ΚΟΣΜΟΣ

Τέξας: «Όλοι ήταν τρομαγμένοι, τους είπα να κάνουν ησυχία» - 10χρονη επιζήσασα διηγείται τον τρόμο

Συμμαθητές των δολοφονημένων παιδιών προσεύχονται έξω από το σημείο του μακελειού AP Photo/Rogelio V. Solis

Την ώρα που οι γονείς των δολοφονημένων μαθητών ζητούν επίμονα απαντήσεις για τη στάση της αστυνομίας καθώς και τα μέτρα ασφαλείας του δημοτικού σχολείου στο Ουβάλντε του Τέξας, συγκλονιστικές μαρτυρίες έρχονται στο φως από παιδιά που έζησαν τον εφιάλτη. 

Έχοντας μόλις τελειώσει το μάθημα της γυμναστικής, μια τελετή απονομής και την ταινία «The Jungle Cruise», η Τζέμα Λόπεζ βρισκόταν μαζί με τους συμμαθητές της στην αίθουσα 108, τελειώνοντας τις εργασίες της και «κάνοντας ό,τι κάνουμε», όπως το θέτει η ίδια μιλώντας στους New York Times.

Εκείνη τη στιγμή άκουσε έναν συνεχόμενο δυνατό θόρυβο από μακριά. Στην αρχή νόμιζε ότι ήταν πυροβολισμοί, μετά όμως είδε αστυνομικούς έξω από το παράθυρό της και άκουσε ακόμη πιο έντονο θόρυβο.

«Όλοι φοβήθηκαν, και τους είπα να κάνουν ησυχία», λέει η 10χρονη Τζέμα. Μία από τις συμμαθήτριές της νόμιζε ότι ήταν πλάκα και γέλασε. Η Τζέμα την έσπρωξε.

Η ίδια και οι συμμαθητές της, χρόνια τώρα, λαμβάνουν εκπαίδευση για το τι να κάνουν αν κάποιος ένοπλος μπει μέσα στο σχολείο. «Κάνουμε συχνά εξάσκηση, από τον παιδικό σταθμό ή το νηπιαγωγείο», λέει. Έκλεισε τα φώτα στην αίθουσα, όπως ακριβώς έχει μάθει να κάνει, και κρύφτηκε κάνω από ένα μεγάλο τραπέζι.

AP Photo

Η Τζέμα λέει ότι δεν φοβάται εύκολα. «Νομίζω ότι το έχω πάρει από τον θείο μου», λέει. «Ο θείος μου δεν φοβάται καθόλου». Σε σχέση με κάποιους από τους συμμαθητές της ήταν πιο ήρεμη, λέει.

Αλλά ποτέ στη ζωή της δεν είχε ακούσει πυροβολισμούς σαν αυτούς. Η μόνη προηγούμενη εμπειρία της στην πραγματική ζωή ήταν στα 5 της, όταν ο θείος της την άφησε να πυροβολήσει με το αεροβόλο του.

«Άκουσα πολλούς ακόμη πυροβολισμούς και μετά έκλαψα λίγο», θυμάται. «Και η κολλητή μου η Σόφι έκλαιγε επίσης δίπλα μου».

Τελικά, ένας αστυνομικός μπήκε στην αίθουσα και ρώτησε αν όλοι ήταν καλά. Τότε, είπε σε όλη την τάξη να φύγουν γρήγορα από το σχολείο και σένα γραφείο κηδειών στο τέλος του δρόμου.

«Νομίζω ότι έτρεξα πιο γρήγορα απ’ ό,τι έχω τρέξει σε όλη μου τη ζωή», λέει η Γκέμα. Μόλις έφτασε στο καταφύγιο, είπε: «Ένιωσα πολύ πιο ασφαλής αλλά δεν μπορούσα να σταματήσω να κλαίω. Πίστευα ότι ο άντρας θα ερχόταν ξανά, αυτή τη φορά στο γραφείο τελετών».

Η γιαγιά της Τζέμα, Φερνάντα Μορένο, ήταν στο μαγαζί με τον αδελφό της, όταν άκουσε ότι το σχολείο έχει αποκλειστεί. Όταν έτρεξε προς το σχολείο, βρέθηκε μπροστά σε ένα χάος. Αστυνομικοί διέταζαν το συγκεντρωμένο πλήθος έξω από το σχολείο να κάνει πίσω. «Κάποιος έκλαιγε και ούρλιαζε», θυμάται η κυρία Μορένο «Δεν ήξερα τι να κάνω. Ένιωθα σαν σκύλος. Ήθελα απλώς να πηδήξω τον φράχτη».

Παρόλα αυτά, υπάκουσε τις οδηγίες.

Όταν τελικά ξανασυναντήθηκε με την Τζέμα, κατακλίστηκε από ανακούφιση. «Την είδα — Θεέ μου!» θυμάται. Ένιωθε τα δάκρυα να αναβλύζουν και ήθελε να κλάψει. Παρόλα αυτά προσπάθησε να συγκρατηθεί για χάρη της μικρής και έσφιξε την Τζέμα όσο πιο πολύ μπορούσε κοντά της.

Τα όπλα η κύρια αιτία θανάτου των νέων στις ΗΠΑ

Αξίζει να σημειωθεί πως τα πυροβόλα όπλα έχουν μετατραπεί στην κυριότερη αιτία θανάτου στις τάξεις των νέων Αμερικανών, ξεπερνώντας τα τροχαία, υποδεικνύει πρόσφατη μελέτη της κυριότερης υπηρεσίας δημόσιας υγείας των ΗΠΑ, που καταγράφει μεγάλη αύξηση των ανθρωποκτονιών με τη χρήση τους, όπως η σφαγή σε σχολείο του Τέξας την Τρίτη, όταν χάθηκαν οι ζωές 19 μαθητών και μαθητριών.

Το 2020, 4.368 παιδιά και έφηβοι ηλικίας ως και 19 ετών υπέκυψαν στα τραύματα που τους προκάλεσαν σφαίρες, με τον δείκτη να φτάνει τους 5,4 θανάτους ανά 100.000 παιδιά και εφήβους, δείχνει πίνακας που δημοσίευσαν τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC).

Σχεδόν τα δύο τρίτα των θανάτων αυτών χαρακτηρίζονται ανθρωποκτονίες.

Συγκριτικά, 4.036 θάνατοι οφείλονταν σε τροχαία δυστυχήματα στην ίδια ηλικιακή κατηγορία.

ΔΗΜΟΦΙΛΗ

× Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies. Με τη χρήση αυτού του ιστότοπου, αποδέχεστε τους Όρους Χρήσης