Πέθανε πλήρης ημερών η μυθιστοριογράφος Μπενουάτ Γκρου

Η Μπλαντίν ντε Κον αναφέρει στο Γαλλικό πρακτορείο:

Πέθανε στον ύπνο της όπως το ήθελε, χωρίς να υποφέρει. Είχε μια τόσο ωραία ζωή. Είμαι ακόμα σοκαρισμένη, όμως πιστεύω ότι είναι καλύτερα έτσι. Δεν ήταν πολύ καλά τον τελευταίο καιρό.

Η Μπενουάτ Γκρου ξεκίνησε τη συγγραφή όταν ήταν περίπου 40 ετών. Αρχικά, στα πρώτα της βήματα στο χώρο, τη συνόδεψε η αδελφή της, Φλορά με τα βιβλία: "Ημερολόγιο για τέσσερα χέρια", "Οι δύο γυναίκες", "Ήταν δυο φορές". Το 1972, υπέγραψε μόνη της το πρώτο μυθιστόρημα με τίτλο "La Part des choses" (Το μέρος των πραγμάτων). Ένα κομμάτι της βιβλιογραφίας της κυκλοφορεί και στην Ελλάδα.

Τρία χρόνια αργότερα, στα 55 της, η Μπενουάτ Γκρου εξέδωσε το "Ainsi soit-elle", ένα γεμάτο σφρίγος δοκίμιο για τα δικαιώματα των γυναικών στη σύγχρονη κοινωνία. Το βιβλίο-μανιφέστο είχε μεγάλη εμπορική επιτυχία και πούλησε ένα εκατομμύριο αντίτυπα σε όλο τον κόσμο.

Γεννημένη στις 31 Ιανουαρίου 1920 στο Παρίσι από κοσμικούς γονείς, η Μπενουάτ Γκρου μεγαλώνει σε μια αυστηρή οικογένεια, με τη μητέρα της να την υποβιβάζει διαρκώς. Δεν τη θεωρούσε ούτε αρκετά όμορφη, ούτε αρκετά έξυπνη.

Φιλόλογος και στη συνέχεια δημοσιογράφος, η Μπενουάτ Γκρου ζει τη ζωή μιας νεαρής γυναίκας της εποχής της και του κοινωνικού κύκλου της. Είχε τρείς συζήγους στη ζωή της (μεταξύ των οποίων ο δημοσιογράφος Ζορζ ντε Κον και ο συγγραφέας Πολ Γκιμάρ) και απέκτησε τρία παιδιά.

"Αισθανόμουν πολίτης δεύτερης ζώνης, απούσα από τον κόσμο, και χρειάστηκα πραγματικά χρόνο για να ξυπνήσω", εξήγησε αργότερα.

Το 1984, η σοσιαλίστρια υπουργός των δικαιωμάτων των γυναικών, Ιβέτ Ρουντί, της αναθέτει την προεδρία της Επιτροπής Ορολογίας που θα μετέτρεπε σε θηλυκά ορισμένα ουσιαστικά. Ήρθε όμως αντιμέτωπη με τη Γαλλική Ακαδημία και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ η αλλαγή.

Στη συνέχεια γράφει πολλά μυθιστορήματα, μεταξύ των οποίων "Τα τρία τέταρτα του χρόνου", μια ελκυστική αφήγηση με την οποία καταγγέλλει τη φαλλοκρατία, και μετά "Τα αγγεία της καρδιάς", μια ιστορία αγάπης που θα έχει εμπορική επιτυχία.

Το 2006, με το "Άγγιγμα της μοίρας" επιτίθεται σ' ένα άλλο ταμπού, τα γηρατειά και τον θάνατο ως ελεύθερη επιλογή. Δύο χρόνια μετά, εκδίδει και την αυτοβιογραφία της με τίτλο "Η δραπέτευσή μου".

Το 2013 εξέδωσε μια βιογραφία της γαλλίδας επαναστάτριας Ολυμπίας ντε Γκουζ, πρωτοπόρου του γαλλικού φεμινισμού.