Οικουμενικός Πατριάρχης για κλιματική αλλαγή: Κανείς δεν σώζεται μόνος του αν δεν σωθούν όλοι

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης ήταν ο κεντρικός ομιλητής στη συνάντηση «Religious Leaders Unite for Climate Peace in Solidarity with Refugees» (Οι θρησκευτικοί ηγέτες ενώνονται υπέρ της κλιματικής ειρήνης εν αλληλεγγύη με τους πρόσφυγες.

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στην έδρα του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών, στη Γενεύη, στο πλαίσιο της Παγκόσμιας Διάσκεψης για τους Πρόσφυγες και τους Μετανάστες, η οποία διοργανώνεται από 13 έως 15 Δεκεμβρίου, στην ίδια πόλη, από την Επιτροπή του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNHCR, the UN Refugee Agency).

Ο Παναγιώτατος, ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Ένα από τα μαθήματα που διδαχθήκαμε κατά τη διάρκεια της πρόσφατης πανδημίας -αν και με πολύ οδυνηρό και σίγουρα ακούσιο τρόπο- είναι ότι κανείς δεν σώζεται μόνος του, κανείς δεν σώζεται αν δεν σωθούν όλοι. Οι απειλές που αντιμετωπίζει ο κόσμος μας αυτή τη στιγμή μπορούν να αντιμετωπιστούν και να ξεπεραστούν μόνο σε συνεργασία. Και εδώ είναι που ο διάλογος και η σύμπραξη των θρησκευτικών κοινοτήτων αποδεικνύονται ουσιώδη και ζωτικής σημασίας.»

«Διότι είτε μιλάμε για τον Covid-19 είτε για την κλιματική αλλαγή ή για το προσφυγικό αδιέξοδο, σίγουρα έχουμε να κάνουμε με πρωτόγνωρες προκλήσεις. Αυτός είναι ο λόγος που αναφερόμαστε σε αυτές και ως κρίσεις, που είναι ένας ελληνικός όρος, ο οποίος υποδηλώνει την απαγγελία ´κρίσεως´ακριβώς επειδή αξιολογούμαστε με βάση τον τρόπο που ανταποκρινόμαστε σε αυτές τις περιστάσεις, καθώς είναι σημεία καμπής ή φαινόμενα που διαμορφώνουν καθοριστικά τις ζωές μας.Στην πραγματικότητα, ενώ ο κορωνοϊός μπορεί να σχετίζεται με την ιατρική, η ρύπανση με την επιστήμη και η μετανάστευση με την πολιτική, ο τρόπος με τον οποίο ανταποκρινόμαστε και επιλέγουμε να επιλύσουμε αυτές τις προκλήσεις είναι ακριβώς εκεί που πρέπει να εμπλέκονται η πίστη και η θρησκεία».

Ο Παναγιώτατος στην ομιλία του αναφέρθηκε στις προσπάθειες του Οικουμενικού Πατριαρχείου για την ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας Κοινότητας για το ζήτημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της περιβαλλοντικής βιωσιμότητας, υπενθυμίζοντας ότι επίμονα και κατ’ επανάληψη ο ίδιος έχει διατυπώσει τη θέση ότι «η κλιματική αλλαγή συνιστά πρωτίστως ένα πνευματικό και ηθικό ζήτημα και όχι μόνον ένα κυβερνητικό ή τεχνολογικό πρόβλημα, σαν να ήταν απλώς ένα από μια μακρά λίστα διλημμάτων που αντιμετωπίζουν οι πολιτικοί ειδικότερα και οι άνθρωποι γενικότερα».

Ολοκληρώνοντας την ομιλία του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, δεήθηκε προς τον Θεό να είναι ελεήμων και συμπονετικός με τον λαό Του, ιδιαίτερα με εκείνους που βρίσκονται εν ανάγκαις και τους εκτοπισμένους.

«Ας φανταστούμε έναν κόσμο όπου επικρατεί η ειρήνη και η δικαιοσύνη, όπου η βία και οι διακρίσεις εξαλείφονται, όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια προστατεύονται αποτελεσματικά. Και ας ανοίξουμε τις καρδιές μας στην αλληλεγγύη προς τους πρόσφυγες, καθώς και στον σεβασμό και την προστασία του μοναδικού δώρου της δημιουργίας του Θεού, που καλούμαστε να κληροδοτήσουμε στα παιδιά μας».