Φόβοι για εκτροχιασμό της κρίσης στη Μέση Ανατολή - Απαραίτητη η εκεχειρία μέχρι τον Μάρτιο

Με τον Μπενιαμίν Νετανιάχου να λέει για ακόμη μία φορά «όχι» στην πρόταση που οικοδόμησαν από κοινού ΗΠΑ, Κατάρ, Αίγυπτος και Ιορδανία συνομιλώντας φυσικά και με τη Χαμάς τα δεδομένα τόσο σε στρατιωτικό όσο και σε διπλωματικό επίπεδο παραμένουν τα ίδια.

Το Ισραήλ είναι δεδομένο πως έχει τη στρατιωτική ισχύ να διαλύσει ολοσχερώς τη Λωρίδα της Γάζας από άποψη υποδομών και η διαρκώς επαναλαμβανόμενη φράση «μέχρι την τελική νίκη» δείχνει πως δεν υπολογίζει σε καμία περίπτωση τις διεθνείς πιέσεις αλλά και την πρόσφατη «ρήτρα» από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης που έχει ζητήσει με ψήφισμα την άμεση αποχή από πρακτικές που θέτουν σε κίνδυνο αμάχους. Οι νεκροί με τους ρυθμούς που το Τελ Αβίβ πλήττει στόχους σε κάθε πλευρά της Λωρίδας αναμένεται να ξεπεράσουν τους 30.000 σύντομα και η αιματοχυσία είναι ένα δεδομένο στο οποίο εδράζεται και η σημαντική ρήξη στις σχέσεις με τις ΗΠΑ.

Σε κάθε περίπτωση εάν η κυβέρνηση Νετανιάχου δεν «υποκύψει» στις αμερικανικές πιέσεις και συνεχίσει να πλήττει τη Γάζα με αυτούς τους ρυθμούς ειδικοί εκτιμούν πως η κατάσταση θα ξεφύγει από κάθε έλεγχο τον Μάρτιο. Ο λόγος δεν είναι άλλος από την περίοδο του Ραμαζανιού μίας από τις ιερότερες μουσουλμανικές γιορτές, η οποία φέτος αναμένεται να ξεκινήσει στις 10 Μαρτίου και να διαρκέσει μέχρι και τις 9 Απριλίου. Παραδοσιακά, κατά την περίοδο του Ραμαζανιού, η ένταση ειδικά στην δυτική όχθη αυξάνεται κατακόρυφα και δεν λείπουν τα αιματηρά επεισόδια και οι συγκρούσεις ανάμεσα σε Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς ειδικά έξω από το τζαμί του Αλ Άξα.

Με δεδομένη την πολεμική σύρραξη στη Γάζα και την ένταση που επικρατεί και στα βόρεια σύνορα με τον Λίβανο δεν είναι καθόλου απίθανο η Χεζμπολάχ από τον Βορρά και ο θύλακας της Χαμάς από την κατεχόμενη δυτική όχθη να επιλέξουν να κλιμακώσουν εκ νέου.

Αυτή τη στιγμή ο ίδιος ο Νετανιάχου και το περιβάλλον του δεν είναι καθόλου δεκτικοί σε μία κατάπαυση του πυρός παρά το εξόχως νωπό προηγούμενο στο οποίο απελευθερώθηκαν και ισραηλινοί όμηροι. Αντίθετα, συνεχίζουν μία στρατηγική που φέρει στα όριά της τόσο την ανθρωπιστική κρίση εντός της Γάζας όσο και την ισραηλινή κοινωνία που δείχνει να μην έχει άλλη εναλλακτική από την «εξέγερση». Εάν η κατάσταση οξυνθεί περισσότερο και δεν υπάρχει κάποιο αποτέλεσμα στις διαπραγματεύσεις που συνεχίζονται παρά τις διαρκείς αρνήσεις του Ισραήλ, τότε είναι δεδομένο πως αρχικά η Χεζμπολάχ και φυσικά οι Χούθι, οι οποίοι έχουν διαφορετικά ζητήματα, θα κλιμακώσουν τις επιθέσεις τους κατά των ισραηλινών στόχων.

Το μεγάλο πρόβλημα, όμως, θα γεννηθεί αυτόματα όταν η ένταση αυτή πάρει σάρκα και οστά στην Δυτική όχθη εκεί όπου το Ισραήλ θα βρίσκεται σε κατάσταση ακόμη δυσκολότερη από άποψη εξωτερικών πιέσεων. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη κάνει κάτι πρωτοφανές στις διμερείς σχέσεις και για πρώτη φορά έχουν επιβάλλει κυρώσεις σε τέσσερις εποίκους στην συγκεκριμένη περιοχή. Εάν η πυριτιδαποθήκη που είναι ήδη στα πρόθυρα έκρηξη τελικά εκραγεί τότε ο Νετανιάχου θα πρέπει να έχει την βεβαιότητα πως απέναντί του θα βρεις και τον Λευκό Οίκο σε περίπτωση που αποφασίσει να υλοποιήσει το ακραίο σχέδιο των εταίρων για εκκαθάριση των Παλαιστινίων από παντού.

Επίσης κρίσιμο είναι το σημείο της επόμενης ημέρας καθώς μπορεί ακόμη και τώρα ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ να εμμένει στη «λύση» της κατοχής σε όλη την περιοχή από τον Ισραηλινό στρατό αλλά σε περίπτωση που εντός Ραμαζανιού η κατάσταση εκτραχυνθεί το σενάριο να «επιβληθεί» η λύση των δύο κρατών που ο ίδιος ούτε που θέλει να ακούει είναι εξόχως πιθανό.