Πώς το Ιράν κατάφερε να «τρυπήσει» το Iron Dome - Ειδικοί εξηγούν

Ένα από τα «όπλα» που έχει στη διάθεσή του το Ισραήλ είναι το Iron Dome. Πρόκειται για ένα σύστημα πυραύλων εδάφους-αέρος που παρακολουθεί και αναχαιτίζει βλήματα.

Ωστόσο, «στο τέλος της ημέρας, είναι ένα σύστημα αεράμυνας. Είναι ένα πολύ αποτελεσματικό σύστημα αεράμυνας.

Αλλά καμία αεράμυνα δεν είναι εντελώς άτρωτη» δηλώνει η Δρ. Μαριόν Μέσμερ ανώτερη ερευνήτρια μελετών ασφαλείας στο Chatham House στην εφημερίδα The Independent.

Δεδομένης της κλίμακας και του εύρους των επιθέσεων του Ιράν στο Ισραήλ η Δρ. Μέσμερ σημειώνει ότι δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ορισμένοι από τους πύραυλους και τα drones κατάφεραν να περάσουν την ισραηλινή άμυνα.

«Μέρος της ιρανικής στρατηγικής είναι ουσιαστικά να εκτοξεύει πυραύλους με μεγάλη συχνότητα, ελπίζοντας ότι οι πύραυλοι αναχαίτισης δεν θα μπορέσουν να καταρρίψουν τα πάντα, κάτι που είναι ένα από τα πράγματα που έχουμε δει», προσθέτει.

Η ίδια υποστηρίζει ότι παρόλα αυτά οι ρυθμοί άμυνας του Iron Dome εξακολουθούν να είναι «απίστευτα εντυπωσιακοί».

Χρήση υπερητικών πυραύλων και πυραύλων Κρουζ από το Ιράν

Μία άλλη πιθανή εξήγηση για το γεγονός ότι είναι ότι το Ιράν κατάφερε να «ξεγελάσει» τα αμυντικά συστήματα του Ισραήλ είναι να έκανε χρήση υπερηχητικών πυραύλων.

Ορισμένοι υπερηχητικοί πύραυλοι είναι επίσης εξοπλισμένοι με ένα υπερηχητικό όχημα ολίσθησης (HGV), μια κεφαλή προσαρτημένη σε έναν πύραυλο που μπορεί να ελίσσεται και να ολισθαίνει με ταχύτητες πέντε φορές μεγαλύτερες από την ταχύτητα του ήχου. Στο Ιράν, το σύστημα Fattah-2 χρησιμοποιεί το HGV. «Μοιάζει με έναν κανονικό πύραυλο με ένα σκάφος προσαρτημένο στο άκρο του», λέει ο Άλεξ Γατόπουλος, δημοσιογράφος του Al Jazeera.

Όπως εξηγεί πέρα από το ότι ταξιδεύουν πιο γρήγορα, τα HGV κάνουν επίσης ζιγκ-ζαγκ και δεν κινούνται σε μια προβλεπτική τροχιά όπως οι κανονικοί βαλλιστικοί πύραυλοι. Τέτοιες γρήγορες, ακανόνιστες κινήσεις διαφεύγουν των συστημάτων αεράμυνας, τα οποία έχουν σχεδιαστεί για να προβλέπουν την τροχιά που θα ακολουθήσει ένας πύραυλος.

Από την πλευρά της η Δρ. Μαρίνα Μίρον, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο τμήμα Πολεμικών Σπουδών του King’s College Μίρον είπε ότι οι υπερηχητικοί πύραυλοι είναι δύσκολο να αναχαιτιστούν από τα συστήματα αεράμυνας, ακόμη και αν εντοπιστούν από ραντάρ.

Το ίδιο ισχύει και τους πυραύλου Κρουζ, οι οποίοι μπορούν επίσης να αλλάξουν την τροχιά τους και να γίνουν δύσκολοι στην αναχαίτιση, όπως δηλώνει η Μίρον.

Το Ιράν διαθέτει πυραύλους Κρουζ στο οπλοστάσιό του, όπως τον πύραυλο Χοβεϊζέχ, και έχει χρησιμοποιήσει τέτοιους πυραύλους εναντίον του Ισραήλ. Αν και αυτοί οι πύραυλοι είναι πιο αργοί από τους βαλλιστικούς πυραύλους, πετούν σαν αεροπλάνα χωρίς πιλότο, χαμηλά και σταθερά, περνώντας κρυφά από τις αεράμυνες.

Τα δολώματα drone

Ένας άλλος τρόπος με τον οποίο μπορούν να δοκιμαστούν τα συστήματα αεράμυνας είναι η υπερφόρτωση των συστημάτων τους εξαπατώντας τα με δολώματα drones και πυραύλων, καταλήγει η Μίρον.

«Εμφανίζεται ως απειλή στο ραντάρ, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Και συνήθως τέτοια δολώματα χρησιμοποιούνται... για να αδειάσουν το απόθεμα πυραύλων αναχαίτισης, ώστε να μπορούν να περάσουν οι πραγματικοί πύραυλοι και τα drones», τονίζει.