Κορωνοϊός: Πέθανε ο «ιπτάμενος Σίνγκ», ο υπεραθλητής της Ινδίας

Σημειώνεται πως ο Σίνγκ κέρδισε τέσσερα ασιατικά χρυσά μετάλλια και τερμάτισε τέταρτος στον τελικό των 400 μέτρων στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης το 1960.

Το 2013, η ιστορία του μετατράπηκε σε ταινία Bollywood με τίτλο Bhaag Milkha Bhaag - Run Milkha Run.

Η σύζυγος του Σίνγκ, Νιρμάλ Καούρ, πρώην αρχηγός του βόλεϊ, πέθανε επίσης από τον Covid νωρίτερα αυτήν την εβδομάδα, σε ηλικία 85 ετών.

Ο Σινγκ είχε προσβληθεί από το Covid-19 τον περασμένο μήνα και πέθανε από επιπλοκές από την ασθένεια σε νοσοκομείο στη βόρεια πόλη Chandigarh αργά την Παρασκευή.

Ο πρωθυπουργός Νάρεντρα Μόντι ηγήθηκε των σχολίων προς τον αθλητή, ο οποίος έχει χαρακτηριστεί ως ο πρώτος αθλητικός σούπερ σταρ της Ινδίας.

Αξίζει να σημειωθεί πως τα αθλητικά κατορθώματα του Σίνγκ στους στίβους είναι αγγίζουν το επίπεδο του θρύλου στην Ινδία. Κέρδισε πέντε χρυσά σε διεθνή αθλητικά πρωταθλήματα και του απονεμήθηκε το Παγκόσμιο Τρόπαιο Helms το 1959 επειδή κέρδισε 77 από τους 80 διεθνείς αγώνες. Κέρδισε επίσης τον πρώτο χρυσό της Κοινοπολιτείας της Ινδίας το 1958.

Ο Σινγκ μεγάλωσε σε ένα μικρό χωριό το οποίο κατά την παιδική του ηλικία, ήταν ακόμα υπό Βρετανική κατοχή.

Ως νεαρός, ζούσε σε ένα απομακρυσμένο χωριό στην επαρχία Μουχάλαν ενώ είδε τους γονείς και τα επτά αδέλφια του να δολοφονούνται κατά τη διάρκεια του διαχωρισμού της Ινδίας και της δημιουργίας του Πακιστάν το 1947.

Καθώς ο πατέρας του έπεσε, τα τελευταία του λόγια ήταν «Bhaag Milkha Bhaag» κάτι που σημαίνει τρέξε Μίλκα, τρέξε, προτρέποντας τον γιο του να τρέξει για τη ζωή του.

Το αγόρι έτρεξε - πρώτα για να σώσει τη ζωή του και μετά για να κερδίσει μετάλλια.

Φτάνοντας στην Ινδία ως ορφανός το 1947, έκανε μικροπαρανομίες για την επιβίωση μέχρι να βρει θέση στο στρατό. Εκεί ανακάλυψε τις αθλητικές του ικανότητες.

Ο Σίνγκ κέρδισε το Χρυσό στους Αγώνες της Κοινοπολιτείας του 1958 στο Κάρντιφ και τερμάτισε τέταρτος στα 400 μέτρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, χάνοντας ένα χάλκινο μετάλλιο.

Το 1960, κλήθηκε να συμμετάσχει στην εκδήλωση των 200 μέτρων σε διεθνή αθλητικό διαγωνισμό στη Λαχόρη του Πακιστάν. Δεν είχε επιστρέψει στο Πακιστάν από τότε που έφυγε το 1947 και αρχικά αρνήθηκε να φύγει.

Ο Σινγκ πήγε τελικά στο Πακιστάν. Παρά την τεράστια υποστήριξη του κύριου αντιπάλου του, του Πακιστάν Abdul Khaliq, στο γήπεδο, ο Σίνγκ κέρδισε αυτόν τον αγώνα, ενώ ο Khaliq πήρε το χάλκινο μετάλλιο.

Καθώς ο στρατηγός Ayub Khan, δεύτερος πρόεδρος του Πακιστάν, απένειμε στους διαγωνιζόμενους τα μετάλλιά τους, ο Σινγκ έλαβε το ψευδώνυμο που θα τον ακολουθήσει για το υπόλοιπο της ζωής του.

«Ο στρατηγός Ayub μου είπε», Μίλκα, ήρθες στο Πακιστάν και δεν τρέξατε. Στην πραγματικότητα πετάξατε στο Πακιστάν.

Το Πακιστάν σας απονέμει τον τίτλο του ιπτάμενου Sikh. «Εάν ο Μίλκα Σινγκ είναι γνωστός ως ιπτάμενος Sikh σε ολόκληρο τον κόσμο σήμερα, αυτό πρέπει να πιστωθεί στον στρατηγό Ayub και στο Πακιστάν», δήλωσε ο Σίνγκ στον BBC αργότερα.

Παρόλο που δεν κέρδισε ποτέ ένα ολυμπιακό μετάλλιο, η μόνη του επιθυμία ήταν να «κερδίσει κάποιος άλλος το μετάλλιο για την Ινδία».