Politico: Γιατί ο Πούτιν παρατείνει τη σύγκρουση με τη Δύση - Ο πόλεμος ως όρος πολιτικής επιβίωσης

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με δημοσίευμα του Politico, την παραβίαση του πολωνικού εναέριου χώρου ακολούθησαν νέοι βομβαρδισμοί στην Ουκρανία, οι οποίοι άφησαν πίσω τους δεκάδες νεκρούς αμάχους και χτύπησαν ακόμη και κτήρια που στεγάζουν ευρωπαϊκές και βρετανικές διπλωματικές αποστολές. Για πρώτη φορά, μάλιστα, στόχος έγινε κυβερνητικό κτήριο στο κέντρο του Κιέβου.

Ο πόλεμος ως όρος πολιτικής επιβίωσης

Παρά τις πιέσεις του Ντόναλντ Τραμπ για αναζήτηση ειρηνευτικής λύσης, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δείχνει αποφασισμένος να παρατείνει τη σύγκρουση. Η εικόνα του «ηγέτη σε καιρό πολέμου» αποτελεί βασικό πυλώνα της εξουσίας του, και η επιστροφή στην ομαλότητα θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως αποδυνάμωση.

Παρά τις πρωτοφανείς απώλειες στρατού που ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο, το Κρεμλίνο θεωρεί ότι ο στρατηγικός συσχετισμός παραμένει υπέρ του, καθώς η Ουκρανία εξαντλεί τα αποθέματά της και η Δύση εμφανίζεται κατακερματισμένη.

Η λήξη του πολέμου ενέχει σοβαρούς κινδύνους για τον Πούτιν. Ακόμα κι αν μια συμφωνία μπορούσε να παρουσιαστεί ως «νίκη» μέσω του ελεγχόμενου εσωτερικού λόγου, το εθνικιστικό μπλοκ στο εσωτερικό απαιτεί κάτι πολύ περισσότερο: την πλήρη επικράτηση όχι μόνο απέναντι στην Ουκρανία, αλλά και απέναντι στη «συλλογική Δύση».

Η ρητορική της απειλής

Δηλώσεις όπως εκείνες του Ντμίτρι Μεντβέντεφ, που μίλησε ακόμη και για πιθανή διάλυση της Φινλανδίας, παραπέμπουν ευθέως στο κλίμα που είχε προηγηθεί της εισβολής του 2022.

Αναλυτές εκτιμούν ότι ο Πούτιν επιδιώκει να αποδείξει πως μπορεί να πλήξει χώρες του ΝΑΤΟ σήμερα, εκθέτοντας αδυναμίες στις αμυντικές τους δομές.

Δοκιμή αντοχής για το ΝΑΤΟ

Η στάση του ΝΑΤΟ και ιδιαίτερα των Ηνωμένων Πολιτειών αποτελεί κομβικό παράγοντα. Ο Ντόναλντ Τραμπ, που εμφανίζεται πιο διστακτικός στην ανάληψη σκληρών μέτρων, δίνει την αίσθηση στη Μόσχα ότι «η στιγμή είναι ευνοϊκή».

Έτσι, τα επεισόδια με τα drones λειτουργούν σαν δοκιμή αντοχής της Συμμαχίας, με στόχο να φανεί ως ένας «τίγρης χωρίς δόντια».

Η στρατηγική της «γκρίζας ζώνης»

Επισήμως, η Ρωσία αποδίδει τις παραβιάσεις σε τεχνικά λάθη και «παρεμβολές», ενώ η Λευκορωσία αρνείται οποιαδήποτε συμμετοχή.

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για μια γνώριμη τακτική του Κρεμλίνου: προκλήσεις που αφήνουν περιθώριο διαφορετικών ερμηνειών, ώστε να συντηρείται η αβεβαιότητα και να αποφεύγεται μια άμεση, καθαρή αντίδραση από τη Δύση.