Οι μαΐμούδες μαρμοζέτες χρησιμοποιούν ονόματα όταν καλούν η μία την άλλη - Νέα ανακάλυψη

Η ονομασία άλλων ατόμων σε έναν πληθυσμό είναι μια εξαιρετικά προηγμένη γνωστική ικανότητα που παρατηρείται μόνο σε μια επιλεγμένη ομάδα κοινωνικών ζώων, ενώ ορισμένοι από τους στενότερους εξελικτικούς συγγενείς του ανθρώπου δεν τη διαθέτουν καθόλου.

Τώρα, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι μαρμοζέτες φαίνεται να χρησιμοποιούν συγκεκριμένα καλέσματα για να ονομάζουν η μία την άλλη, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη (29/8) στο περιοδικό Science.

Όπως αναφέρει ο Independent, οι επιστήμονες κατέγραψαν φυσικές συνομιλίες μεταξύ ζευγαριών μαρμοζετών καθώς και αλληλεπιδράσεις τους με ένα συστήματος υπολογιστή. Διαπίστωσαν επίσης ότι μια μαρμοζέτα μπορούσε να διακρίνει πότε ένα κάλεσμα απευθυνόταν σε αυτήν και απαντούσε με μεγαλύτερη ακρίβεια όταν αυτό συνέβαινε.

«Αυτά τα καλέσματα δεν χρησιμοποιούνται μόνο για τον αυτοεντοπισμό, όπως πιστεύαμε προηγουμένως. Οι μαρμοζέτες τα χρησιμοποιούν για να χαρακτηρίσουν και να απευθυνθούν σε συγκεκριμένα άτομα», δήλωσε ο συν-συγγραφέας της μελέτης David Omer από το Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ.

Tα μέλη μιας οικογένειας μέσα σε μια ομάδα μαρμοζετών διαπιστώθηκε ότι χρησιμοποιούσαν παρόμοιες «φωνητικές ετικέτες» για να απευθύνονται σε διαφορετικά άτομα, καθώς και παρόμοια ηχητικά χαρακτηριστικά για να κωδικοποιούν διαφορετικά ονόματα. Κάτι που φαίνεται να είναι παρόμοιο με τη χρήση ονομάτων και διαλέκτων στους ανθρώπους, δήλωσαν οι ερευνητές.

Η εκμάθηση ονομάτων φαίνεται να συμβαίνει ακόμη και μεταξύ ενήλικων μαρμοζετών που δεν έχουν συγγένεια εξ αίματος.

Επικοινωνία μέσα στο πυκνό δάσος

Οι επιστήμονες υποψιάζονται ότι η μοναδική αυτή συμπεριφορά μπορεί να έχει εξελιχθεί για να βοηθά τις μαρμοζέτες να παραμένουν συνδεδεμένες στο πυκνό τροπικό δάσος όπου η ορατότητα είναι συχνά περιορισμένη. Το να χρησιμοποιούν ονόματα μεταξύ τους μπορεί να τις βοηθά να διατηρούν τους κοινωνικούς τους δεσμούς και να διατηρούν τη συνοχή της ομάδας.

«Οι μαρμοσέτες ζουν σε μικρές μονογαμικές οικογενειακές ομάδες και φροντίζουν τα μικρά τους από κοινού, όπως κάνουν και οι άνθρωποι», δήλωσε ο Δρ. Omer.

«Αυτές οι ομοιότητες υποδηλώνουν ότι αντιμετώπιζαν παρόμοιες εξελικτικές κοινωνικές προκλήσεις με τους πρώιμους προγλωσσικούς προγόνους μας, γεγονός που μπορεί να τους οδήγησε στην ανάπτυξη παρόμοιων μεθόδων επικοινωνίας».