«Το μυαλό του τον προδίδει»: Η σύζυγος του Μπρους Γουίλις αποκαλύπτει ότι η άνοιά του χειροτερεύει

Με τον διάσημο ηθοποιό να δίνει μάχη εδώ και δύο χρόνια με μετωποκροταφική άνοια, η σύζυγός του, μιλώντας στο ABC News αναφέρει πως «η υγεία του Μπρους είναι γενικά σε πολύ καλή κατάσταση, ξέρετε. Απλώς το μυαλό του τον απογοητεύει».

Όταν ρωτήθηκε αν ο σύζυγός της με τον οποίο είναι παντρεμένη εδώ και 16 χρόνια, είναι σε θέση να την αναγνωρίσει, η Έμμα απάντησε πως υπάρχει ακόμα μια σύνδεση.

«Νιώθω ότι το κάνει. Ξέρεις, όταν είμαστε μαζί του έχει εκλάμψεις» είπε η Χέμινγκ στη δημοσιογράφο, προσθέτοντας ότι εξακολουθεί να συνδέεται επίσης με τις δύο μικρές κόρες του ζευγαριού και τις τρεις ενήλικες κόρες του. «Μας κρατάει τα χέρια. Τον φιλάμε. Τον αγκαλιάζουμε. Μας το ανταποδίδει. Του αρέσει πολύ» αναφέρει.

«Και αυτό είναι το μόνο που χρειάζομαι» αναφέρει χαρακτηριστικά. «Δεν χρειάζομαι να ξέρει ότι είμαι η γυναίκα του ή την ημέρα που παντρευτήκαμε. Απλώς θέλω να νιώθω ότι έχω μια σύνδεση μαζί του».

«Η επικοινωνία μας εξελίσσεται και ξέρετε, έχουμε μάθει να προσαρμοζόμαστε» συμπλήρωσε. «Έχουμε έναν τρόπο επικοινωνίας μαζί του, ο οποίος είναι απλώς διαφορετικός» όπως εξήγησε.

Όσο γρήγορα εμφανίζονται οι στιγμές έκλαμψης, τόσο γρήγορα εξαφανίζονται

«Έχουμε στιγμές» είπε η Χέμινγκ Γουίλις. «Έχει ένα τόσο δυνατό γέλιο. Και, ξέρεις, μερικές φορές θα δεις αυτή τη λάμψη στα μάτια του, ή αυτό το πονηρό χαμόγελο και απλώς παρασύρομαι».

«Και είναι απλώς δύσκολο να το δεις, γιατί όσο γρήγορα εμφανίζονται αυτές οι στιγμές, τόσο γρήγορα εξαφανίζονται. Είναι δύσκολο. Αλλά είμαι ευγνώμων. Είμαι ευγνώμων που ο σύζυγός μου είναι ακόμα εδώ».

Η Εμμα Χέμινγκ Γουίλις αναφέρθηκε και στην δύσκολη απόφαση να μεταφέρουν τον ηθοποιό σε δεύτερο σπίτι, προσαρμοσμένο στις ανάγκες του και με μόνιμη φροντίδα. «Ήταν από τις πιο σκληρές αποφάσεις, αλλά ήξερα ότι θα το ήθελε για τις κόρες μας. Να έχουν ένα περιβάλλον προσαρμοσμένο στις δικές τους ανάγκες».

Απαντώντας στο ερώτημα τι θα ήθελε περισσότερο από τον σύζυγό της σήμερα, απάντησε με συγκίνηση: «Θα ήθελα απλώς μια συζήτηση μαζί του. Να ξέρω πώς αισθάνεται, αν είναι καλά, αν φοβάται. Να μπορώ να τον ακούσω».