέταξε να παλέψω με έναν που είχε μαύρη ζώνη, ήταν δύο χρόνια μεγαλύτερος από μένα και πολύ πιο μεγαλόσωμος. Είχα φοβηεί πάρα πολύ. Εννοώ, ήμουν τρομοκρατημένος και με τσάκισε στο ξύλο. Μετά όμως συνειδητοποίησα ότι δεν με είχε χτυπήσει όσο άσχημα φοβόμουν και ότι στην πραγματικότητα δεν υπήρχε κάτι να φοβάμαι. Τότε περίπου συνειδητοποίησα ότι ο φόβος δεν υπάρχει στ’ αλήθεια αν σκέφτεσαι όπως πρέπει».

Για το μεγάλωμα της κόρης του, Τζιάνα

«Το καλύτερο είναι όταν βγαίνουμε έξω και φαν έρχονται κοντά μας και ενώ εκείνη στέκεται δίπλα μου, εκείνοι μου λένε ‘πρέπει να κάνεις αγόρι… πρέπει να μεταδώσεις την παράδοση, την κληρονομιά΄. Κι αυτή απαντά ‘Εντάξει, το έχω, δεν χρειάζεται να κάνει αγόρις γι’ αυτό. Κι εγώ λέω ‘Ναι, ακριβώς, το έχεις’».

Kobe Bryant on leadership, failure, critics and more, in his own words, by Dakin Andone and Alicia Lee

ΔΗΜΟΦΙΛΗ